به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»؛ مجله تایم فاش کرد اگر آمریکا حق غنیسازی ایران را بپذیرد، تحریمها وجهه قانونی خود را از دست خواهند داد بنابراین آمریکا در ژنو میکوشد به توافقی برسد که این حق را به صراحت نپذیرد و ایران نیز مدعی شود حقش را پذیرفتهایم!
مجله تایم ضمن پردهبرداری از کلاهبرداری تازه آمریکا مینویسد: یکی از دشوارترین سؤالات در مذاکرات ژنو این است که آیا ایران از حق غنیسازی اورانیوم برخوردار است؟ پاسخ آمریکا فقط «خیر» و پاسخ ایران «صددرصد بله» است. حسن روحانی در مجلس گفت غنیسازی در داخل ایران خط قرمز است که نباید نقض شود. این هفتهنامه آمریکایی افزود: ایران میکوشد تصریح کند توافقی که به واسطه آن برنامه غنیسازیش تعطیل شود را نخواهد پذیرفت. در حالی که «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر اسرائیل و بسیاری از اعضای کنگره آمریکا بر تعطیلی غنیسازی ایران پافشاری میکنند، بیشتر کارشناسان میگویند احتمال به نتیجه رسیدن توافقی که به موجب آن ایران حق ادامه غنیسازی اورانیوم در داخل خاک خود، ولو تحت نظارت دقیق، را نداشته باشد، بسیار اندک است.
«رابرت آینهورن» عضو اندیشکده آمریکایی «بروکینگز» که پیشتر در وزارت خارجه دولت اوباما در زمینه کنترل تسلیحات و منع اشاعه تسلیحات هستهای فعالیت کرده است معتقد است نمیتوان توافقی را تصور کرد که در آن ایران از فعالیتهای غنیسازی خود دست بکشد.
تایم در ادامه مینویسد: معاهده انپیتی حق لاینفک تمامی طرفهای این پیمان در زمینه تحقیق و تولید و استفاده از انرژی هستهای در مصارف صلحآمیز بدون هرگونه تبعیض را مجاز میداند. رابرت آینهورن میگوید: آمریکا از بیم این که «حق» تضمین شده ایران باعث شود مقامات این کشور بر وجود برنامه غنیسازی کامل پافشاری کنند، در مقابل تقاضاهای جمهوری اسلامی در این زمینه مقاومت کرده است.
تایم میافزاید: در حالی که پیمان انپیتی تاکید دارد امضاکنندگانش «هیچگونه سلاح هستهای و یا دیگر تجهیزات انفجاری هستهای نداشته باشند،» اما غنیسازی اورانیوم در خلوص لازم برای ساخت بمب را منع نکرده است.
این نشریه خاطرنشان کرد: اگر آمریکا به صراحت «حق» ایران برای غنیسازی را بپذیرد، اساس تحریمهای بینالمللی علیه ایران وجاهت قانونی خود را از دست خواهد داد و اگر کار به جایی بکشد که استفاده از توان نظامی ضرورت یابد، تأمین مجوز حمله به کشوری که از «حق» تضمین شده و صریح برخوردار است در سازمانملل متحد کار آسانی نخواهد بود.
تایم نتیجه میگیرد: آمریکا باید در مذاکرات ژنو «عملاً» به ایران حق غنیسازی بدهد بدون آن که این حق را «قانونی» اعلام کند. خوشبختانه ظریف اخیراً اعلام کرده است ایران درمورد این مسئله انعطافپذیر خواهد بود. طبق گزارش رسانههای ایرانی، وی گفت: ما حق غنیسازی را لاینفک میدانیم اما ضرورتی نمیبینیم که بهعنوان یک حق به رسمیت شناخته شود. ظاهراً ظریف منظورش این بوده است که حق مذکور آنقدر مشخص است که لازم نیست قدرتهای بزرگ جهان زحمت اعطای آن را متحمل شوند. تایم در عین حال نتیجه میگیرد: این ادبیات دال بر «پذیرش وجود اختلافنظر» میتواند با معیارهای آمریکا مطابقت داشته باشد. گری سیمور که تا چندی پیش از شخصیتهای قدرتمند کاخ سفید در زمینه مبارزه با اشاعه تسلیحات هستهای بود، میگوید: هرگونه توافق احتمالی، مسئله حق غنیسازی را سرهم بندی خواهد کرد. ما توافق میکنیم که ایران برنامه غنیسازی محدود داشته باشد بیآن که به صراحت این حق را بپذیریم، و ایران نیز مدعی میشود ما حق غنیسازیش را به رسمیت شناختهایم زیرا با برنامه غنیسازی محدودش توافق کردهایم.
در واقع براساس این شگرد آمریکا میتواند بخشی از تعلیقها در قبال برنامه هستهای ایران را عملی کند و هر وقت هم خواست زیر حق قانونی ایران بزند و آن را انکار کند؛ شبیه اتفاقی که آمریکا و اروپا پس از تعلیقهای موقت 10 سال پیش در ایران پدید آوردند.
منبع: کیهان