به گزارش گروه اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، حجت الاسلام اکبر روستایی در برنامه «شبهای آسمانی» که به مناسبت ایام سوگواری سالار شهیدان شب ها از شبکه قرآن و معارف سیما بر روی آنتن می رود و به شبهات مطرح درباره مسائل مربوط به کربلا پاسخ می دهد، اظهار داشت: در کتاب «الصواعق المحرقة» که کتاب ابن حجر هیثمی یکی از علمای شافعی است آمده که غزالی و غیر غزالی گفته اند که حرام است که سخنران و غیر سخنران، مقتل امام حسن و امام حسین علیهما السلام را بیان کنند؛ زیرا این باعث می شود تا مردم نسبت به صحابه کینه به دل بگیرند. این حرف به این معناست که نام یزید را نبرید البته به طور مستقیم نام یزید را نیاورده، اما منظور سخنش یزید است.
این کارشناس دینی ادامه داد: باید از افرادی که می گویند نباید به یزید لعن گفت پرسید که آیا دین ما نبوی است یا اموی؛ زیرا ما در منابع اهل سنت و شیعه از پیغمبر داریم که فرمودند حسن و حسین علیهما السلام سیدان اهل بهشت هستند، اما مسلماً اگر دین افراد، اموی باشد، یزید نیز بزرگ این دین خواهد بود؛ این افراد برای اینکه حکومت های خودشان در خطر نیفتد باید از لعن یزید و یزیدیان بهراسند.
وی تصریح کرد: کسی باید ولی بر مسلمانان باشد که از خدا و پیغمبر(ص) اطاعت کند، اما نگاه وهابیت به ولی جامعه این نیست که باید ولی تقوا داشته باشد، بلکه می گویند همین که مسلمان باشد، کافی است، در حالی که در قرآن 29 مورد وجود دارد که خداوند تأکید می کند اطیعوالله و اطیعوالرسول و این تأکید برای آحاد جامعه است؛ حالا باید این سؤال را پرسید که مگر می شود کسی مسلمان باشد، اما از خدا و پیغمبرش اطاعت نکند؟ سؤال دیگر در رابطه با مردمی است که دچار چنین حاکمی می شوند، آیا می شود هم از حاکمی اطاعت کرد که خداوند را اطاعت نمی کند و هم از خداوند؟ در چنین حالتی بین اطاعت خدا و اطاعت از ولی تناقض ایجاد می شود.
حجت الاسلام روستایی تأکید کرد: در کتابهای اهل سنت درباره یزید و چگونه به خلافت رسیدنش مطالب زیادی آورده شده است از جمله در کتاب البیان و التبیین آمده که یزید به خلافت رسید، یزیدی که بسیار شراب می خورد و یزیدی که میمون باز بود.
این کارشناس دینی در پاسخ به این شبهه معاندان که عاشورا مربوط به حسین بن علی نیست، گفت: در کتاب تفسیرالمنار که کتاب یک کارشناس وهابیت به نام السید محمد رشید رضا است، در جلد 6 صفحه 367 بحثی درباره خروج بر امامان ظلم و ستم آمده و بعد آورده که از این باب است خروج حسین بن علی(ع) نوه پیامبر بر امام ظلم و ستمی که ولایت مسلمانان را با مکر و غلبه بدست آورده بود و بعد هم می گوید که خداوند خوار و ذلیل کند او را و کسانی که او را یاری دادند.
حجت الاسلام روستایی بیان داشت: طبق روایات اهل سنت، پیامبر هم در سوگ حسین بن علی(ع) عزاداری کرده است از جمله در کتاب فضائل الصحابه ابی عبدالله احمد بن محمد بن حنبل در جلد اول صفحه 977 از ابن عباس صحابه پیامبر(ص) نقل شده که نیمی از روز (عاشورا) گذشته بود که پیامبر را در خواب دیدم که تمام وجودش خاک آلود بود و شیشهای به همراه داشت و در آن شیشه خون بود خونی که تکان می خورد و تازه بود، پرسیدم یا رسول الله این چیست؟ فرمود خون حسین و یارانش است. در پاورقی همین صفحه آمده که اسناد صحیح یعنی این سند صحیح است.
این پژوهشگر دینی افزود: نمونههای زیادی هم در رابطه با عزاداری و روضه خوانی علمای اهل سنت داریم، به طوری که در کتاب التبصره مربوط به ابن جوزی، از علمای بزرگ حنبلی مذهب، روضه بسیار عجیبی بر امام می خواند که طولانی است و در جایی از این روضه آورده که آب از بین انگشتان جد امام حسین (ع) جوشش می کرد، اما یک قطره به حضرت حسین(ع) ندادند و بعد در پایان روضه یک شعر می خواند با این معنا که من گمان نمی کنم که حزن شما فراموش شود و مصیبت شما تسلی یابد اگر چه روزگاران به طول بینجامد.
وی در پایان گفت: در کتاب البدایه و النهایه نیز روضه خوانی نوه این عالم اهل سنت که خودش نیز از علما بوده است، آمده که در عزای حسین بن علی(ع) بر روی منبر رفت و در حالی که می گریست این شعر را خواند که وای بر کسی که شفیعش دشمنش باشد، یعنی وای بر یزیدی که امامی که قرار است شفیع همه باشد در آن دنیا، دشمن یزید است و بعد ادامه می دهد که حضرت زهرا (س) در روز قیامت بیرون می آید در حالی که پیراهنش به خون حسین آغشته است.