به گزارش گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، حجت الاسلام پناهیان در برنامه این هفته «یاد خدا» که هر هفته پنجشنبهها از شبکه قرآن و معارف سیما پخش میشود، گفت: برای این که به یاد خدا بپردازیم و یاد خدا برایمان به سبک زندگی تبدیل شود، باید باور کنیم که یاد خدا درعالم اثر دارد.
به یاد خدا بودن و اینکه کدام یک از اسامی خداوند را به زبان بیاوریم و یا ازقلب و ذهن خود بگذرانیم اثر وضعیاش در عالم بسیار بیشتر از کارهای دیگر خواهد بود، حتی کارهای دیگرهم با یاد خداوند مؤثر واقع می شود برخی از احکام شرعی نیز این یاد را تقویت می کند.
ذکر یک استعداد در وجود انسان است که باید آن را به عنوان یک فعل، یک وظیفه و یک حرکت مؤثر در نظر گرفت در حقیقت ذکر یک فعل با عظمت است که می توان با کمک آن حتی قطار تقدیر و بلا را نگه داشت مثلا ذکر استغفار اگر با معنا و حضور قلب خوانده شود بسیاری از مشکلات و گرههای زندگی را برطرف می کند.
البته باید توجه داشت که مسائل معنوی اثر مکانیکی نخواهد داشت یعنی نباید با یک ذکر دنبال نتیجه عینی و سریع باشیم چون گاهی مصلحت پروردگار و مسائل دیگر نمی گذارد که آثار این ذکر ها را در زندگی خود ببینیم اما آن زمان که این آثار را می بینیم باید بر ایمانمان افزوده شود.
ذکرهای خوب اثرات بسیار خوب و ذکر های بد اثرات بسیار بدی بر زندگی ما خواهد داشت، ماهواره ها و فیلم های نادرست مسئولیتشان یاد آوری دنیاست و وقتی ذکر دنیا مطرح شود انسان هر چه بیشتر آلوده دنیا خواهد شد و این آلودگی حتی بیشتر از زمانی است که انسان معصیت می کند در حقیقت می توان گفت که معصیت سیاهی اش از یاد دنیا کمتر است.
ذکرخداوند ممکن است در زبان تجلی پیدا نکند، در حالی که قلب و روح و عقل فرد مؤمن را فرا گرفته است این با ارزش است که انسان بدون ذکر زبانی یاد باطنی داشته باشد کما این که امام خمینی همین گونه بودند ایشان مشغول ذکر و در اندیشه یاد خداوند بودند، اما زبانشان حرکت نمی کرد و تنها اطرافیان نزدیک ایشان متوجه می شدند که ایشان مشغول یاد خدا هستند و این یعنی نگه داشتن دانه های تسبیح بدون نخ در کنار هم.
البته گاهی همین زبان یادها و ذکرها را یادآوری می کند و می توان گفت ذکر زبانی نیز انسان را به ذکر قلبی و ذکر فکری متوجه خواهد کرد.
حال این سوال مطرح است که چه ذکری را باید بیشتر از بقیه گفت؟ برخی از اولیاء با توجه به اسرار، ذکر ها و احوال مخاطب خود ممکن است به هرکس ذکر خاصی را توصیه کنند، اما از آقای بهجت که ذکر ها را می پرسیدند ایشان نماز را که ذکر اعظم خداوند است توصیه می کردند و می گفتند همین نماز را به خوبی ادا کنید. ذکرهای مشهور نیز بی دلیل به شهره نرسیده اند و اهمیت دارند در کنار این اذکار هر انسانی با توجه به احوال روحی و زندگی شخصی خود می تواند نقایص روحی و زندگیاش را با ذکر برطرف کند؛ چرا که ذکر تمام نواقص را جبران کرده و انسان را لایق و در برابر خداوند عزیز می کند.
ذکر و یاد آوری نعمت های خداوند و خود خداوند، ذکرهایی است که در قرآن آمده است از دیگر ذکرها ذکر روزهای خدا و ایام الله است که در قرآن به آن نیز توصیه شده است.