به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، در هفته گذشته خاتمی، رئیس دولت اصلاحات، حوادث پیش آمده در حاشیه استقبال از رئیس جمهور را سازماندهی شده دانسته و گفته است: «این جریانات سازماندهی شده است نه خودسر. اگر جلوی جریانات تخریبی گرفته نشود مثل زمان اصلاحات می‌شود که اوایل این طور بود و بالاخره منجر به ترور شد. وزارت اطلاعات و قوه قضائیه مسئول است که این امر را پیگیری کنند.» به جای قضاوت عجولانه باید به آقای خاتمی حق داد که ترور سعید حجاریان را سازماندهی شده دانسته و امروز نیز نگران تکرار همان ترورهای سازماندهی شده است. با این تذکر که جناب خاتمی سال 88 همه واقعیت را نمی‌گوید بلکه بخشی که به نفع این جریان هزار لایه است را بیان می‌کند!
در هفته گذشته خاتمی، رئیس دولت اصلاحات، حوادث پیش آمده در حاشیه استقبال از رئیس جمهور را سازماندهی شده دانسته و گفته است: «این جریانات سازماندهی شده است نه خودسر. اگر جلوی جریانات تخریبی گرفته نشود مثل زمان اصلاحات می‌شود که اوایل این طور بود و بالاخره منجر به ترور شد. وزارت اطلاعات و قوه قضائیه مسئول است که این امر را پیگیری کنند.»
بلافاصله این مواضع با استقبال بلندگوهای استکبار و انتقاد برخی از رسانه‌های داخلی و از جمله رسانه‌های منتقد وی مواجه شد. رادیو صدای آمریکا با عنوان خاتمی: «اگر با جریان‌های تخریبی برخورد نشود به ترور ختم می‌شود» و تلویزیون بی‌بی سی فارسی با تی‌تر «هشدار خاتمی نسبت به بازگشت ترور» به استقبال موضعگیری خاتمی رفتند.
به نظرم در باره این اظهار نظر خاتمی نباید زود قضاوت کرد بلکه با بررسی مستند سوابق موضوع، می‌توان به این نتیجه رسید که بخشی از ادعای خاتمی صحیح و منطبق بر واقعیت است.
ترور سال 78 سازماندهی شده بود یا خودسرانه؟
در حقیقت اشاره خاتمی به واقعه ترور سعید حجاریان است که در ماه‌های پایانی سال 78 اتفاق افتاد. خاتمی در آن ایام هم با صدور نامه‌ای اعلام کرد: «معتقدم مسأله عمیق‌تر است و به لحاظ روان‌شناختی باید پیگیری شود و با یک حرکت وزین فرهنگی برای ریشه یابی این نوع خشونت‌ها و جلوگیری از آن به عمل آید.» وی همچنین در نامه‌ای به وزیر اطلاعات وقت از وی خواست تا با عنایت به تأکید رهبر معظم انقلاب مبنی بر برخورد قاطع و سریع با عوامل این ترور، چشم فتنه بیرون آورده شود.
یونسی، وزیر اطلاعات دولت خاتمی اما پس از مدتی در این باره اعلام کرد: «اهداف این افراد بر اساس احساسات شخصی و تشخیص فردی آنان استوار است و از نظر ما وابستگی خارجی و وابستگی جناحی برای آنان متصور نیست. از نظر ما این افراد گروهی خودسر هستند که با انگیزه ماجراجویانه و احساساتی اقدام به این کار کردند.»
اما واقعیت قصه ترور سعید حجاراین چه بود؟ آیا واقعا بر اساس ادعای امروز آقای خاتمی سازماندهی شده بود؟ آیا جریان سیاسی خاصی در پشت آن قرار داشت؟ یا نظر وزیر اطلاعات وقت درست و ترور حجاریان سازماندهی شده نبوده بلکه خودسرانه بوده. بنده معتقدم که بر خلاف بسیاری از مواضع آقای خاتمی، ادعای ایشان درست و نظر وزیر اطلاعات وقت وی که ترور سعید حجاریان را خودسرانه دانسته بود غلط است.
قضاوتى غیر منصفانه
سال 78 و پس از واقعه قتل‌های زنجیره‌ای و کوی دانشگاه پس از سوء قصد به سعید حجاریان، اظهار نظرهاى مختلفى درباره ماهیت گروه ترور و مسأله صدور فتواى ترور بر زبانها جارى شد. در این جنگ روانى نیز سعى شد تا مسأله ترور را همانند قتلهاى زنجیرهاى و کوی دانشگاه به یک فکر و اندیشهاى دینى گره بزنند و به شخص و گروه خاصى منتسب کنند. در اولین حرکت، روزنامه صبح امروز که مدیر مسئول آن ترورشده بود، نوشت: «من تروریستها را مىشناسم... آن‌ها نیروى نظامى نبودند، دست به اسلحه نبردند و شلیک نکردند، بلکه فتوا دادند و حکم صادر کردند.» (26 اسفند 78)
بیست روز پس از این اظهار نظر، در حالى که هر روز بر حجم این اتهامات در روزنامهها افزوده مىشد و شخصیتهاى دلسوز سیاسى مىبایست آن را کنترل مىکردند، محمد سلامتی، عضو فعال سازمان غیر دینى مجاهدین انقلاب و دبیر کل آن اعلام کرد: «کسانى که با انگیزههاى ایدئولوژیک دست به ترور مىزنند، به مجوز شرعى نیاز دارند.» علاوه بر وی در تی‌تر برخی رسانه‌ها اعلام شد: «دیگرانى بودند که تصمیم گرفته و مجوز دادند و بعد عدهاى اجرا کردند.»
تمام این سخنان - که به گوشه کوچکى از آن اشاره شد - در حال و هواى روزهاى نخست پس از ترور مطرح شد، امّا سخنى که پس از نُه ماه از طرف آقاى حجاریان در یک مصاحبه مطبوعاتى عنوان شد، شاید غیر منصفانهترین سخن و حتى کینهجویانه بود. وى در پاسخ به سئوال خبرنگارى که پرسید هیچ تصور مىکردید روزى توسط چنین افرادى ترور شوید؟ گفت: «نه، انتظار نداشتم. از جریانهاى داخلى انتظار نداشتم. گاهى درباره گروههاى برانداز خارجى فکر مىکردم، امّا در باره این‌ها نه. زیرا کسى که ادعاى دیندارى مىکند براى این کار‌ها باید حجت شرعى داشته باشد. فکر نمىکردم عالمى در سطح بالا اجازه ترور بدهد، چون در اسلام ترور حرام است. اسلام اجازه ترور نمىدهد.»
جالب این است که آقاى حجاریان در پاسخ به سئوال دیگرى، وقتى خبرنگار مىپرسد: آیا ضاربین شما حکم داشتند و شما در جریان قرار گرفتید؟ مىگوید: «خیر. من دنبال نکردم ببینم حکم داشتند یا نه، امّا آدم متدین براى حرکات خود - مخصوصاً قتل نفس - باید جواز شرعى داشته باشد وگر نه دیندارىاش بىمعنا مىشود. مگر اینکه فکر کنیم این‌ها ضارب نبودند، یا در دیندارىشان شک کنیم. والا آنهایى که قبل از انقلاب هم دست به ترور زدند، مثل فداییان اسلام و مؤتلفه، بالاخره از جایى جواز گرفتند. امام جواز ترور نمىداد، حتى در زمان شاه. من فکر مىکنم کسى که ادعاى دیندارى مىکند، از امام تبعیت مىکند، بنابر این چنین کارى را انجام نمىدهد.» (روزنامه ایران: 27 آذر 79)
سئوال این است که چرا آقاى حجاریان در آن ایام ادعا مىکرد این کار توسط گروههاى داخلى نظام انجام شده و چرا آن گروه را رسماً نام نمىبرد؟! وى مىگوید: «فکر نمىکردم عالمى در سطح بالا اجازه ترور بدهد...» سئوال این است که وى از کجا پى برده بود عالمى اجازه ترور را صادر کرده است؟! چرا از آن عالم سطح بالا نام برده نمی‌شد؟! چرا به طور جدى در دیندارى عاملان ترور شک نمىکند؟ اشخاصى که قبل از ترور وى، چند عملیات مجرمانه دیگر نیز داشتهاند! سئوال این است که چرا آقاى حجاریان در باره «وجود مجوز شرعى ترور» در این گروه با قاطعیت سخن مىگوید، امّا در خصوص عدم دیندارى عاملان ترور با تردید و شک؟!
نوار تهدید، جعبه سیاهى که هرگز رمز خوانى نشد!
یک روز پس از ترور سعید حجاریان، در تاریخ 23 اسفند 78، شوراى اسلامى شهر تهران در اقدامى عجولانه، خبر از کشف نوارى داد که در آن سعید حجاریان تهدید به ترور شده بود! رئیس شوراى شهر، گوینده نوار را از همفکران و مرتبطین با سردار نقدى و حجت‌الاسلام والمسلمین روح اللَّه حسینیان معرفى کرد و بسیارى، چون روزنامه «هم میهن» این نوار را جعبه سیاه ترور حجاریان نامیدند.
شاید آن روز، هیچ کس فکر نمىکرد که پخش این نوار و مانور سیاسى روى آن، بعد‌ها تبدیل به یک معضل و مشکل براى کسانى شود که قصد داشتند ترور را به یکى از منتقدان دلسوز خود نسبت دهند.
تهیه کننده نوار که رضا احمدى - جوانى 21 ساله - نام داشت، از آنجا که آدرس و نشانى خود را در نوار اعلام کرده بود! یک روز پس از تحویل نوار به شوراى امنیت ملى - در تاریخ 25 اسفند - دستگیر شد و به مدت 100 روز در بازداشت بسر برد. وى پس از آزادى از زندان، خبرى را در مطبوعات فاش کرد که هرگز به شکل صریح و شفاف تکذیب نشد! و جعبه سیاه ترور سعید حجاریان، همچنان در هالهاى از ابهام باقى ماند و علامت سئوال به وجود آمده، هرگز محو نشد!
و امّا داستان نوار چه بود
یک ماه پس از ترور سعید حجاریان، على رغم وجود اختلافات داخلى میان اعضاى شوراى شهر در خصوص پخش یا عدم پخش محتویات نوار تهدید، خانم صدیقه وسمقى به عنوان عضو کمیته تحقیق و پیگیرى ترور آقاى حجاریان، هنگامى که از روند تحقیقات گزارش مىداد، از کشف این نوار سخن گفت: «قرار است این نوار در جلسه امروز پخش شود و پس از پایان جلسه نیز، نوارِ تکثیر شده به هر یک از خبرنگاران اختصاصى شورا تحویل مىشود.» (رسالت: 24 فروردین 79)
در همین هنگام یکى از پرسنل روابط عمومى شورا ضبط کوچکى را در مقابل میکروفون قرار داد و دقایقى از صداى فرد تهدید کننده نوار را پخش کرد. گروه اجتماعى روزنامه صبح امروز متن پخش شده را چنین گزارش مىکند: «اینجانب رضا احمدى، عضو گروه فداییان اسلام و همچنین عضو هیأت مؤسس حزب سازمان فدایى ولایت فقیه هستم. جناب آقاى سعید حجاریان! از دیدگاه حزب جوانان فداییان ولایت فقیه و دیدگاه فداییان اسلام، به دلایل زیر محکوم به ضدیت با ولایت فقیه و مرتد هستید و سابقه شما نشان مىدهد با ولایت فقیه ضدیت دارید.
1. امضا نکردن فرم التزام به ولایت فقیه در هنگام انتخابات شوراهاى اسلامى.
2. تئورى ضد انقلابى و ضد ولایتى» فشار از پایین و چانه زنى از بالا «.
3. تئورى ضد انقلابى و ضد ولایتى» فتح سنگر به سنگر نظام «یعنى سپاه، نیروى انتظامى، وزارت اطلاعات، قوه قضائیه، مجلس و نهاد رهبرى.
4. ایجاد جنگ روانى و تخریب یکى از چهرههاى شاخص انصار حزب اللَّه، یعنى حاجآقا...» (روزنامه صبح امروز: 24 فروردین 79)
پس از پخش قسمتى از نوار تهدید، به علت مخالفت تعدادى از اعضاى شوراى شهر و به وجود آمدن درگیرى لفظى میان برخى از اعضاى شورا، از ادامه پخش نوار جلوگیرى شد. خانم صدیقه وسمقى که ظاهراً از برخى اخبار پشت پرده این نوار بىاطلاع بود و بر پخش آن اصرار مىورزید، در برابر اظهار مخالفت برخى دیگر از اعضاى شوراى شهر مىگوید: «چرا این نوار را معضل کردید؟ اصلاً محرمانه نبوده. این شخص، خود را نواب صفوى زمان مىداند و حاضر است این را همه جا بگوید. افکارى که در این نوار هست، در جامعه و پشت بلندگوهاى عمومى ترویج مىشود. این نوارى است که به حجاریان داده شده و محرمانه نبوده و ما ممنوعیت و محدودیت براى انتشار آن نداریم.» (روزنامه صبح امروز: 24 فروردین 79)
جالبتر از موضعگیرى منفعلانه این عضو شوراى شهر تهران، برخورد دو عضو دیگر این شورا نسبت به انتشار این نوار بود. آقاى حکیمىپور و اصغرزاده - این دو نام را به خاطر بسپارید - در مصاحبههاى مختلف که در خصوص مسأله ترور سعید حجاریان داشتند، همواره بر اهمیت یک نکته خاص تأکید مىکردند و آن سندیت این نوار براى نشان دادن «بخش فرهنگى و تفکر سیاسى ترور» بود!
ابراهیم اصغرزاده در همان روزهاى نخست پس از ترور، در این باره گفت: «این نوار به جز سندیت امنیتى و اطلاعاتى، سندیت سیاسى هم دارد و نشانگر آن است که یک تفکر خشن، زمینهساز این قبیل تهاجمات به ملت است. ما در یک موقعیت جدى براى تسویه حساب قطعى با خشونت و تفکر خشونت هستیم.» و امّا احمد حکیمىپور، به اندازه ابراهیم اصغرزاده براى جعبه سیاه ترور، اهمیت اطلاعاتى و امنیتى قائل نبود، بلکه اساساً آن را فقط براى بررسى بخش فرهنگى و تبلیغى خشونتگرایان مفید مىدانست! او نیز در مصاحبه با روزنامه صبح امروز گفت: «آن نوار بیشتر از این جهت مهم است که تفکرى را که پشت جریان خشونت است، نشان مىدهد. ما دنبال این نیستیم که چه کسى این نوار را پر کرده است! چون کسانى کهآن را پر کرده‌اند، در این حادثه خاص دخیل نبودهاند. منتها از این نوار مىتوان بخش فرهنگى خشونت را شناسایى کرد که این‌ها با چه استدلالهایى با مخالفین خود مبارزه مىکنند و خونآنها را حلال مىکنند! ما دنبال این هستیم که آن بخش فرهنگى و تبلیغى خشونتگرایان را از این نوار بررسى کنیم.» (صبح امروز: 3 اردیبهشت 79)
البته احمد حکیمىپور پیش از این در مصاحبه دیگری گفته بود: «این نوار روز بعد از ترور حجاریان (!) در اختیار ما قرار گرفت. ما نیز بلافاصله آن را در اختیار مقامات مسئول قرار دادیم. کسانى که این نوار را پر کردند، بلافاصله دستگیر شدند و هیچ ارتباطى با تیم ترور نداشتند.» (روزنامه فتح: 9 فروردین 79)
جعبه سیاهی که هنوز هم معضل اصلاح طلبان شده
پخش خبر «نوار تهدید» و یا «جعبه سیاه» ترور، به طور ناخواسته تبدیل به یک معضل شد! احمد حکیمىپور ادعا مىکرد که نوار یک روز پس از ترور در اختیار شورا قرار گرفته، امّا عابدینى و اصغرزاده، دو عضو دیگر شورا معتقد بودند که نوار بیست روز پیش از ترور در اختیار شورا قرار گرفته است. (صبح امروز: 25 اسفند 79) البته این قول درست بود چرا که تهیه کننده نوار پس از آزادى از زندان ادعا کرد که چند ماه قبل از ترور، نوار را به حجاریان تحویل داده و در زمان تحویل نوار، آقایان حکیمىپور و اصغرزاده حضور داشتند!
پس از درگیرى لفظى برخى از اعضا درباره انتشار این نوار و تحویل آن به مطبوعات، جلسه غیر علنى تشکیل شد، امّا این نوار، هرگز در اختیار خبرنگاران قرار نگرفت! یک عضو مؤثر شوراى شهر که سوابق فعالیتهاى متعدد سیاسى دارد، براى به فراموشى سپردن این نوار به خبرنگاران گفت: «کارى که در شوراى شهر انجام شد، یک عمل اشتباه بود. زیرا انتشار این نوار که از مغز علیل عدهاى خودسر و قانونشکن تراوش کرده است، برخلاف مصالح عمومى و ملى است! چرا که در این نوار، فرد تهدید کننده، خودش را منتسب به جاهایى کرده است که براى ما ثابت شده این انتسابات صحیح نیست و این‌ها قصد تعریض به مقدسات جامعه ما را داشتهاند و لذا نبایستى حرفهاى این نوار به عنوان مستند مورد عمل قرار گیرد.» (رسالت: 24 فروردین 79)
جعبه سیاه به سخن آمد و ماهیت خاتمی و دوستانش را نشان داد
البته رئیس وقت شوراى اول شهر تهران و برخى از اعضاى مؤثر آن، چند روز پس از ترور حجاریان در مصاحبههاى مختلف اعلام کرده بودند که «چنانچه پیگیرى قضیه توسط مسئولان امنیتى به درازا کشیده شود، محتواى این نوار و شیوه به دست آوردن آن را به اطلاع عموم خواهیم رساند.» با وجود این تأکیدات، هرگز نحوه تهیه نوار علنى نشد تا اینکه رضا احمدى - جوان 21 ساله و تهیه کننده نوار - پس از 100 روز از زندان آزاد شد و ابهامات بسیارى را برطرف کرد. وى در مصاحبه با خبرنگار روزنامه رسالت گفت: «به منظور کمک گرفتن براى هیأت مذهبى با آقاى طباطبایى عضو شوراى شهر در نماز جمعه صحبت کردم و او من را به آقاى حجاریان معرفى کرد. من نه عضو انصار حزب اللَّه بوده و نه هستم و اولین بارى بود که حجاریان را از نزدیک مىدیدم. او در جلسه اول خیلى از من استقبال کرد و گفت: شنیدهام عضو انصار حزب اللَّه هستى، امّا خوشحالم که شما مثل آن‌ها نیستى و حرفهایت را مىزنى!
در آن جلسه من هم انتقادات خودم را از روزنامه صبح امروز به او گفتم، در رابطه با اهانت به ائمه و... او به من خندید و پاسخى نداد و گفت این اندیشه ماست و شما باید اندیشه را با اندیشه جواب بدهید. جلسه بعد هم در شوراى شهر بود که چون هماهنگ کرده بود، بیشتر مرا تحویل گرفتند و در همین جلسه بود که آقاى حجاریان بحث نوار را مطرح کرد و گفت: شما هر چه اندیشه دارید، بر روى نوار بگوئید.
در جلسه سوم گفت: حرفهاى من را هم در نوار بگو، حرفهاى خودت را هم بزن، حجاریان به من گفت: در نوار من را تهدید کن. به او گفتم آیا مشکلى براى من پیش نمىآید؟ او گفت: نه باقیش با من، البته ممکن است انصار حزب اللَّه تو را با تیر بزنند، ولى (اداره) اطلاعات و... با من. آقاى سعید حجاریان به من گفت: در نوار خودت را معرفى کن و بگو عضو انصار حزب اللَّه هستم و روى این موضوع تأکید زیادى داشت.
حجاریان گفت: بگو فدایى ولایت فقیه هستم، من را هم محکوم کن و به موضوع فشار از پائین، چانه زنى در بالا و فتح سنگر به سنگر حمله کن. وقتى من را تهدید مىکنى، به حالت جدى حرف بزن و تهدید کن و بگو مىکشمت و خانه و زندگىات را آتش مىزنیم. من هم تی‌تر مطالب او را یادداشت کردم.
حتى گفت: در نوارِ تهدید به نهضت آزادى، عبداللَّه نورى، مهاجرانى و آقاى خاتمى هم توهین کن و بگو خاتمى آمده با جامعه مدنى ختم انقلاب را اعلام کند. حجاریان گفت: در داخل نوار از سعید امامى به عنوان شهید سعید امامى یاد کن. او در آخر جلسه سوم به من گفت: من به شما از نظر مالى و کارى کمک مىکنم، اگر بخواهى به هیأت شما کمک مىکنیم، اگر نخواستى به خودت کمک مىکنیم که خانه خودتان را بسازید. با شهردارى منطقه هم هماهنگ مىکنم. حجاریان به من گفت: تو نسبت به سایر بچههاى انصار خیلى آرام هستى، اگر مىتوانى بچههاى انصار را بیاور اینجا با هم صحبت کنیم!
نوار را او ساخت و من فقط یک گوینده بودم و نمىدانستم او چه سوء استفادهاى از آن مىکند. من هم رفتم خانهام، در زمانى که هیچ کس نبود، نوار را پر کردم و بردم به حجاریان دادم. او هم گفت: کار بزرگى کردى، امیدوارم بتوانیم مشکلات! شما را حل کنیم. وقتى نوار را دو دستى به حجاریان دادم (چند ماه قبل از ترور او) آقایان اصغرزاده و حکیمىپور نیز شاهد بودند.» (رسالت: 12 تیر 79)
روزنامه رسالت پس از انتشار این مصاحبه مهم نوشت: «بر این اساس، معلوم نیست آیا قاضى رازقندى تاکنون به احضار حجاریان و اخذ توضیحات وى اقدام کرده است یا نه. به نظر مىرسد پرونده رضا احمدى و تهدید حجاریان در چارچوب پرونده نوارسازان قابل پیگیرى است. باید مشخص شود چرا و چه کسانى با سوء استفاده از سادگى جوانى 21 ساله، نوار تهدیدى تهیه و سپس با فراهم ساختن شرایط جنگ روانى، از آن بهرهبردارى سیاسى کرده و با تمسک به آن به تشویش افکار عمومى دست زدند. امیدواریم قاضى پرونده بىهیچ ملاحظه و مصلحت اندیشى، به واقعیت دست یافته و با عوامل و یا عاملین برخورد قانونى نماید.» (رسالت: 12 تیر 79)
یک روز پس از نشر این سخنان، تنها پاسخى که روزنامه رسالت دریافت کرد، نامهاى بدون امضا و در سربرگ شوراى شهر تهران بود که از طرف سعید حجاریان در آن نوشته شده بود: «رسالت، نشر اکاذیب مىکند.» شوراى شهر در حالى این چهار کلمه را از طرف حجاریان در 13 تیر ماه به عنوان پاسخ ارسال کرد که روزنامه بهار در همان روز، مصاحبه مفصلى را به نقل از سعید حجاریان در خصوص ادعاى دیروز روزنامه رسالت به چاپ رساند!
روزنامه بهار در این مصاحبه ادعا کرد که وى گفته است: «نوار بدون استفاده از آن به چه درد مىخورد و کجاى این کار عقلانى است... لابد بعد هم مىخواهند بگویند تروریستها از خود من دستور گرفتهاند.» (روزنامه بهار: 13 تیر 79)
چرا حرف یک بچه را تی‌تر می‌کنید!
در همان ایام حجاریان که نایب رئیس شوراى اول شهر تهران بود در مورد آشنایى خود با احمدى گفت: «آقاى علیزاده روزى در شوراى شهر، فردى را به من معرفى کرد و گفت او از این بچههایى است که تجمعهاى دانشجویى را به هم مىریزند و مىخواهد با تو صحبت کند. کمى نصیحتش کردم و به او گفتم عقاید خود را داشته باشد، امّا به جاى اینکه کارهاى فیزیکى بکند، برود کار فرهنگى کند.
روزى احمدى به من گفت که دوستان من تو را محاکمه کرده‌اند و نوارى به من داد که جریان محاکمه در آن ضبط شده بود. احمدى به من گفت که ظاهراً پسر عمویش از اینهاست و این نوار با صداى اوست. نوار را که گوش کردم، متوجه شدم همان حرفهاى معمول است که جریان خشونتطلب در روزنامهها و مجلههایشان علیه من گفته و نوشته بودند.
نوار بىارزشى بود، به آن اعتنایى نکردم و آن را در گوشه کشوى می‌زم انداختم و به آقاى اصغرزاده که در همان اتاق همکارم بود، گفتم که چنین نوارى موجود است! پس از واقعه ترور، چون دنبال سرنخ مىگشتند، کشوى مرا باز کردند و نوار را درآوردند. در آن زمان من در حالت اغما بودم که این وقایع پیش آمد و احمدى را دستگیر کردند. من فکر مىکنم این نوار ربطى به تروریستها ندارد.»
حجاریان به جاى پاسخ به سئوالات اساسى مطرح شده در خصوص سخنان احمدى، ضمن ادعاى اینکه وى تطمیع شده است، اظهار داشت: «چه ثمرى براى من داشت که به یک بچه بگویم این حرفها را بزن و چیزهایى به او یاد بدهم که در نوار بگوید، بعد هم نوارش را دور بیندازم!»
وى که هر روز در کنار نام روزنامه خود، جمله «دانستن حق مردم است» را مىنوشت، از اقدام روزنامه رسالت در چاپ اظهارات احمدى گله کرد و گفت: «یک زمان مدیر مسئول رسالت به عیادت من آمد و من براى او هم در این مورد توضیح دادم. نمىدانم چرا حرف من را که این همه سابقه رفاقت با هم داریم، کنار گذاشته و رفته حرف این بچه را تی‌تر اول کرده است.»
حجاریان در آن مصاحبه از محاکم قضایى خواست تا کسانى را که روى این جوانان کار روانى مىکنند، شناسایى کند: «باید افرادى که روى این جوانان کار مىکنند و این سناریو‌ها را به آن‌ها یاد مىدهند تحت تعقیب قرار گیرند. این افراد باید به عنوان آسیب دیدگان اجتماعى مورد امداد قرار گیرند!... زمانى که پنج، شش کانال رادیو تلویزیون یک کشور در اختیار یک جریان باشد و جریان دیگر از داشتن کوچکترین رسانهاى محروم شود، نمىخواهم بگویم دوستان ما این کار را مىکنند، ولى طبیعى است که از رسانههاى کوچک مثل نوار استفاده شود.» (روزنامه بهار: 13 تیر 79)
سئوالاتی که بی‌پاسخ ماند!
آقاى حجاریان در حالى که مىتوانست این مطالب را براى روزنامه رسالت ارسال نماید، حاضر به انجام این کار نشد، چرا که بدیهى بود آن روزنامه، این ادعا‌ها را به همراه پاسخ و اشکالات آن به چاپ خواهد رساند. همان طور که یک روز پس از چاپ توجیهات آقاى حجاریان، روزنامه رسالت سئوالاتى را مطرح ساخت که هرگز پاسخ داده نشد: «از ایشان مىپرسیم با توجه به اینکه نوار تهدید چند ماه قبل از حادثه ترور در اختیار شما قرار گرفت و شما نوار را گوش کردید و در کشوى می‌زتان گذاشتید و یا به تعبیر خودتانآن را دور انداختید، آیا به اصغرزاده و دیگران هم گفتید که این نوار دور انداختنى و بىارزش است؟
اگر گفتید! چرا آقاى اصغرزاده، چند روز بعد از ترور، سعى نکرد به مسئولان بگوید که این نوار از نظر حجاریان، چیز بىارزشى بود و نباید روى آن مانور داد! بلکه برخلاف آن براى موجسوارى بیشتر، در مصاحبهاى با اشاره به نوار تهدید گفت: محتوا و تفکر موجود در این نوار، افشاگر انگیزه و بستر ایجاد خشونت در کشور است و مسئولان باید در خشکاندن این ریشه خشونت احساس تعهد کنند.
اگر آقاى اصغرزاده مىدانست که» نوار بىارزشى «در کشوى میز شماست، چرا وقتى روزنامه هم میهن در صفحه اول خود این تی‌تر درشت را درج کرد که» خوب نگاه کنید! جعبه سیاهترور حجاریان راز مىگشاید «در جلسه شوراى شهر اعلام کرد: این نوار سرنخهاى متعددى را به دست مىدهد و این نوار غیر از آنکه تهدید حجاریان به مرگ بوده، یک سند سیاسى محسوب مىشود و محتواى آن نشانگر یک تفکر بسیار خشن و وحشى است.
چرا آقاى خسروى به عنوان رئیس شوراى شهر اعلام کرد که» اگر به ترور حجاریان رسیدگى نشود، نوار تهدید را علنى مىکنیم. «
چرا آقاى اصغرزاده با گذشت حدود یک ماه از ماجراى ترور، حتى افرادى نظیر خانم وسمقى، عضو دیگر شوراى شهر را نسبت به بىارزش بودن نوار توجیه نکرد و نتیجه آن شد که وى در روز 23 فروردین 79 نوار تهدید رضا احمدى را در جمع خبرنگاران پخش کرد؟
آقاى حجاریان! شما مىگوئید رضا احمدى نوار را پر نکرده و پسر عموى او بوده، شما هم که از او به هر دلیلى شکایتى نکردهاید! پس دلیلى براى مجازات و زندانى بودن او وجود نداشته و ندارد که او بخواهد براى آزادیش دروغ بگوید.
ضمن اینکه اصلاً ما نیز فرض شما را مىپذیریم که او دروغ گفته و شما را متهم کرده، شما نیز قوه قضائیه و وزارت اطلاعات را متهم کرده‌اید، پس یک راه مىماند، آنهم رسیدگى به موضوع در دادگاه علنى، آیا مىتوانید از ادعا‌هایتان دفاع کنید و ثابت کنید که احمدى تطمیع شده است؟» (روزنامه رسالت: 14 تیر 79)
البته پیش از این هم مدیر مسئول روزنامه رسالت در باره ملاقات خود و حجاریان در تاریخ 30 خرداد 79 نوشته بود: «... حجاریان در این باره گفت: احمدی برای مسجدشان 150 هزار تومان نیاز داشت که در شورا مطرح کردم و این مبلغ برایش فراهم شد. احمدی بعد از ماه رمضان پیش من آمد و گفت که گروهی شما را غیابا محاکمه کرده‌اند و حکم ارتداد و اعدام داده‌اند و سپس نواری به من داد و گفت این هم نوار تهدیدی که با صدای پسرعمویم است. من آن نوار را چندبار گوش کردم و به آقای اصغرزاده و یکی دو نفر دادم.»
با خواندن مصاحبه آقاى حجاریان، به خوبى درمىیابیم که پروژه نوارسازى بر استدلالى متکى است که وى آن را تئوریزه ساخته و مُحق جلوه مىدهد. وقتى او ادعا مىکند که چون «چند کانال رادیو و تلویزیون در اختیار یک جریان است و جریان دیگر محروم است، طبیعى است که از رسانه کوچکى مثل نوار استفاده شود» آیا این نیز طبیعى است که تمام نوارهایىکه علیه نهادهاى قانونى و شخصیتهاى حقیقى و حقوقى مشخصى تنظیم شده، وارد محتواى هر کدام که مىشوید، جز دروغ و تهمت و فریب چیزى در آن نیست. آیا جریان مدعى محروم از رسانه، در صورتى که کانال تلویزیونى و یا رادیویى داشته باشد، به همین شیوه عمل مىکند؟
خودسرهایی که هرگز از آن‌ها شکایت نشد
البته در صحنه مطبوعات نیز عملکرد آن جریان را دیدهایم و چیزى جز اهانت و دروغ در آن نیافتیم. متأسفانه سعید حجاریان براى روشن شدن حقایق، هرگز حاضر نشد از رضا احمدى و عاملان ترور خود شکایت کند تا ادعاهاى مطرح شده مورد بررسى قرار گیرد و گمانهها پایان پذیرد. وى ده ماه پس از ترور و زمانى که بهبودى نسبى یافته بود، در مصاحبهاى مفصل که روزنامه ایران به چاپ رساند، آنگاه که در برابر سئوال «چرا از ضاربین شکایت نکردید؟» قرار گرفت، گفت: «از چه کسى شکایت کنم؟ از یک مشت ضارب بچه سال که من آن‌ها را مسبب اصلى نمىدانم؟ به هر بچه سالى مىتوان یک اسلحه داد و گفت شلیک کن. من به اصطلاححقوقى سبب را اقوى از مباشر مىدانم. این‌ها حداکثر مباشر بودند. من طرف حساب این‌ها نبودم، طرف حساب سبب بودم. سبب بر من مخفى است، پس دلیلى نداشت که از این‌ها شکایتکنم. فوقش، چند سال بیشتر به این‌ها کیفر مىدادند. من قصد انتقامجویى از کسى ندارم، چون انتقام مسأله را حل نمىکند. باید با این پدیده برخورد ریشهاى و پیشگیرانه کرد، چون امکان آن هست که از این باندهاى مافیایى در کشور ما خیلى به وجود آید.» (روزنامه ایران: 27 آذر 79)
چندماه قبل سعید حجاریان در مصاحبه با خبرگزاری تسنیم بدون مقدمه در اواسط مصاحبه خطاب به خبرنگار می‌گوید: «به نظر شما به من می‌خورد که خودم را ترور کرده باشم؟ تسنیم: چرا این سوال را می‌پرسید؟ حجاریان: عده‌ای برای این مسئله کتاب چاپ کردند. تسنیم: چه کسی کتاب را نوشته است؟ حجاریان: چند سال پیش آقای رسایی در کتاب بازی ترور نوشته است که خودم، خودم را ترور کردم!»
خاتمی راست می‌گوید ترورهای سازماندهی شده در پیش است
بنابراین به جای قضاوت عجولانه باید به آقای خاتمی حق داد که ترور سعید حجاریان را سازماندهی شده دانسته و امروز نیز نگران تکرار همان ترورهای سازماندهی شده است. با این تذکر که جناب رأس کودتای سال 88 همه واقعیت را نمی‌گوید بلکه بخشی که به نفع این جریان هزار لایه است را بیان می‌کند!
آقای خاتمی راستی چرا وزارت اطلاعات دولت شما هرگز حقایق آن ترور را فاش نکرد؟ چرا سعید حجاریان هرگز از ضاربان خود شکایت نکرد؟ فرد ضارب چند سال بعد از آزادی از زندان در ستاد انتخاباتی چه کسانی دیده شد؟
بگذریم! نویسنده این سطور در نطق مخالفت با وزیر پیشنهادی اطلاعات دولت یازدهم، مستندا اشاره کردم که این جریان همانطور که در سال‌های دوره حاکمیت اصلاحات آمریکایی با سازماندهی قتل‌های زنجیره‌ای، کوی دانشگاه و ترور سعید حجاریان مقدمات تخریب سه رکن مهم وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی و سپاه و بسیج را فراهم کرد، در آینده مقدمات روانی دیگری را کلید خواهد زد تا این چشم‌های نظام را مجددا در نگاه افکار عمومی تخریب و مقدمه نفوذ خود برای انتخابات مجلس دهم را آماده کند.
نمی‌دانم وزیر اطلاعات درباره اظهارات خاتمی چه واکنشی نشان خواهد داد اما پیش بینی خود را در حال تحقق می‌بینم و اعلام می‌کنم که از نظر این آقایان دولت اعتدال هم مانند دولت اصلاحات خون و شهید و جانباز می‌خواهد البته از نوع تقلبی آن! بنابر این باید از همه نیروهای انقلاب خواست تا هوشمندانه وضعیت موجود را رصد کنند و ضمن اعلام مواضع به حق و غیرتمندانه خود، بهانه‌ای به دست یاران داخلی دشمن ندهند.
منبع: فارس
ارسال نظرات