کد خبر:۲۶۶۶۸۳
یادداشتی از یاسر شادمانی؛
شیردال؛ بازی برد- برد با شیطان
دولت یازدهم دیپلماسی جدید خود را در قبال امریکا در قالب یک بازی برد - برد طراحی کرده است. اینکه ما چگونه در یک بازی با شیطان بزرگ وارد خواهیم شد که هم برای ما برد داشته باشد و هم برای او، جای تأمل بسیار دارد و به نظر می‌رسد از آن ادعاهایی است که طراحی انتزاعی آن فقط در الفاظ و اذهان مبتکران نظریات جدید ارتباطی دولت یازدهم بگنجد تا در مقام عمل قابلیت پیاده شدن را داشته باشد.
به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، بازی با دولتی که از نظر ما «گرگ» شناخته می‌شود و در ادبیات ایدئولوژیک انقلابی ما «شیطان بزرگ» است و ما کوچک‌ترین «نقطه اشتراکی» با وی در مسائل اعتقادی و دینی تا مسائل جهانی از کلان و خرد در حوزه‌های اقتصادی و سیاست و فرهنگ و... نداریم چگونه امکان پذیر است مگر آنکه همچون مشاور فرهنگی دولت یازدهم- آقای آشنا-، بخواهیم اوباما را درک کنیم. خب از آن پس دیگر هر اقدام امریکا در تعارض با منافع ملت ایران، توجیه بردار است.
شیردالی که مقامات میراث فرهنگی با افتخار از آن سخن می‌گفتند تقلبی از آب درآمده و قاعدتاً ما باید از این اقدام امریکایی‌ها عصبانی باشیم و حداقل در یک ژست رسانه بگوییم این موضوع را تحت پیگرد قرار خواهیم داد.
اما مسئولین میراث فرهنگی با افتخار گفتند که «اسب پیش کشی» را دندان نمی‌شمرند و همکاریهایشان را با امریکایی‌ها «صد در صد» ادامه خواهند داد.
این مساله متاثر از همان استراتژی «درک شیطان» است که انصافاً باید بعنوان یک نظریه جدید ارتباطی رونمایی شود.
اما آیا واقعاً شیردال را باید بعنوان نمادی از بازی برد برد دولت جدید با امریکا دانست؟ یعنی از این پس امریکا هر کلاه بزرگی سر مسئولین دیپلماسی ما بگذارد «اسب پیش کشی است» و قابل توجیه است و باید او را درک کرد؟ و ما هم خوشحال از بازی با شیطان به همکاری‌های صد در صدی خود ادامه دهیم؟
منبع: رجانیوز
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.