به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، دیروز دکتر اصغر محمدی فاضل، رئیس دانشگاه محیط زیست اعلام کرد بررسیهای او و همکارانش از میکروفسیلهای موجود در ریزگرد و گرد و غبار موجود در کشور نشان میدهد که گرد و غبار کنونی موجود درهوا، از منطقه شاخ آفریقا وارد کشورمان شده یعنی همان مناطقی که در آنها وجود اورانیوم ضعیف شده گزارش شده است.
او افزود که در عراق هم وجود اورانیوم ضعیف شده کاملا تایید شده است و برهمین اساس میشود نتیجه گرفت که احتمال ورود غبار اورانیومی به کشور، بوسیله بادهایی که از این کشور به سمت ایران میوزند، وجود دارد.
هرچند استفاده از اورانیوم ضعیف شده سالهاست در کنوانسیونهای بین المللی ممنوع شده است اما آلیاژی که از ترکیب این عنصر با برخی مواد دیگر ساخته میشود چنان کیفیت بالایی برای ساخت بدنه موشکهای ضد تانک و برخی انواع دیگر سلاحهای جنگی دارد که هنوز هم شماری از کشورها از آن استفاده میکنند.
خبری که رئیس دانشگاه محیط زیست داد اما، گرچه اهمیت دارد، تازه نیست و 5 سال پیش هم مطرح شده بود؛ همان زمانی که برای نخستین بار کارشناسان محیط زیست نگران غباری شدند که بادها بیرحمانه بر سر مردم استانهای باختری و جنوب باختری ایران میپاشیدند تا زنده به گورشان کنند.
کارشناسان آن روزها، اطلاعاتشان درباره افزایش انواع بیماریهای مهلک در استانهای باختری و جنوب باختری کشورمان را گذاشتند کنار اطلاعات گرفته شده از خارج از مرزهای ایران که ثابت میکرد شمار سرطانها و نوزادان ناقص الخلقه در عراق وافغانستان پس از جنگ با آمریکا افزایش داشته است و علاوه بر آن سربازان آمریکایی که در جنگ با عراق شرکت کرده بودند گرفتار بیماری عجیبی به نام سندرم خلیج فارس شده بودند که کارشناسان خارجی آن را به استفاده از سلاحهای اورانیومی بیارتباط نمیدانستند.
نتیجه این مقایسهها شکی را در دل کارشناسان ایرانی جان داد: احتمالا ارتش آمریکا برای افزایش قدرت ویرانگری سلاحهایش در عراق و افغانستان از ترکیبات اورانیومی استفاده میکرده است.
حالا دیگر اطلاعات جسته گریختهای هم در دست است که نشان میدهد در جنگهای داخلی قاره آفریقا بارها از سلاحهای غیر استاندارد استفاده شده است که بعید نیست آلوده به اورانیوم باشد اما اورانیوم به کار رفته در موشکهای ساخته شده با آلیاژ این عنصر چگونه وارد چرخه محیط زیست میشود و بادها چگونه آن را برای ایرانیها سوغات میآورند؟
ماجرا از این قرار است که بخشی از اورانیوم به کار رفته در این نوع موشکها پس از برخورد به هدف، وارد چرخه حرارتی نمیشود و به شکل اکسید اورانیوم تا هزاران سال در محیط زیست باقی میماند و هوا و آب و خاک را آلوده میکند و بعید نیست در جریان فرسایش بادی، همراه با باد به سمت کشور ما حرکت کند.
5 سال پیش وقتی برای نخستین بار احتمال وجود اورانیوم در بادهای حامل گرد و غبار از سوی کارشناسان مطرح شد رئیس وقت سازمان محیط زیست اعلام کرد به هیچ وجه اورانیومی در بادها وجود ندارد چون اولا همه بادهایی که به سمت کشورمان میوزد از جانب عراق نیست و ثانیا جنگ در بخشهای مرکزی عراق بوده است اما بادهایی که به ایران میاید از جنوب عراق میگذرد.
فاطمه واعظ جوادی در آن زمان در حالی بر نبود اورانیوم در باد تاکید کرد که سازمان محیط زیست و انرژی اتمی هیچ پژوهش علمی که نشان دهد رسوبات همراه بادهای ورودی به کشور آنالیز شده است و میزان اورانیوم در آنها صفر بوده، در اختیار نداشتند و هیچ نوع سنجشی برای اطمینان از آلوده بودن یا نبودن رسوبات بادی به آلودگیهای اورانیومی انجام نگرفته بود.
ادعای رئیس وقت سازمان محیط زیست اما در شرایطی مطرح شد که اگر واقعا خاک عراق یا افغانستان به اورانیوم آلوده شده بود، طبیعتا آلودگی در یک منطقه نمیماند و در همه مساحت این کشورها پراکنده میشد اما همین ابراز نظر غیر علمی رئیس وقت سازمان محیط زیست و همکارانش در آن زمان باعث شد موضوع آلودگی رادیواکتیوی بادهای ورودی به کشورمان سالها مسکوت بماند تا امروز که بار دیگر رئیس دانشگاه محیط زیست این موضوع را با استناد به پژوهشهایی تایید کرده است.
به هر حال، گرچه آب رفته به جوی بر نمیگردد و در این سالها فرصت پژوهش بر روی رسوباتی که همراه بادها به ایران میآیند، از کارشناسان گرفته شده است اما حالا که بار دیگر این موضوع خبری شده، فرصتی مناسب پیش آمده است تا این رسوبات بادی دقیقتر آنالیز شود و دستکم از نوع آلودگی آنها مطمئن شویم و علاوه بر این به نظر میرسد حالا دیگر وقتش رسیده است که مسئولان ایرانی تعاملشان را با عراق گسترش دهند و با استفاده از اهرمهای بین المللی، دولتهای این کشور را وادار به مهار تپههای شنیاش کنند تا از میزان گرد و غبار اورانیومی ورودی به کشورمان کاسته شود.
منبع: جام جم آنلاین