به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، این متن نامهٔ ملک‌الشعرای بهار به همسرش سودابه صفدری (بهار) پیش از ازدواج است. در حالی که هنوز او را ندیده و تنها وصف او را از دوستان شنیده بود!
دوست ابدی من قربانت شوم
با این‌که شما را ندیده‌ام، از بخت خودم اطمینان دارم که گنجینهٔ عزیز و ثابتی برای قلب و روح خویش انتخاب نموده‌ام. ولی نمی‌دانم احساسات شما از چه قرار است. عزیزم من خودم را برای شما معرفی می‌نمایم.
یک جوان ثابت‌العقیدهٔ خوش‌قلب، فعال و ساعی، پرحرارت و باغیرت، در دوستی محکم و در دشمنی با اهمیت. حیات من در یک فامیل خوش‌اخلاق متدین بوده و در دامان مادر فاضله و حق‌پرستی تربیت شده‌ام. در فامیل ما خست و دروغگویی، اسراف و هرزه‌خرجی موجود نبوده و نیست. به ما یعنی به خود و خواهر و دو برادرم، همواره توصیه شده است که کارکن و فعال بوده و نان خودمان را با سعی و اقدام تدارک نموده و با خوشرویی و آسودگی بخوریم. من از سن هژده سالگی که پدرم وفات کرده است، رئیس و بزرگ‌تر خانوادهٔ خود بوده و فامیل بزرگ خود را با عزت و آبرومندی اداره کرده‌ام و تا امروز که سی و سه سال از عمرم می‌گذرد، رئیس این خانواده بوده و برای خانوادهٔ خودم جز عزت و سرافرازی و استراحت، چیزی به کار نبسته‌ام. شهرت و احترام من به قوهٔ هوش و سعی و اقدام خودم بوده است. ولی چون یک همسر و رفیق دلسوزی که مرا اداره کند، نداشته‌ام با هرچه به دست آورده‌ام صرف شده است.
خودم در تهران مانده و مادرم به واسطهٔ مرض اعصاب و مفاصل در مشهد مانده و قادر به آمدن به تهران نشده است. زندگانی من در مشهد خیلی مرتب و آبرومند بوده است. منازل شخصی و اثاث‌البیت خانوادگی، مادر و همشیره و برادر و قریب پانصد نفر بستگان پدری و چند نفر بستگان مادری من نیز در خراسانند. ولی خودم نظر به علاقهٔ کاری و نظریات سیاسی، نا‌چار در تهران اقامت نموده و می‌خواهم داخل یک حیات فامیلی جدیدی بشوم. چون می‌توانم فامیل جدید خودم را به فضل خدا و قوهٔ سعی و عمل و معلومات خودم، به خوبی و در نهایت آبرومندی اداره نمایم. به این نیت مصمم شده و به وسیلهٔ عزیز‌ترین دوستانم معتصم‌السلطنه و مرآت‌السلطان با شما دست دوستی و وصلت داده و امیدوارم که تا روزی که زنده بمانم دست خود را از دست شما بیرون نکشم و با شما زندگی کنم. به شما اطمینان می‌دهم که من جز شما دیگری را دوست نداشته و نخواهم داشت. مثل سایر جوانان جاهل و بی‌تجربه، پیرامون هوی و هوس‌های جوانی نگشته و در آتیه هم به طریق اولی نخواهم گشت.
من فطرتا با عصمت و عفت و تعصب خانوادگی بار آمده و این حس شریف را تا عمر دارم، از خود دور نخواهم کرد. البته شما هم با آن سوابقی که به پدر محترم شما سراغ دارم و فعالیت و شرافتی که از مادر گرامی و بزرگوارتان و سایر بستگان اطلاع یافته‌ام، با من هم‌عقیده بوده و قدر یک دوست صمیمی و همسر جدید را که می‌بایست بقیهٔ عمرتان را با او به سر برید به خوبی خواهید دانست. شوهر شما کسی است که دوستی او برای عموم مردم با شرافت و نجیب، ذی‌قیمت بوده و یک نفر از اخلاق و رفتار او مکدر نبوده و شاکی نیست. بدیهی است که شما نیز از این حیث با عموم هم‌عقیده بوده و هیچ‌وقت از من شاکی نخواهید بود. زود‌تر با یک حس شریف و حرارت پاک و عقیدهٔ ثابت و مستحکمی، خودتان را برای اداره کردن روح و قلب و خانهٔ من حاضر کنید. شما صاحب دارائی و ثروت من و فرمانروای خانه و قلب من خواهید بود. باید با نیتی خالص و صمیمیتی قلبی و بی‌آلایش از عهدهٔ این مسؤلیت و صاحبخانگی و دلداری و دلنوازی حقیقی برآئید.
من به خداوند تبارک و تعالی متوسل شده و با شما متوصل می‌شوم و از خداوند درخواست می‌کنم که قلب شما با قلب من طوری متصل شود که جدائی و فاصله در بین نباشد.
عزیزم به قدری میل دارم تو را ملاقات کنم که حدی ندارد. دوست داشتم که این مطالب را در حضورت عرض کرده و قلب تو را در موقع اظهار احساسات قلبیهٔ خودم بسنجم و احساسات تو را آزمایش نمایم. من رب‌النوع عشق و دوستی و صمیمت و وفاداریم. آیا تو هم با من در این عقیده هم‌راه و هم‌آواز خواهی بود؟ آخ چه خوب بود که ما زود‌تر هم را می‌دیدیم و قبل از موقعی که تکمیل تدارکات به ما اجازهٔ ملاقات بدهد یکدیگر را ملاقات می‌نمودیم. دیگر این‌طور بشود یا نشود نمی‌دانم. در هر لحظه منتظرم که تو هم احساسات خودت را زود‌تر به توسط خط خودت به تفصیل برای من بفرستی.
من حالا جز خیال تو و فکر تو مشغولیت دیگری ندارم می‌خواهم بنا آورده و بین قسمت متقدم منزل و قسمت متأخر آن را دیوار کشیده از هم تفکیک نمایم. منزل حالیهٔ ما خیلی خوب، جدیدالبنا و نوین است. حیف است از این منزل خارج شویم برای اطاق پذیرائی شما دو اطاق مجزا نموده و برای پذیرائی خودم یک اطاق و یک ناهارخوری و برای اطاق خواب هم اطاق دیگری موجود داریم. برای صندوقخانه و انبار و غیره اطاق‌ها و زیرزمین‌های مرتب و محکمی مهیاست. وسعت و دلنوازی حیات به قدر مکفی است. گمان نداریم به شما بد بگذرد. فقط شما باید یک آشپز قابل و تمیز زنانه با خودتان بیاورید و کلفت دوست‌داشتنی هم برای خودتان انتخاب نمائید. در قابلیت و نظافت آشپز خیلی دقت کنید. ملاحظهٔ صرفه و غیره را ننمائید. در امانت و صحت عمل کلفت هم دقت بفرمائید. از قبل بنده خدمت خانم معظمهٔ خودتان سلام و عرض عبودیت تبلیغ نموده از طرف من دست ایشان را ببوسید.
والباقی عن التلاقی تمت م. بهار
منبع: قانون آنلاین