چرا غربی‌ها اینقدر از نتایج مذاکرات خوشحالند؟ / مسئولان! مردم محرمند

به گزارش خبرنگار سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه های کشور درباره مذاکرات هسته ای ژنو بیانیه ای منتشر کرده که مشروح این بیانیه به شرح زیر است:

بسمه تعالی

اولین دور رسمی مذاکرات ایران و کشورهای 1+5 در دولت یازدهم در حالی به پایان رسید که مسئولین این کشورهای غربی و شرقی از محتوای آن مطلع و مردم ایران از آن بی خبرند. مذاکراتی که با ابراز رضایت و شعف طرف غربی و اعلام مشتاقانه زمان دور بعدی مذاکرات همراه شد و البته با سکوت معنا دار هیئت دیپلماسی ایرانی در برابر پرسشهای مردم ایران.

 این مذاکرات، دهمین دوره ی مذاکرات مابین جمهوری اسلامی و شش کشور که خود را قدرت جهانی می دانند، بود. مذاکره بر سر پرونده ای که هیچ ضرورتی جهت شکل گیری آن وجود نداشته و ندارد، نه اقدامی خلاف مقررات بین المللی از سوی جمهوری اسلامی سرزده و نه صلح و امنیت بین المللی به مخاطره افتاده است. هر چه بوده  اقدامات قانونی و شفاف جمهوری اسلامی ایران و اقدامات غیرقانونی و ظالمانه طرفی که با وقاحت تمام خود را نماینده جامعه جهانی اعلام می دارد و منافع شش کشور را همسان با منافع جامعه جهانی قلمداد می کند.

جبهه سلطه جهانی و صهیونیسم بین الملل با بهانه قرار دادن فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران و با وضع گزنده ترین و به اصطلاح فلج کننده ترین نوع تحریم های بین المللی سعی در مهار گسترش موج پرقدرت انقلاب اسلامی و تغییر رفتار جمهوری اسلامی ایران در آستانه انقلاب جهانی مستضعفین را دارد و تاکنون از هیچ کوشش و روشی برای براندازی این نظام فروگذار نکرده است، و علت اصلی طولانی شدن فرایند مذاکرات، نبود اراده سیاسی در طرف مقابل برای حل مسئله بوده است، نه ضعف دیپلماتیک جمهوری اسلامی و یا هر بهانه ی دیگری.

از مسئولان دیپلماسی و پرونده هسته ای مطالبه داریم به خواست مردم مبتنی بر شفاف سازی مذاکرات احترام بگذارند و مردم انقلابی ایران را محرم خود بدانند. اکنون پس از محرمانه ماندن محتوای مذاکرات هسته ای، سئوالات بعضاً نگران کننده ای برای مردم و ما دانشجویان شکل گرفته است؛

1. با توجه به حقانیت موضع ما دراین مذاکرات، چه لزومی  دارد که مذاکرات هسته ای محرمانه باقی بماند؟

2. تیم مذاکره کننده هسته ای بارها تاکید کرده است که از حقوق مسلم ملت ایران و خطوط قرمز جمهوری اسلامی کوتاه نخواهد آمد، پس دیگر چه باکی از علنی شدن مذاکرات وجود دارد؟

3. با توجه به اینکه مذاکره کنندگان از مردم و جریان های سیاسی درخواست پشتیبانی و حمایت کرده اند، چه طور انتظار حمایت از ملتی دارند که هیچ اطلاعی از محتوای مذاکرات ندارد؟

4. علت اصرار هیئت دیپلماتیک کشورمان بر محرمانه ماندن مذاکرات در چیست؟ و چرا غربی ها اینقدر از نتایج این مذاکرات محرمانه خوشحالند؟

5. نکته ی دیگر آنکه با توجه به تجربه تلخ تاریخی ایران در پذیرش داوطلبانه و موقتی پروتکل الحاقی، آیا ساده انگاری نیست که با درس نگرفتن از تجربه ی تلخ گذشته بار دیگر با پذیرش این پروتکل غیر لازم به بهانه اعتمادسازی و شفافیت سازی، در زمین دشمن بازی کنیم؟

6. در طرح گام به گام پیشنهادی ایران برداشتن گام اول به عهده ی چه کسی است و اقدامات اعتماد ساز ایران مشمول چه فعالیت هایی می شود؟

7. ما به ازاء اقدامات اعتماد ساز جمهوری اسلامی چه گام هایی برای طرف غربی در نظر گرفته شده است؟

ما دانشجویان بسیجی همراه با مردم انقلابی ایران به فرموده رهبر خود لبیک گفته و به عملکرد هیئت دیپلماتیک کشورمان خوشبین بوده و از آن حمایت می نمائیم ولی دیگر به هیچ وجه تعطیلی نیروگاه ها و مراکز هسته ای و تعلیق غنی سازی اورانیوم و حتی انتقال اورانیوم غنی شده به بیرون از خاک ایران را بر نمی تابیم. طبق پیش بینی های قبلی وجه المصالحه قرار دادن تحریم ها در مذاکرات با جهانخواران، کارگر نبوده و می بینید که نیست، لااقل از این پس از سوی تیم مذاکره کننده به این نکته توجه شود.

غنی سازی 20% اورانیوم یکی از دستاورد های قطعی و افتخار آمیز دانشمندان هسته ای کشورمان است که اکنون دانش آن در کشورمان نهادینه گشته و این درصد از غنی سازی مصارف پزشکی داشته و توانسته است سلامت و بلکه جان بسیاری از بیماران و هموطنانمان را نجات دهد و حفظ کند.

 لذا ما دانشجویان همگام با مردم ایران از تیم مذاکره کننده توقع داریم که به هیچ وجه از حق غنی سازی 20% عقب نشینی نکند و ازتمامیت چرخه سوخت هسته ای کشور اعم از تاسیسات بوشهر ، نطنز، فردو ، اراک و ... صیانت کنند.

 در پایان باید گفت از دولت محترم انتظار می رود با عنایت به نسخه های پیشرفت بومی یعنی پیشرفت درون زا و مبتنی بر استعداد های درونی به دنبال ارتقای «استحکام درونی نظام»، «تقویت ساخت درونی قدرت» و به طرح ریزی اقتصاد مقاومتی باشد، و مانع از گره خوردن افراطی مشکلات اقتصادی به سیاست خارجی باشد.

شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه های سراسر کشور
26/7/92