خطر دهشت‌باری که مشهد مقدس را تهدید می‌کند

به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، در وبلاگ افاضات عقل کل آمده است؛ «در ایتالیا شهری بود که به عنوان مرکزی مذهبی شناخته می‌شد، کسانی که مخالف آن مکان مذهبی بودند کوشیدند با پدید آوردن تفریحگاه‌های بسیار پیرامون شهر، چهره شهر را دگرگون کنند و شما مراقب باشید که مشهد را تنها با نام امام رضا علیه السلام بشناسند.»

این سخن را شهید ادواردو آنیلی در سفری که به مشهد مقدس داشت با مشاهده تفریحگاه‌های بسیار در مشهد به دوستانش تذکر داد.

مشهد پایتخت معنوی ایران است و آن را همه با نام امام رضا علیه السلام می‌شناسند؛ زائران با حضور در حرم امام هشتم؛ سرشار از یاد خدا می‌شوند و خود را از غفلت‌های دنیایی‌‌ رها می‌کنند؛ مشهد شهری زیارتی است و باید حالت معنوی و غفلت زدایی خویش را حفظ کند و نباید تبدیل به شهری تفریحی و سیاحتی شود.

ساخت مراکز تفریحی در مشهد به گونه‌ای که وقتی اسم مشهد به گوش می‌رسد مردم در کنار اینکه یاد زیارت می‌افتند چیز دیگری هم در ذهنشان تداعی شود نگران کننده است.

به عنوان مثال مشهد؛ بیشترین تعداد پارک آبی را در کشور دارد؛ مشهد به همراه دبی با داشتن 3 پارک آبی بیشترین تعداد را در منطقه خاورمیانه دارند؛ درحالی که تهران در رده بعدی جای دارد.

حتی اگر دست اندرکاران این پروژه‌ها با نیت اظهار ارادت به امام رئوف و ایجاد خدمات رفاهی بیشتر برای زائرین اقدام به توسعه این طرح‌ها در مشهد کرده باشند اما نتیجه آن چیزی جز کمرنگ کردن چهره معنوی مشهد نیست؛ مشهد با وجود مقدس امام رضا علیه السلام به قدر کافی جذابیت و کشش دارد و بهتر است این طرح‌ها و پروژه‌های عظیم تفریحی در شهرهای دیگر پیاده شود تا هم به گردشگری آن مناطق کمک شود و هم چهره معنوی مشهد مخدوش نشود.

اگر روند ساخت پروژه‌های تفریحی و تبلیغات گسترده‌ای که در صدا و سیما از این مجموعه‌ها صورت می‌گیرد به همین گونه ادامه یابد ممکن است نماد‌های معرف شهر مشهد دگرگون شود؛ همانند کاری که در مورد کعبه صورت گرفته است.

الان زائرین بیت الله الحرام در کنار پرسش از زیارت کعبه؛ سراغ از ساعتی می‌گیرند که نمادی از مکه شده است لذا اینکه زائرین مشهد مقدس نیز در کنار زیارت از بزرگ‌ترین مراکز تفریحی کشور در مشهد سراغ می‌گیرند نگران کننده است چون مشهد شهری زیارتی است.

در حال حاضر نماد معرف مشهد حرم امام رضا علیه السلام است و نباید نمادسازی‌های دیگری برای مشهد صورت گیرد مخصوصاً اگر این نماد‌ها جنبه تفریحی داشته باشد.

البته این پروژه‌ها محدود به چند پارک آبی نیست بلکه گسترش طرح‌های تجاری یا مراکز توریستی دیگر نیز در این مقوله جای می‌گیرد.

این سخن بدین معنا نیست که ما با رشد و تعالی مشهد یا هر گونه تفریح در یک شهر زیارتی مخالف باشیم بلکه منظور این است که شهر مشهد باید با سبک معماری اسلامی به زیبا‌ترین شهر تبدیل شود در حالی که همچنان اوج معنویت خویش را حفظ کند و ملجا و پناهی برای‌‌ رها شدن انسان از غفلت‌های دنیایی باشد.