کد خبر:۲۸۱۹۸۳
چوپانکار در گفت‌وگو با «خبرگزاری دانشجو»:
مشکلات مجامع دانشجویی از عدم همراهی حوزه با دانشگاه است
مسئول کانون بصیرت سیاسی دانشگاه شاهد گفت: مشکلاتی که بعضاً در مجامع دانشجویی پیش می‌آید ناشی از دور بودن حوزه و علمای ما از فضای ...
امید چوپانکار در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی «خبرگزاری دانشجو» در رابطه با وحدت حوزه و دانشگاه اظهار داشت: به نظر میرسد با توجه به فضای موجود خیلی نتوانستیم به شرایط مورد نظر امام خمینی و همچنین مقام معظم رهبری برسیم و هنوز با شرایط مطلوب بسیار فاصله داریم و مشکلاتی هم که بعضاً در مجامع دانشجویی پیش می آید ناشی از دور بودن حوزه و علمای ما از فضای دانشگاهی و همراه شدن با دانشجویان است.
وی افزود: ما دانشجویان متخصصی تربیت کردیم که بعضی از آنان متعهد به اصول اخلاقی و مذهبی نیستند و از طرفی برخی اشکال به حوزه بر می‌گردد که فضا را برای سوالات دانشجویان روشنفکر باز نکرده است.
چوپانکار در خصوص طرح صالحین که در سال 88 توسط گروه فرهنگی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به نیروی مقاومت ابلاغ شد، توضیحاتی داد و تصریح کرد: این طرح در راستای وحدت حوزه و دانشگاه می‌باشد که علما در مجامع دانشجویی حضور پیدا می‌کنند و مباحث مختلفی مطرح می‌شود و این باعث هم افزایی بین حوزه و دانشگاه شده چرا که علمای ما نظرات دانشجویان را می‌شنوند و همینطور دانشجویان نیز افکار علمای حوزه را می‌شنوند.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
حداقل روحانيون مثل پدر من در موسسات تخصصي دروس دانشگاهي در علوم انساني را مي گذرانند که البته گاهي نيز از سوي دانشگاه مورد پذيرش قرار نمي گيرند.
اما ايکاش براي ما دانشجويان نيز فضايي براي گذراندن دوره هايي از علوم اسلامي به معناي حوزوي صورت مي گرفت( مسلما منظورم رشته الهيات نيست. بلکه سبک مطالعه و مباحثه و مباحث حوزوي است.)
در هر صورت هر دو طرف نقاط مثبتي دارند که مي بايست بر روي جمع اين دو تاکيد کرد و متوجه باشيم که رشد علمي واقعي در سايه ي ترکيب اين دو نظام و بهره مندي از تمام ظرفيت فکري است.