نماینده مجلس فرانسه
به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»؛ دیدیه ژولیا نماینده پارلمان فرانسه و معاون گروه دوستی ایران-فرانسه و همچنین معاون گروه دوستی فرانسه-عراق است و به همین واسطه به ایران و بسیاری دیگر از کشورهای خاورمیانه سفر کرده است.
در ادامه مصاحبه دیدیه ژولیا را مشاهده خواهید کرد.
آقای ژولیا، آخرین سفر شما به ایران چه زمانی بود و مردم ایران را چگونه دیدید؟
من در دوران انتخابات دور دهم ریاست جمهوری به ایران سفر کردم. آنچه که مرا تحت تاثیر قرارداد ، علاقه مردم به انتخابات بود. مردم ایران اعتقاد دارند که انتخابات می توانند شرایط را در کشور بهبود ببخشد بنابراین ، آنها این همه در انتخابات شرکت کردند . مردم هوشیار ، بافرهنگ و شاد و سرزنده هستند. بنابراین ، خیلی لذت بخش است که آدم در ایران باشد.
من علاوه بر گفت و گو با مردم، از شهرهای دیدنی ایران هم بازدید کردم و عملا باید بگویم که اصفهان را خیلی دوست دارم ، کرمان را خیلی دوست دارم ، به شیراز رفتم به اهواز رفتم بنابراین ایرانگردی کرده ام.
زیرساخت ها در ایران بسیار خوب است. جاده ها عالی هستند. یک مسئله کوچکی که مرا تحت تاثیر قرار داد ، این است که اکثریت شهرها از گاز استفاده می کنند. این چیزی است که هنگام زلزله مثلا در مورد بم ، خطرناک است. پس از زلزله ، گاز می تواند تمام شهر را منفجر کند. گاز از فاصله ای دور یعنی از منطقه اهواز می آید. کاملا متوجه شدم که ایران قصد دارد انرژی هسته ای داشته باشد صرفا برای تولید برق جهت تامین نیاز تمام شهرهایش و برق تولیدی می تواند جای مصرف گاز را بگیرد و گاز به مصرف صنعتی برسد.
آیا در خصوص برنامه هسته ای با مردم در ایران صحبت کردید؟
بله. مردم ایران تمایل دارند که به انرژی هسته ای دست پیدا کنند. انرژی برق یک نیاز عمومی است و متاسفانه ایران نیروگاههای زیادی ندارد ، فقط نیروگاه بوشهر که روس ها آن را ساخته اند ، این همان فناوری نیروگاه هسته ای چرنوبیل است ، یعنی فناوری خیلی مدرن نیست ، خیلی امن نیست ، آن هم برای کشوری مثل ایران.
فکر می کنید فرانسه حاظر باشد در زمنیه توسعه و مدرن سازی برنامه هسته ای ایران سرمایه گذاری کند؟
من مکرر از مقامات فرانسه درخواست کرده ام تا به جای مخالفت با برنامه هسته ای ایران در این حوزه سرمایه گذاری کنند و در حوزه فعالیت های هسته ای صلح آمیز ایران فعال باشد.
من امیدوارم که این امر روزی تحقق خواهد یافت و شاهد یک دولت در فرانسه باشیم که ایران را به شیوه ای واقع بینانه تر ببیند.
من طرفدار روابط دیپلماتیک با ایران هستم . طرفدار راه حل سیاسی برای تمام اختلافاتی هستم که می تواند برای ما مطرح شود. فکر می کنم که از همه توان برای راه حل دیپلماتیک استفاده کرد. اکثریت قاطع نمایندگان ما ، سیاست تهدید علیه ایران را قبول ندارند. ما براین باوریم که تهدید علیه ایران بی فایده است. هیچ کشوری حق تهدید کردن کشور دیگری را ندارد. چون این به قطع روابط می انجامد. در عوض ، کشور مورد تهدید را مقاومترمی کند. بنابراین ، اکثریت قاطع نمایندگان فرانسه موضوع تهدید در سیاست فرانسه را قبول ندارند.
ارزیابی شما از سیاست خارجی فرانسه چیست که بیشتر بر یک مدل آمریکایی تکیه کرده است؟
فرانسه از زمان ژنرال دوگل مستقل از آمریکا بوده است ، و در این راستا ، خودش به بمب هسته ای دست یافت . ما عضو ناتو هستیم اما در مورد برنامه هسته ای مستقل هستیم ما وابسته به آمریکا نیستیم. این که روابط ما با آمریکاخوب است ، امر کاملا عادی است آنها طی جنگ جهانی دوم کشور ما را آزاد کردند اما هیچ رابطه ای ازنوع تبعیت با آمریکانداریم.
راجع به اسرائیل چطور؟
نه ، اصلا. اسرائیل علیه مردم فلسطین خیلی خشونت کرده است ما این را می گوئیم ، مثلا درسال 2009 بیش از پنج هزارفلسطینی زندانی شده اند، بدون رعایت اصول برابری و عدالت، از آزادی خود محروم شده اند، حمله به نوار غزه ، حمله به حقوق بشریت بود. جنایات جنگی درآنجا صورت گرفت. بیمارستانها هدف قرار گرفتند. بچه های زیادی کشته شدند. اسرائیل خودش را در مسیری هدایت کرد که جامعه بین الملل آن را محکوم کرد. اضافه می کنم که رفتار فرانسوی ها نسبت به اسرائیل که دوست ماست و برایش آرزوی امنیت نیز می کنیم، از زمان این تهاجم مکرر علیه مردم بی گناه فلسطین ، تکرار شده است. باید بگویم که حتی رئیس جمهورآمریکا گفته است رفتار اسرائیل منافع آمریکا را هم به خطر انداخته است به عبارت دیگر ، اسرائیل کشوری خیلی مهاجم است.
فکر نمی کنید که اینها دلایلی کافی برای قطع روابط با اسرائیل باشند؟
اروپا می تواند امکان عدم خرید هیچگونه کالا ازسرزمین های اشغالی را مدنظرقرار دهد. این می تواند به سوی نوعی تحریم علیه اقتصاد اسرائیل پیش برود. اگر دولت اسرائیل براین رفتار غیرقابل درک خود اصرار ورزد ، این رفتار تهاجمی و غیرانسانی که علیه مردم فلسطینمی تواند به تحریم منجر شود.
نقش رسانه های در همراهی با سیاست های اسرائیل چیست؟
مثلا وقتی نیویورک تایمز هرگز گزارش گلدستون را منتشر نکرد، درباره وحشیگری های اسرائیل درنوار غزه چیزی ننوشت، بحث تامین مالی و لابی ها وجود دارند که باعث می شود مطبوعات فقط بخشی از واقعیت را منتشرکنند.
خشونت اسرائیل علیه فلسطین ، زندانی کردن هزار نفر ، کودک ، مسئول سیاسی و غیره ، کشتن کودکان و زنان بویژه درحمله به نوار غزه ، باعث جریحه دار شدن وجدان ها در غرب بویژه در فرانسه شده است.
آیا افکار عمومی در فرانسه در حال تغییر است؟
افکار عمومی فرانسه با حمله و تهاجم علیه مردم فلسطین جریحه دار شد. این که در بیت المقدس شرقی مردم رابه زور ازخانه هایشان بیرون می کنند ، زنان و کودکان را می کشند ، اینها خیلی خیلی شوک آور است حتی برای دوستان اسرائیل هم شوک آور است. رئیس و معاون گروه دوستی فرانسه – اسرائیل هم خیلی شوکه شده بود از این که این خشونت ها در اسرائیل انجام می شود.
منبع: ندای انقلاب
ارسال نظرات