به گزارش گروه فضای مجازی«خبرگزاری دانشجو»؛ هیتلر به خلبانان ارتش دستور داده بود تا پایتخت شوروی را از نقشه ی جغرافیا حذف کنند. در روز 22 جولای همان سال، صدها فروند جنگنده ی بمب افکن، اولین پرواز خود را بر فراز مسکو انجام دادند. مهمترین و اولین هدفی که جنگنده های دشمن به دنبال آن بودند، مهمترین ساختمان در مرکز شهر مسکو یعنی کاخ قدیمی و تاریخی کرملین بود. ولی هیچ یک از این جنگنده ها که در آسمان مسکو پرواز می کردند نتوانستند آسیبی به کاخ کرملین، کلیساهای گنبد طلایی، میدان سرخ و دیگر نقاط مهم مسکو وارد نمایند. تمامی این سازه ها به یکباره ناپدید شده بودند. به همین ترتیب نیز دیگر ساختمان های مهم و استراتژیکی مسکو همچون کارخانجات و پایگاه های نظامی و غیره نیز از دید دشمن پنهان شده بودند. بمب افکن های دشمن به ناچار مجبور می شدند تا هرچه سریعتر بمب و موشک های خود را در جایی خالی کرده تا از دست پدافندهای ضدهوایی شوروی در امان بمانند.
چگونه کاخ کرملین، بناها، مجسمه های تاریخی و نقاط استراتژیکی مسکو ناپدید شدند؟
در پاسخ به این سوال باید بگوییم که آنها ناپدید نشده و حتی از جای خود نیز تکان نخوردند. این سازه ها به قدری تغییر شکل داده شده بودند که از هوا به هیچ عنوان قابل تشخیص نبودند.
تا پیش از این، هیچ گونه تغییر شکلی بر روی شهرها و نقاط حساس شوروی برای گمراهی دشمن، انجام نگرفته بود. به همین دلیل نیز در زمان جنگ جهانی دوم، شهرهای درگیر و مخصوصا پایتخت ها، به شدت مورد حملات سنگین قرار می‌گرفتند. روزی گروهی از معماران شورویسابق به نمایندگی آقای "باریس یوفان" به رهبر شوروی یعنی "ژوزف استالین" پیشنهاد دادند تا مسکو برای در امان ماندن از جنگنده های هیتلر، کمی تغییر شکل داده شود. اجازه ی این کار بلافاصله از سوی استالین صادر شده و بدین ترتیب پروژه ی "ماسک مسکو" به سرعت آغاز شد. تمامی ساختمان های بلند و مهم در مرکز مسکو به شکل خانه های مسکونی ساده گریم شدند. تمامی صلیب ها از کلیساها برداشته شده و گنبدهای طلایی آن نیز با رنگ سیاه استتار شدند. بر روی ستاره سرخ کاخ کرملین، پوششی قرار دادند و تمامی در، پنجره و دیواره های کرملین را نیز نقاشی کردند. دندانه های بالایی دیوار کاخ را نیز همچون پشت بام خانه های مسکونی با روکش مخصوص صاف کردند. بر روی آرامگاه لنین، یک خانه ی 2 طبقه ی مصنوعی احداث کردند. پیکر بی جان لنین را نیز به پناهگاهی محرمانه انتقال دادند. پیکر وی تنها در سال 1945 و مدتی پیش از پیروزی و پایان جنگ جهانی دوم به مکان اولیه اش انتقال داده شد. پروژه ی "ماسک مسکو" نه تنها به مرکز شهر و کرملین اختصاص داشت، بلکه کل شهر را دربر گرفته بود. در سرتاسر شهر ماکت های مصنوعی از مکان های مهم و استراتژیکی مسکو ساخته شده و شهر به حدی تغییر کرده بود که به هیچ عنوان از هوا قابل شناسایی نبود. در شهر بناهایی همچون شبح دیده می شد که از دور به ساختمان شباهت داشت ولی از نزدیک تنها چند دیواره و سقف بود. بر روی رودخانه ی مسکو نیز چند پل کاذب احداث شد.
استتار و پنهان سازی مسکو به قدری موفقیت آمیز بود که جنگنده های دشمن را سورپریز و شگفت زده کرده بود. همچنین قدرت پدافندهای ضدهوایی شوروی نیز آنها را به شدت نگران کرده بود. بعدها خلبانان هیتلر اعتراف کردند که حمله به مسکو بسیار دشوارتر از بمباران لندن بود و به هیچ عنوان فکر نمی کردند که با چنین وضعیتی رو به رو شوند. خسارات ارتش هیتلر به میزانی بود که آنها مجبور شدند از حملات هوایی در روز اجتناب کرده و تنها حملات شبانه را ادامه دهند. در تاریکی شب و در رگباری از آتش ضد هوایی های شوروی، جنگنده های آلمانی سعی داشتند اهداف خود را شناسایی کرده و اقدام به نابودی آنها نمایند. اغلب بمباران های هیتلر در 2 مرحله یا به اصطلاح "دو موج" انجام می گرفت. در موج اول، بمب افکن های دشمن اقدام به پرتاب بمب های نوری می نمودند. این بمب ها نقطه ای از شهر را روشن می نمودند. در موج دوم، جنگنده های دشمن نقاط روشن اطراف را شناسایی کرده و اهداف مصنوعی و دروغین را مورد هدف قرار می دادند. بدین ترتیب بسیاری از خلبانان، موشک و بمب های خود را بی هدف پرتاب می کرده و برخی اهداف ساختگی نابود می ساختند. در برخی موارد نیز شهروندان مسکو عمدا نقاط ساختگی را روشن نگاه می داشتند تا نیروهای دشمن ماکت های مصنوعی را مورد اصابت قرار دهند.
لازم به ذکر است که نیروی هوایی آلمان در آن زمان، یکی از قدرتمندترین ها در جهان بوده است. خلبانان با تجربه ارتش هیتلر با جنگنده های تا خرخره مسلح، توانسته بودند پیروزی های مداومی را کسب نمایند. برای پروژه ی نابودی مسکو نیز ارتش هیتلر از بهترین و باتجربه ترین خلبانان خود استفاده نمود. ولی پایتخت شوروی، قدرتمندتر از آنچه که انتظار می رفت ظاهر شد. پدافندهای ضدهوایی شوروی و پروژه ی "ماسک مسکو" توانستند جان پایتخت را از نابودی در امان نگه دارند.
پرواز بمب افکن های هیتلر بر فراز مسکو از جولای 1941 تا آپریل 1942 ادامه داشت. در این حملات نزدیک به 8000 جنگنده و بمب افکن آلمانی حضور داشتند. در طول این 8 ماه، دشمن توانست 19 کارخانه و 227 خانه ی مسکونی را ویران نماید ولی در این مدت، نزدیک به 1500 فروند از هواپیماهای خود را نیز از دست داد. نیروی هوایی آلمان خسارات سنگینی را متحمل شده بود.
در ماه دسامبر 1941 میلادی، ارتش شوروی ضد حمله ی شدیدی را به سوی آلمان آغاز کرد و دشمن را مجبور به صدها کیلومتر عقب نشینی از مسکو نمود. در بهار سال بعد، حملات هوایی به سمت پایتخت شوروی متوقف شد و مسکو آرام آرام به زندگی پیشین خود بازگشت. ولی تا پیروزی نهایی مدت زمان زیاد مانده بود. سرانجام با تخسیر برلین توسط نیروهای شوروی، جنگ نیز پایان یافت.
در روز 24 جولای در میدان سرخ مسکو، جشنی فراموش نشدنی برگزار شد. پایتخت شوروی با آغوش باز، پذیرای تمامی رزمندگان و جانبازان جنگ شد. دیگر نیازی به تغییر شکل شهر نبوده و بدین ترتیب پروژه ی "ماسک مسکو" نیز به کار خود پایان داد.
منبع: جام نیوز