برخی می‌خواهند در افتخارات ورزشی تشکیک ایجاد کنند

گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»؛ پس از تاکید مجلس بر ادغام سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان و تشکیل وزارت ورزش و جوانان در دولت دهم، محمد عباسی به عنوان نخستین وزیر ورزش و جوانان پای در این وزارتخانه گذاشت و به مدت دو سال سکان هدایت ورزش کشور را به دست گرفت.

 وزیر سابق ورزش و جوانان مهمان «خبرگزاری دانشجو» بود که متن گفت و گوی وی با این خبرگزاری به شرح زیر است:

«خبرگزاری دانشجو»- حضور شما را در خبرگزاری دانشجو خوشامد می گویم. دکتر عباسی پس از فراغت از کارهای سنگین وزارت در حال حاضر مشغول چه کاری است؟

دکتر عباسی: من خودم را به شکر الهی عضو تیم ملی انقلاب اسلامی می دانم. حالا این که مدتی روی نیمکت بشینیم اشکالی ندارد. اگر چه از کارهای وزارت فارغ شده ام، اما همیشه سرباز نظام هستم. انجام وظایف و خدمت به نظام تا زمانی که زنده هستم، تمام نمی شود، بنابراین وظیفه دارم در گوشه ای برای نظام کار کنم، اما بعد از وزارت ورزش مایل نیستم در مورد موضوعات ریز و درشت ورزش صحبت کنم؛ چرا که ورزش به اندازه کافی التهاب دارد و نباید از بیرون التهاب آن را زیاد کرد.

«خبرگزاری دانشجو»- در دو سالی که در وزارت ورزش حضور داشتید، جدا از مسائلی که در تشکیل وزارت وجود داشت، عملکرد قابل قبولی داشتید. خودتان عملکرد ورزش را در دو سال پایانی دولت دهم چطور ارزیابی می کنید؟

عباسی: به فضل الهی و فرصتی که در اختیار من قرار گرفت به عنوان اولین وزیر ورزش جمهوری اسلامی ایران به همراه همکارانم یعنی طیف وسیعی از مدیران ورزشی در استان ها و شهرستان ها و فدراسیون و هیئت های ورزش دوره مقتدرانه ای را تجربه کردیم. به لطف الهی و به واسطه موفقیت های غرورآفرین، حضوری را در این بخش تجربه کردیم که برای این مجموعه یک کارنامه قابل قبول شکل گرفت.

زمانی که کارمان را در وزارت تازه تاسیس ورزش آغاز کردیم با رویدادهای مهمی مواجه بودیم که از کنار آنها گذشتن به معنای از دست دادن یک فرصت تاریخی بود

ما باید ابتدا این وزارت را راه اندازی می کردیم، به علاوه ادغام دو سازمانی که پیش از این جزو معاونت های رئیس جمهور بودند را نیز پیش رو داشتیم. اصل ادغام و سازمان بندی بسیار مهم بود که در تمام نظام های اجرایی اهمیت دارد و  عده ای حتی این را یک هدف بزرگ برای یک دوره وزارت می دانند و می گویند راه اندازی آن و اینکه بتواند در یک مسیر قرار بگیرد، بسیار مهم بوده و یک رسالت تاریخی است.

از طرفی رویدادهای مهمی در پیش داشتیم مانند مسابقات المپیک و سایر مسابقات جهانی. در این فاصله برنامه های بین المللی ورزش منتظر تشکیل ساختار ما و اینکه بگوییم الان مشغول ساختار وزارت هستیم، نمی ماند، لذا مجبور بودیم خود را با این رویدادها منطبق کنیم تا ایران در این میدان ها نقش آفرینی کند. وقتی کارمان در وزارت جدید التاسیس شروع کردیم، با مسائل مهمی مواجه بودیم که از کنار آن گذشتن به معنای از دست رفتن یک فرصت تاریخی بود.

مثلاً برگزاری المپیک لندن از رویدادهای مهم پیش رو بود و از آنجا که ایران در 16 دوره آن شرکت کرده بود، برای ما اهمیت زیادی داشت.

رتبه ایران در دوره گذشته 51 بود، ولی با دعای خیر مردم و دلگرمی های رهبر عزیز به جوانان، خودباوری ارزشمندی برای آنها ایجاد و نتیجه این شد که در طول 16 دوره گذشته که ورزشکاران کشورمان موفق به کسب 48 مدال شده بودند، در یک دوره و در المپیک لندن ایران صاحب 12 مدال شدند و رتبه ما از رده 51 المپیک به 17 رسید و در پارالمپیک به رتبه 12 دست یافتیم که این یک موقعیت استثنایی بود.

برخی از رویاهای ملت ایران در ورزش در دولت دهم رنگ واقعیت گرفت

برخی از  رویدادها در گذشته آرزوی ملت و جامعه ورزش بود و برخی ها فکر می کردند آنها هدف هایی دست نیافتنی است اما به فضل الهی با برنامه ریزی های انجام گرفته این رویا ها به واقعیت تبدیل شد. برخی معتقد بودند که در ایران ورزش های تیمی  هیچ گاه شکل نمی گیرد و معتقد بودند که به همین دلیل فوتبال ایران همواره در رده های 40 تا 50 جهان قرار دارد. والیبال و بسکتبال هم کسی امید به جام جهانی رفتن آنها نداشت. این به لحاظ فرهنگی هم بسیار مهم بود. مردمی که با وفاق و اتحاد و رهبری امام، انقلاب بزرگی را به انجام رسانده بودند این نگرانی را در ورزش داشتند که در ورزش های گروهی ناکام هستیم.

ما در این 2 سال حدود بیست مورد را داشتیم که برای اولین بار بود اتفاق می افتاد. اولین بارافتخار آفرینی والیبالیست ها بود که علاوه بر حضور در جام جهانی، بار ها قدرت های بزرگ را شکست دادیم  تا موفقیت های ورزش تیمی نیز نمایان شود.

همچنین برای چندمین بار روسیه و آمریکا را در کشتی شکست دادیم. مطمئنا برای مردم اهمیت زیادی داشت که برابر آمریکایی که سابقه خوبی با ایران نداشته اند به برتری برسیم و با اینکه برگزاری والیبال و کشتی را هم رده المپیک نمی دانیم ولی اینکه ما با آمریکا در رقابت بودیم حساسیت ها را فراتر برده بود و این پیروزی ها را ارزشمند ساخته بود.

گفتنی است برای اولین بار فوتبال به عنوان تیم سرگروه راهی جام جهانی شد .گاهی شده بود که تیم ملی فوتبالمان در بازی پلی آف به جام جهانی رفته باشد و ملت را خرسند کرده بود اما اینکه این جور مقتدرانه ورود کنیم اولین بار بود.

من این ها را نه حاصل تلاش خود بلکه فضل الهی و رهنمود های رهبری و دعای مردم و خودباوری مردم و جوانان می دانم که این را در تاریخ ثبت کرد. این زمان گرچه کوتاه بود و عرصه های زیادی را پیش رو داشتیم اما ارزوهای بزرگی برای ملت در این 2 سال اتفاق افتاد و این شایستگی جوانان غیور ملت را بیان می کند.

ممکن است موفقیت های ما کار وزیران بعدی را سخت کرده باشد، اما بسترهای ادامه موفقیت فراهم است

«خبرگزاری دانشجو»- ایا قبول دارید با این موفقیت هایی که در دوره حضور شما در وزارت ورزش رقم خورد وزیران بعدی کار سختی را در وزارت ورزش در پیش دارند و توقع جامعه از انها بیش از گذشته است؟
 
دکتر عباسی: از یک جهت ممکن است که چنین توقعی در جامعه ایجاد شود اما این توفیقات ورزش ایران را در  مسیری قرار داد که الحمدلله ما به سمت صعود در حرکت هستیم و شرایط به گونه ای است که خودباوری ایجاد شده و بستر های موفقیت ها فراهم است.

من زیر ساخت های ورزشی را بسیار مهم می دانم. گاهی ورزشکاران این موفقیت ها را در رسانه ها ابتدا از پدر و مادر و سپس از مربیان می دانند که بجا هم هست، ولی نمی شود تلاش مدیران و هزینه های دولت را در تامین نیازهای ورزشی نا دیده گرفت به عنوان مثال توسعه زیر ساخت ها عملکرد دولت نهم و دهم قابل مقایسه با گذشته نیست. در بدو تاسیس سازمان تربیت بدنی تا سال 57 تعداد  667 مکان ورزشی داشتیم و از سال 57 تا سال 84 و آغاز دولت نهم 3346 مکان ورزشی احداث شده بود اما مضاعف بر این اقدامات، شتاب بخشی ای که در جریان مسائل سازندگی و عمران و مناطق محروم در دولت نهم و دهم انجام شد سبب شد تا پایان سال 91 بیش از 5000مکان ورزشی احداث شود یعنی از همه دوره های قبل از 84 بیشتر و تقریبا 1.5 برابر 70 سال گذشته.

در روستاها تا سال 57 تنها 29 مکان ورزشی داشتیم که این تعداد تا سال 84 به 431 مکان رسید که چندین برابر شد اما تا پایان دولت دهم به 2100 مکان ورزشی و به 20 برابر دوره های قبل رسید که جای تقدیر دارد.

باید قبول کنیم که انجام زیر ساخت ها یعنی شکل گیری آمادگی برای کسب موفقیت های بالا که غرور ملی و اقتدار ملت را نشان می دهد از همکاران خود م در دولت تشکر می کنم. الان ورزش پر افتخار و با اقتداری به پیش می رود. خودباوری در جامعه ایجاد شده است البته این زیرساخت ها کافی نیست.

سرانه فضای ورزشی نیز در این مدت از کمتر از 30 سانتی متر به 70 سانتی متر رسیده است ولی تا ظرفیت های واقعی فاصله داریم و این نشان می دهد که مسئولین آتی باید همچنان تلاش کنند.

نقد دوستانه من به رئیس جمهور صرفاً جهت یادآوری این بود که همه نیروهای نظام در موفقیت ها دست دارند

اینکه نقد دوستانه خطاب به رئیس جمهور داشتم این بود که یادآوری کنم همه نیروهای نظام در موفقیت ها نقش داشته اند باید آن را لحاظ کرد اما طبیعی است که راه درازی در پیش است.

در حالی که عملکرد وزارت ورزش مشخص است برخی می خواهند در این افتخارات تشکیک ایجاد کنند

«خبرگزاری دانشجو»- در بخش کارهای عمرای بارها اعلام شده است که دولت دهم چه کارهایی انجام داده است اما اکنون از باقی ماندن 3200 پروژه نیمه تمام از دوران وزارت شما صحبت می کنند. چرا برخی این اقدامات را کوچک جلوه می دهند یا به ان به درستی نمی پردازند؟

عباسی: من می خواهم حتما رعایت احترام بزرگان را داشته باشم . این که عرض می کنم منظور فرد خاصی نیست. به عنوان یک نگاه جامعه شناسانه  گاهی مواجه می شویم با رفتارهایی که چون فکر می کنیم خودمان نمی توانیم بالا برویم سعی داریم دیگران را پایین بکشیم تا شاید همسان آنان شویم در حالی که خصلت خوبی نیست. ما می تواینم با اتکا به توانایی های مثبت خود پیش برویم .می توانیم خیلی اتفاق ها افتاده ولی ما می توانیم آنها را بیشتر کنیم. همه ملت خوشحال می شوند.

متاسفانه برخی سعی دارند در این افتخارات غرورآفرین را تشکیک ایجاد کنند .در حالی که این چیزها روی زمین است و تعداد ورزشگاه ها کاملا مشخص است و کسی نمی تواند آنها را انکار کند و نمی تواند بگوید که در روستا امکانات ورزشی بیش از 20 برابر نشده است.

البته هنوز نیاز به ادامه این مسیر داریم اما باید قبول کرد که یک جهش انجام شده است. اینها و مدال هایی که کسب شده است قابل انکار نیست.

یک جریان سیال و متحرک تا آخرین لحظات در بخش عمرانی ورزش خدمت رسانی کرده و مابقی را باید دوستان جدید انجام دهند

در مورد پروژه های نیمه تمام باید عرض کنم که به هر حال مدت عمر هر دولتی 4 ساله است و با توجه به اعتبارات مجلس هیچ پروژه ای در زمان کوتاه انجام نمی شود.همینکه علاوه بر ان همه پروژه که اماده شده، پروژه های زیادی هم بخش مهمی از کارشان تمام شده خودش حسن است .یعنی یک جریان سیال و متحرک تا اخرین لحظات خدمت رسانی کرده ما بقی را دوستان جدید باید ادامه دهند.  چرا اعلام می شود این چند هزار تا در ورزش نیمه تمام مانده؟ چون تا اینجا را ما انجام داده ایم و بقیه آن باید در دولت بعد به اتمام برسد.

برخی از این پروژه ها بیش از 70 درصد آن انجام شده و نیمه آماده است و دولت جدید باید بقیه را به اتمام برسانند. به نظر من این نقطه قوت است نه ضعف.مهمت اینکه اتمام پروژه به اعتباراتی بر می گردد که در مرحله اخر مجلس تصویب می کند.اگر پول کافی باشد که تمام شود خیلی خوب است.البته تجربه اجرایی به مدیران فعلی کمک خواهد کرد. 

اگر برخی موارد را نگوییم عده ای گمان می کنند که هیچ اتفاقی نیفتاده است
 
«خبرگزاری دانشجو»- در خصوص بیانیه اخیر خود توضیح می فرمایید؟

عباسی: همانطور که ملاحظه فرمودید این بیانیه خیلی محترمانه بود .من احترام رئیس جمهور و همه دولت مردان را لازم می دانم. کمک کردن چند جنبه ای است. یکی این است که نسبت به برخی از موضوعات یادآوری و تذکر دهیم که حتما مفید است .مواجه شدن با ادبیات زننده با مسئولین را من نمی پسندم.

تنها در حوزه ورزش 2 مورد را گفتم.سایر همکاران ما حرف های بیشتری دارند. در ورزش گفتیم که این ها همه افتخارات ورزش کشور است که در طول دو سال و دو دوره کسب شده و این ها هم که این روزها بروز کرده مقدماتی از گذشته داشته است .زمانی که رئیس جمهور گزارش 100 روزه دولت را اعلام می کردند تنها 2 روز از شروع کار وزیر جدیدگذشته بود. ما یادآوری گذشته را لازم می دانستیم.

اگر نگوییم عده ای شاید گمان کنند که واقعا هیچ اتفاقی نیفتاده و شاید باور کنند که همین چند روز اسطرلاب انداخته شده و موفقیت ها حاصل شده است از این به بعد هم همه باید کمک کنند تا مسولین جدید موفق شوند.

اینکه گمان کنیم در 100 روز می‌توان کارهای بزرگی کرد به لحاظ مدیریتی توقع بجایی نیست

«خبرگزاری دانشجو»- پس از بیانیه شما وزارت ورزش گزارشی از موفقیت های ورزش در 100 روز ارائه کرد. در این خصوص چه نظری دارید؟

عباسی: قابل قدردانی است اما تفکیک آنها را نه تنها ورزشکاران بلکه هر کسی که در ورزش باشد به خوبی می داند چون در ادبیات موفقیت ها و برنامه های ورزشی مراحلی وجود دارد که اهل فن می دانند.

البته به اصل اینجور گزارش دادن هامن نقد دارم . با اینکه نمی خواهم وارد حواشی شوم اما اینکه ما گمان کنیم در طول 100 روز می توان کارهای بزرگ کرد تا در گزارش بیایدحتما به لحاظ مدیریتی توقع بجایی نیست  وعده دادن ها در زمانهای کوتاه از تجربه خوبی برخوردار نیست.

امیدوارم مسئولان و دستگاه‌های نظارتی نتیجه فروش ساختمان گاندی را اعلام کنند

«خبرگزاری دانشجو»- شما در این مدت در مقابل بسیاری از مسائل سکوت کردید تا فضای ورزش ملتهب نشود اما برخی بارها از شما نام برده اند برای مثال در مسئله فروش ساختمان گاندی توسط رئیس کمیته ملی المپیک مطرح شدن این موضوع را شما مطرح کردید.
 
عباسی: موضوع کمیته ملی المپیک یکی از موضوعاتی است که فعلا از ورود در آن پرهیز می کنم چون سر درازی دارد و ممکن است به فضای فعلی که به ارامش نیاز دارد لطمه وارد شود.

موارد عدیده ای وجود دارد. اینکه یک سال و نیم انتخابات کمیته از زمان مقرر آن با بهانه هایی عقب بیفتد، این تخلف است و عاملان  از آن روشن است که منظوری داشتند که اشخاص آگاه و جامعه ورزش می فهمند.در این مورد و فروش ساختمان کمیته که از اموال کشور است ،نه من که در آن زمان وزیر ورزش بودم بلکه وزیر جدید نیز باید آن را دنبال کند و مانع ادامه خطاها شود . این وظیفه مدیرتی و نظارت وزیر است.گروهی مراجعه می کنند که اصل معامله را مشکل دار می دانند که بنا بر نقل آنها قیمت ساختمان کمتر از ده درصد قیمت حقیقی آن است . نه اینکه قضاوت کنیم ولی مدیر اجرایی مسئولیت پیگیری این امور را دارد.امیدوارم دستگاه های نظارتی و مسئول موضوع را بررسی و نتایج را اعلام کنند.

خسروی وفا اگر احساس مسئولیت می کند حرف خودش را بزند/ ساختمان گاندی ارتباطی با فدراسیون جانبازان نداشت

«خبرگزاری دانشجو»- آقای علی آبادی اعتراض های خسروی وفا در فروش این ساختمان و  لغو حکم حضور سردار صبور در فدراسیون جانبازان و معلولان را مرتبط می داند. شما این موضوع را قبول دارید؟
 
عباسی: موضوع فروش ساختمان توسط عوامل و دست اندرکاران کمیته موضوع جدایی است که دستگاههای ذیربط باید دنبال کنند بقیه اعضای هیات اجرایی از جمله اقای خسروی وفا هم اگر نقشی در ان ندارند و اگر احساس مسئولیت می کنندحرف خودشان را بزنند پس ارتباطی به فدراسیون جانبازان ندارد.

نمایندگان مجلس بر تفکر حاکم بر وزارت ورزش حساسیت دارند
 
«خبرگزاری دانشجو»- نمایندگان مجلس حساسیت زیادی روی وزارت ورزش دارند و این موضوع در معرفی 2 وزیر پیشنهادی ورزش در دولت دهم و 4 گزینه در دولت یازدهم کاملا مشخص است. شما دلیل این موضوع را چه می دانید؟
 
عباسی: این وزارتخانه مولود مجلس است گرچه اضافه شدن آن به تعداد وزارت خانه هایی که در برنامه امده بود،خلاف برنامه پنجم شکل بود اما نشان می دهد مجلس راجع به ورزش حساسیت ویژه ای دارد.

به نظر من یک دلیل مهم آن می تواند این باشد که جمهوری اسلامی بسیاری از زیر ساخت ها ضروری نقاط محروم را توانست مطابق انتظارت اجتماعی انجام دهد و بارها جشن های موفقیت ان گرفته شد مانند اب و برق و مدرسه یا گاز و...لذا اکنون نماینده ها پیگیر مدرسه و آب و برق نیستند بلکه زیرساخت های ورزشی نیاز امروز است نمایندگان با مردم در ارتباط هستند و این نیاز را لمس می کنند .پس سرنوشت وزارت خانه ای که به این جور نیازها مربوط است حساس خواهد بود.

دوم اینکه در ورزش غالبا مخاطب جوانان هستند و در تمام عرصه های اجتماعی از جمله انتخابات ها پرشور در صحنه اند . این گروه جمعیتی بزرگ نمایندگان را درگیر نیازهای خود می کنند. من این توجه را به فال نیک می گیرم ولی باید چارچوب داشته باشد.بخشی هم حساسیت فکری و فرهنگی است که جمعی از متدینین مجلس به تفکر حاکم بر فضای این وزارت خانه اهمیت می دهند که البته حساسیت بجایی است.

حضور قهرمانان در رأس وزارت ورزش وعده تبلیغاتی است

«خبرگزاری دانشجو» - شما چطور شد وارد وزارت ورزش شدید و آیا فکر می کردید ورزش تا این حد با حواشی همراه باشد؟
 
عباسی: پست وزارت با هر نوع گرایش اجرایی اساسا یک مسئولیت سیاسی و حکومتی است .یعنی عقل حکم می کند که یکی از مدیران اجرایی که درک نسبتا بالایی از مسایل راهبردی نظام داشته باشد ،بر راس ان قرار گیرد برای فروع حرفه ای و جزیی ان از اهل فن استفاده کند . به گمانم براین اساس در طول قبل و  بعد از انقلاب در راس سازمان تربیت بدنی یکی از مدیران اجرایی یا حکومتی قرار گرفته است نه الزاما یک فرد حرفه ای که البته برای سطوح خودش لازم است.گرچه رسانه ها همه آنها را چون قهرمان ورزشی نبودند با عباراتی ،غیر ورزشی لقب دادند.تقریبا این موضوع برای همه تا کنون صادق بوده است.  و حتی برخی کاندیداها بر حسب تبلیغات بعضا وعده حضور قهرمانان ورزشی را در راس وزارت ورزش می دادند ولی همه می دانند این تنها وعده تبلیغاتی است، چون این سمت ها سمت های اجرایی و کلان مدیریتی کشور محسوب می شوند و در هیچ دوره ای هم مدیر غیر اجرایی نداشتیم چون مسائل ورزش و جوانان از موضوعات مهم اجتماعی است و عمدتا تلاش می شود از نیروهای با تجربه اشنا برای ساماندهی و اداره ان  استفاده شود.از طرفی وزارت جدید فقط به ورزش ختم نمی شود مسایل جوانان درک تربیتی ،فرهنگی و تخصصی خودش را می طلبد. وقتی هم که پذیرفتیم دیگر سختی های ان از جمله حواشی و.....را باید تحمل کرد.

گستره ورزش و جوانان بسیار مهم است . بهر حال با توجه سالها کار بنده در دانشگاه و همراهی با جوانان و تجربه نمایندگی مجلس و وزارت نظر رئیس جمهور و نمایندگان محترم این شد که این برادرتان مسولیت وزارت خانه جدیدالتاسیس را قبول کنم.ما هم ضمن بکارگیری همه توان و تجربه  ،دعا کردیم که این حسن ظن را به خوبی پاسخ دهیم.

افراد را سیاه یا سفید تحلیل نمی‌کنم/ قدرشناس کسانی هستم که به انقلاب خدمت کرده‌اند

«خبرگزاری دانشجو»- آیا هنوز هم با دکتر احمدی نژاد در ارتباط هستید و از وی خبر دارید؟

عباسی: همکاری سازمانی و ارگانی که نه ،چون دانشگاه من با محل کار ایشان فرق می کند.

اصولا من افراد را سیاه و سفید تحلیل نمی کنم. علاوه بر آن نسبت به همه کسانی که در انقلاب خدمت کردند یا در دوره ای همکاری داشتم ،قدرشناس هستم با در نظر گرفتن اصول به اقتضای زمان آن رابطه ها را کنار نمی گذارم. فرصت کنم حال بسیاری از دوستانی که در طول انقلاب همکار بودم را می پرسم.از جمله چند باری توفیق دیدارشان را داشته ام ولی همینطور که عرض شد ارتباط اجرایی یا فعالیت سیاسی و اجتماعی مشترکی ندارم.

در وزارت ورزش برای مسائل فرهنگی ساختار ایجاد کرده بودیم که نیاز به زمان برای تثبیت آن داشتیم

«خبرگزاری دانشجو»- اگر به گذشته باز گردید چه کاری را در وزارت ورزش انجام نمی دهید و  اینکه فکر می کنید چه کار نیمه تمامی دراین حوزه دارید؟

عباسی: هنوز کارهای زیادی مانده  که باید انجام می شد. یکی از کارهایی که باید جدی تر انجام می گرفت موضوع استعداد یابی بودو پیگیری امور علمی در ورزش از جمله توجه به پیکر سنجی، طب ورزشی و مهارت های بینایی سنجی و رشته های نوظهور و حتی سناریو نویسی در موفقت های ورزش نکات علمی مهمی است که در دانشگاه باید توجه ویژه ای برای آنها قائل بود و در وزارت ورزش باید به ان توجه شود. در جامعه و فرهنگ ما ورزش عاملی است برای ایجاد خصایل نیک انسان ها. اینکه می گوییم در ورزش ما مردانگی، فتوت، راستی و درستی وجود دارد در واقع اینها مدلی است که در ورزش ما وجود دارد.باید بیشتر تقویت شود.

ما در دوران حضور خود در وزارت ورزش برای تقویت مسائل فرهنگی ساختار ایجاد کرده بودیم و نیاز به زمان داشتیم تا آنها را جا بیندازیم.

از دیگر موارد این بود که دانش های جدید که شیوه های عملکردی و کاربردی نوین برای افزایش توان ورزش به نمایش می گذارد را نیاز داشتیم ولی ما در این 2 سال فرصت ورود در این حوزه را به شکل جدی نداشتیم و توصیه می کنم که رسانه ها به خصوص صدا و سیما که باید از برنامه های خوب ان تشکر به جای دنباله کردن رویه های مرسوم در رسانه های زرد که همواره به دنبال حاشیه سازی در ورزشنداز این خواستگاه های نظام را دنبال کنند.

از گودرزی که وزارت ورزش را پذیرفته اند،تشکر می کنم چون کار سختی در پیش دارد و همه باید کمک کنیم.

اینکه طوری صحبت کنند که انگار در زمان ما سایه سیاست بوده و آنها برداشته اند، به خادمان برمی‌خورد

ورزش جای نگاه های سیاسی نیست و اینکه دوستان ما  از فرمایشات رئیس جمهور محترم در عملکرد 100 روزه دولت ناراحت شدند این بود که بینی و بین الله در دوره ما نگاه سیاسی در ورزش وجود نداشت .اساسا در ورزش جای این موارد نیست.اینکه کسی طوری صحبت کند که انگار تا حالا سایه سیاست بر ورزش بوده و آنها برداشته اند به خادمانی که تلاش کردند تا این موارد نباشد،بر می خورند. ما توصیه می کنیم در این بستر با نگاه سیاسی بر خورد نشود.

برخی به دروغ موضوع تعلیق فدراسیون‌ها را زمزمه کردند، اما روسیاهی به غائله‌سازان ماند

امیدوارم موضوعاتی که درباره اقتدار ایران است، حفظ شود و اجازه ندهیم بخشی از افراد حتی از خارج مرزها ادبیات خود را به ما دیکته کنند. نباید به کسانی که با تبانی با افرادی در داخل یا خارج به دنبال حفظ منافع خود هستند اجازه فعالیت دهیم. ما دشمنان بیرونی داریم و اگر فکر کنند از این تنش ها می توانند بهرمند شوند به بستر ورزش طمع خواند کرد.

در این دوره یکی از موفقیت های خود را این می دانیم که در یک التهابی که از خارج با کمک عده ای از متخلفان داخلی، ایجاد شد با درایت برخورد شد. گرچه منجر به بهانه جویی ها و در تعویق انتخابات های بعضی از فدراسیونها شد و گروهی هم به دروغ زمزمه تعلیق را در تعدادی از فدراسیون ها کردند اما بعد از گذشت زمان بر همگان معلوم شد که حاصل سیاه بازی عده ای بی ملاحظه به منافع کشور بود گذشت اما روسیاهی ان  برای قایله سازان آن ماند.

در حالی که ما واقف بعضی از تحرکات خلاف قاعده بودیم خود را درگیر کارهای کوچک نکردیم

«خبرگزاری دانشجو»- انتخابات کمیته ملی المپیک یکی از موضوعات مهم این روزهای ورزش است آیا وقت آن نرسیده که کمیته در کنار وزارت ورزش در جهت پیشرفت ورزش حرکت کند؟

عباسی: گروهی از دوستان عمده دلیل این تاخیر ها در برگزاری انتخابات کمیته را خودخواهی افراد برای چند روز بیشتر ماندن می دانند.چون قاعده این است که  2 ماه بعد از المپیک باید انتخابات برگزار می شد و دیدیم که هیچ یک از دلایل ذکر شده برای تاخیر صحیح نبود و بهانه جویی هایی بود که با کمک برخی از افراد داخلی و رقبای خارجی ورزش ایران  ایجاد شده بود.

در حالی که ما واقف بعضی از تحرکات خلاف قاعده و قایله سازی های مصنوعی بودیم اما چون کار های مهمتری داشتیم که آن دنبال کردن امور راهبردی این وزارت خانه بود با اینکه می دانستیم موضوعات تعلیق بعضی از فدراسیونها با تحریک افراد داخلی شکل می گیرد و افراد و عوامل آن هم معلوم بودند خیلی خودمان را درگیر نکردیم. آنها می خواستند ما را درگیر کارهای کوچک کنند. قایله سازی های تعلیق بعضی از فدراسیون ها هم معلوم شد ساختگی بود.حتی آن دسته از افراد صادق و رسانه ها هم که دستاویز آن التهاب آفرینی ها شده بودند متوجه شدند که مصنوعی و ساختگی بود.حالا که چند تا چند تا فدراسیونها عضو می شوند و اتفاقا مدیران وزارت سرپرست می شوند نامه ای از آن طرف نمی آید که دخالت دولت است . گزارشی را بعضی از افراد دادند که تخلفاتی شکل گرفته است.

 عده ای تا زمانیکه منافع خود را محفوظ نبینند اجازه برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک را نمی دهند 

علاوه بر جریان ساختمان و این گونه تخلفات احتمالی بدون قضاوت باید بررسی جدی شود. شاید عده ای تا زمانیکه منافع خود را حفظ نبیند نگذارند شرایط برگزاری انتخابات کمیته را فراهم کنند وزارت ورزش و سایر متولیان امور باید با  نظارت جدی ورود کنند.من بدون قضاوت در جزییات می توانم توصیه کنم افراد ورزش را فدای  منافع شخی خود نکنند .البته وزارت ورزش هم در آستانه برگزاری انتخابات  کمیته ملی المپیک با تغییر مدیران فدراسیون ها قصد دیکته فرد خاصی را نداشته باشد.گرچه دخالت نظارتی دولت و هماهنگی با وزیر را به عنوان متولی ورزش کشور لازم می دانم.

در حقیقت کمیته ملی المپیک و وزارت باید مشترکا یار و مددکار ورزش باشند.  ما بازی های اسیایی را پیش رو داریم .اگر همه کنار هم باشند، می توانیم مسیر موفقیت های گذشته را ادامه دهیم.

«خبرگزاری دانشجو»- در این روزها برخی در موضوع حقوق شهروندی مسئله ورود زنان به ورزشگاه را مطرح کرده اند. آیا شما شرایط را برای حضور زنان مناسب می دانید؟

عباسی: یکی از مواردی که باید توجه داشت این است که باید رسالت ورزش را در مبانی انسانی و اینکه به عنوان ابزار تکاملی زندگی سعادتمندانه بشر است در نظر داشته باشیم.

اگر کسانی که در مسابقات فوتبال حضور داشته اند بپرسید حتما جواب می دهند که هنوز محیط مساعدی برای حضور زنان در ورزشگاه ها وجود ندارد .حرمت دختران و زنان در کشور ما ارزشمند است تحقیقات نشان می دهد که باید بسترهای بیشتری به لحاظ فرهنگی و اجتماعی فراهم شود.