گوی و میدان و 1+5 / «جرزنی» غربی‌ها یا دریافت پالس مثبت ایران؟

گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو» - میثم آخوندی؛  نشست وزاری خارجه ایران و 1+5 در پی توافق مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و وزیر خارجه ایران برگزار می شود.

«جان‌ کری» وزیر خارجه آمریکا، «ویلیام هیگ» وزیر خارجه انگلیس، «لوران فابیوس» وزیر خارجه فرانسه، «گیدو وستروله» وزیر خارجه آلمان، «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه و «وانگ یی» وزیر خارجه چین در این نشست شرکت می‌کنند.

این در حالیست که کاترین اشتون و ظریف توافق کردند که دور بعدی مذاکرات وزرای خارجه ایران و 1+5 در ماه اکتبر در ژنو برگزار شود.

این اولین بار پس از پیروزی انقلاب اسلامی است که وزرای خارجه ایران و آمریکا دور یک میز گردهم می‌آیند.

حضور رئیس جمهور نیز در نیویورک گمانه زنی های فراوانی در خصوص دیدار او وباراک اوباما پدیدآورد اما فراهم نشدن شرایط رودر رو شدن این دو رئیس جمهور تردیدها را از میان برد تا رکورد 34 ساله عدم دیدار دو رئیس جمهور ایران و ایالات متحده ارتقا یابد.

هرچند گل سرسبد دیدارهای تیم ایرانی را می توان به دیدار روحانی و اولاند رئیس جمهور فرانسه نسبت داد اما می شد ملاقات و مصافحه ظریف و وزیرخارجه انگلیس که البته بنا به درخواست طرف بریتانیایی انجام شد را در صدر تلکس اخبار آن روز خبرگزاری های بین المللی مشاهده کنیم.

دیپلماسی فعال طرف ایرانی که همراه با نگرانی برخی وزرای کابینه رژیم صهیونیستی نیز همراه شده باعث شد تا بیان گفتمان انقلاب اسلامی از زبان رئیس جمهور یازدهم با لحنی شیوا با استقبال طرف های غربی (ظاهری یا واقعی) روبرو شود.

این موضوع در کنار روزهای پرکار رئیس جمهور و وزیرخارجه در نیویورک باعث شد تا وزیر امور داخلی رژیم صهیونیستی را بسیار نگران کند. او به صراحت اعلام می کند که رژیم صهیونیستی در حال انزوا قرار دارد، اذعانی که شاید از یک مقام بلند پایه صهیونیستی کم نظیر به نظر می رسید.

دیدارهای پی در پی با مقامات کاریزماتیک و تاثیرگذار در عرصه بین الملل سبب شد تا این بار بیان متین رئیس جمهور ایران نه تنها با استقبال طرف های غربی همراه شود بلکه باعث شد تا مقامات و شهروندان ایرانی نیز به این رویکرد سراسر منطقی و عقلانی ببالند.

رویکردی که اگر از دریچه انصاف و عقلانیت به آن بنگریم باپدیده ا‌ی «اعتدال» روبرو نمی شویم.

دیپلماسی با رنگ و بوی اعتدال تیم ایرانی این روزها در نیویورک توجه همگان را به خود معطوف کرده و باید دید غربی ها با توپی که اکنون در زمین آنهاست به چه شکل بازی می کنند.

آیا سنسورهای دیپلمات های غربی روی باز و سعه صدر طرف ایرانی را به عنوان یک پالس مثبت دریافت می کنند تا در مسیر تغییر رویکرد خصمانه خود گام بردارند و یا اینکه اصرار به جرزنی در زمین بازی را همچنان در دستور کار خود قرار می دهند.

گوی و میدان در روز پنج شنبه در اختیار غربی هاست و باید منتظر ماند و دید آیا آنها در آزمون پنجشنبه سربلند بیرون می‌آیند.