بایدها و نبایدهای یک امر خیر
به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، ازدواج و تشکیل خانواده به عنوان یکی از مهمترین وجوه زندگی هر شخص است که بسیاری از موفقیت ها و یا ناکامی های فرد در طول زندگی، مستقیم یا غیر مستقیم به آن وابسته است. به رغم توصیه و تأکید شرع مقدس بر قداست ازدواج و تشکیل زندگی در جهت صیانت و کمال انسان، برخی عوامل و رعایت نکردن اصولی چند در امر ازدواج موجب نابسامانی هایی در فرآیند مطلوب آن شده است که در نهایت این نابسامانی ها می تواند به پدیدۀ طلاق (طلاق رسمی یا عاطفی) منجر گردد.
گذشته از بررسی تمام مشکلات و پیچ و خم های ازدواج در فراروی جوانان، ازدواج های دانشجویی نیز دارای معضلاتی چند است که بایستی به دقت مورد بررسی کارشناسانه قرار گرفته و ابعاد آن برای برنامه ریزی های آینده مد نظر قرار گیرد.
اصطلاح ازدواج دانشجویی نخستین بار از سوی یکی از اساتید دانشگاه تهران پیشنهاد شد و اولین جشن ازدواج در زمستان سال 1376 با کمک نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه شهید بهشتی و با شرکت 60 زوج از دانشجویان این دانشگاه برگزار شد. این رویکرد در سال های بعد در سایه پیام مقام معظم رهبری، حمایت نهادهای مختلف و هدایای بخش های مختلف دولتی و تبلیغات رسانه ها - به ویژه صدا و سیما- به تدریج با اشتیاق بیشتری روبرو شد، به گونه ای که شمار ازدواج های دانشجویی در سال 1378 به هزار و در سال 1381 به چهار هزار مورد رسید.
گذشته از مزایای این گونه از ازدواج همچون تسهیل فرایند ازدواج، نقش موثر در کاهش سن ازدواج، کاهش فاصله نسل ها، جلوگیری از رفتارهای غیرمشروع در محیط های دانشگاهی، آرامش ذهنی و روانی در اوج فرآیندهای فیزیولوژیکی و روحی جوانان دانشجو، افزایش انگیزه در بین جوانان دانشجو جهت تحصیل و ورود جدی به زندگی و ... ازدواج های دانشجویی می تواند دارای برخی معضلات و نارسایی هایی نیز باشد.
الف) کیفیت شناخت طرفین:
بدون تردید بحث شناخت و آشنایی کامل طرفین که قصد ازدواج دارند، مهمترین عامل در موفقیت و پی ریزی یک ازدواج موفق خواهد بود. این شناخت عمدتاً در پرتو بررسی کامل روحیات، علایق و نیاز های هریک از طرفین صورت می پذیرد. اما جوان دانشجو که خود به تنهایی خواستار یافتن کفو و شریک زندگی برای خود در محیط دانشگاه است، به سبب برخی عوامل ممکن است نتواند آنچنان که شایسته است به این مهم دست یابد؛ عواملی چون وجود احساسات شدید در اوایل دوران جوانی و ابتدای ورود به محیط دانشگاه و نیز دوری از محیط خانواده جهت یاری گرفتن از آنان برای انتخاب درست و منطقی. برخی تحقیقات نشان داده اند که وجود عامل ثالث یعنی یک معرف که از طرفین شناخت کافی دارد، بیشتر موجب پایداری یک انتخاب جهت ازدواج را فراهم می کند تا اینکه طرفین خود و بدون وجود واسطه به انتخاب همسر آینده شان دست بزنند که البته وجود واسطه، بیشتر در ازدواج های سنتی متداول است.
ب) امکان عدم تطابق دو فرهنگ با از دواج دانشجویی
ممکن است ازدواج دانشجویی با نوعی عدم مطابقت فرهنگی بین خانواده های آنان همراه باشد که این به نوبه خود می تواند موجب ناپایداری این گونه از ازدواج را پدید آورد. چرا که بیشتر ازدواج های دانشجویی در میان دانشجویانی که متعلق به شهرهای مختلف هستند، صورت می گیرد.
ج) عدم وجود امکانات رفاهی مناسب و معضل اشتغال
دانشگاه ها نمی توانند امکانات خوابگاهی و رفاهی چندان مناسبی برای تدارک و آغاز یک ازدواج دانشجویی را فراهم آورند و نیز مشکل هزینه ها و درآمد در دوران دانشجویی یکی از معضلات مهم ازدواج های دانشجویی است. پروفسور حسین باهر، متخصص رفتارشناسی، با اشاره به نقش کلیدی شغل در زندگی زناشویی می گوید:"برای شروع زندگی مشترک، داشتن شغل و منبع درآمد ثابت الزامی است. برای اینکه زندگی زناشویی در دوران دانشجویی با مشکلات کمتری روبرو شود، باید یکی از همسران شاغل باشد. وقتی دولت دانشجویان را به ازدواج تشویق می‌کند، باید شرایط را نیز برای آنها فراهم کند. در نظر گرفتن شغل برای این زوج از اصول اساسی است ولی متاسفانه فقط تشکیل زندگی پیشنهاد می‌شود و برای دوام آن هیچ برنامه‌ریزی دقیق و اصولی‌ای وجود ندارد."
در واقع اگر زوج دانشجو برای استفاده از خوابگاه دانشجویی و چند سکه و پتو و غیره با یکدیگر ازدواج کنند حتما به طلاق منجر خواهد شد. فراموش نکنید در حقیقت هر ازدواجی که غیر از مراتب الهی، و بدون عشق و علاقه قلبی انجام گیرد حتما با شکست همراه است.
به گفته یکی از کارشناسان این امر، زمانی یک ازدواج آن هم از نوع دانشجویی می‌تواند به خوشبختی برسد که دغدغه‌های زوج کم باشد. در اختیار گذاشتن یک خوابگاه به مدت 4 سال مشکلی را از یک زندگی زناشویی حل نخواهد کرد. زیرا در حال حاضر آمارها نشان می‌دهد 50 درصد ازدواج‌های دانشجویی به دلیل وجود مشکلات مذکور با شکست و طلاق روبرو می‌شوند، هر چند که آمار نهاد ازدواج دانشجویی چیز دیگری می‌گوید اما این طرح در حال حاضر طرح کاملاً موفقی نیست.
این در حالی است که به گفته مدیرکل دفتر آمار و اطلاعات و مهاجرت سازمان ثبت احوال کشور، در پنج سال اخیر، 12.5 طلاق در مقابل هر 100 ازدواج در سال 1387 به 18.1 طلاق در مقابل هر 100 ازدواج در سال 1391 رسیده است و به عبارت دیگر سرعت افزایش طلاق‌ها در مقایسه با ازدواج تقریباً 1.5 برابر شده است.
با این اوصاف باید خاطر نشان کرد که هرچند ازدواج دانشجویی می تواند دارای مزیت ها و محاسن بسیاری باشد، اما اگر مدیریت صحیح و بینش منطقی در آن حکمفرما نباشد می تواند به پدیده نکوهیده طلاق دامن زده و روحیه نشاط را از جوانان دانشجو گرفته و نتیجه عکس دهد.
منبع: فرهنگ‌نیوز
ارسال نظرات