کد خبر:۲۹۲۱۵۰
نگرانی نتانیاهو کجا برطرف شد؟
هاشمی در جلسه‌ای انتخاباتی با حضور تعدادی از جوانان اصلاح‌طلب، درباره دیدگاه خود در قبال رژیم صهیونیستی گفت: «ما با اسرائیل سر جنگ نداریم.
یه گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، بررسی توافق ژنو بدون ارزیابی گزاره «اسرائیل» یک بررسی ناقص است چراکه برخی مبانی تقابل آمریکا با برنامه هسته‌ای ایران ناشی از اثرگذاری ایران هسته‌ای در موازنه قدرت منطقه و جهان است. نقش رژیم صهیونیستی در ایجاد تقابل با ایران هسته‌ای کاملا مشخص است. ایران هسته‌ای یعنی «مقاومت هسته‌ای» و این کابوس این سال‌های رژیم تل‌آویو بود. در همین راستا رفتار صهیونیست‌ها در قبال موضوع هسته‌ای ایران بخش مهمی از معادله آمریکا در قبال برنامه هسته‌ای ایران بوده است. آمریکایی‌ها در تنظیم مناسبات خود با ایران سهم ویژه‌ای را به رژیم تل‌آویو داده‌اند. بنابراین در موضوع مهمی مانند مذاکرات هسته‌ای که صهیونیست‌ها معتقدند تهدید نخست آنان به شمار می‌رود؛ آیا نباید گزاره اسرائیل و امنیت آن را مورد توجه قرار داد؟ نگاه صهیونیست‌ها به مفاد توافق ژنو چگونه است؟
30 دی امسال وقتی بازرسان آژانس به نطنز و فردو رفتند تا 6 آبشار سانتریفیوژهای مربوط به غنی‌سازی 20 درصد را پلمب و روند نابودی ذخایر اورانیوم 20 درصدی را آغاز کنند، «وطن‌امروز» در گزارش «هولوکاست هسته‌ای» نوشت: قطعا در سرزمین‌های اشغالی، امروز 20 ژانویه یک روز فراموش ناشدنی خواهد بود. نابودی ذخیره اورانیوم 20 درصدی ایران، شاید بهترین خبری باشد که آنها طی سال‌های اخیر شنیده‌اند. نگرانی آنها از قرار گرفتن ایران در مرحله آستانه، از بین رفت. آن نقاشی نتانیاهو در سازمان ملل که سوژه کارتونیست‌های دنیا شده بود، امروز به بخشی از تعهدات ایران تبدیل شد و دولت ایران امروز فرآیند از بین بردن ذخیره اورانیوم 20 درصد را کلید زد. نتانیاهو امروز یکی از خوشحال‌ترین افراد دنیاست.» این اعتقاد ماست. ما بدون آنکه تیم مذاکره‌کننده را سازشکار یا دوستان و همراهان اسرائیل بدانیم، معتقدیم متن توافق ژنو و تعهدات ایران در همین گام نخست، بزرگ‌ترین نگرانی امنیتی رژیم صهیونیستی را از بین برد. چگونه؟
ایران به‌رغم کاهش سرعت غنی‌سازی 20 درصد خود در ابتدای امسال، حدود 200 کیلوگرم اورانیوم 20 درصد در اختیار داشت. این حجم از اورانیوم 20 درصد در کنار برخورداری ایران از کمیت سانتریفیوژهای نسل‌های دوم و سوم، ایران را از یک ظرفیت بزرگ امنیتی برخوردار می‌کرد. صهیونیست‌ها بارها اعلام می‌کردند ایران با این ظرفیت می‌تواند ظرف مدت 2 هفته اورانیوم با غنای 90 درصد جهت تهیه یک بمب هسته‌ای را تولید کند اما ایران هیچگاه از خط قرمز نگذشت و به قول کالین پاول، ایران در نقطه صفر یا آستانه ایستاده بود. وزیر خارجه جورج بوش بارها پیشنهاد داد که باید ایران هسته‌ای را پذیرفت تا این کشور در همین نقطه بایستد. به عبارتی ایران در قالب ان‌پی‌تی به یک ظرفیت امنیتی ویژه دست یافت که وزیر خارجه بوش ترجیح می‌داد آمریکا بهای بالفعل نشدن آن را بپردازد. این بزرگ‌ترین نگرانی رژیم تل‌آویو و در واقع برگ برنده ایران در دستاوردهای هسته‌ای خود بود. اگر به آن نقاشی نتانیاهو در سازمان ملل دقت کرده باشید، این نگرانی و تهدید در آن کاملا توضیح داده شده است.
اکنون رژیم تل‌آویو شاهد اجرای توافق ژنو است. اجرای گام نخست این توافق را ایران کلید زد. این دولت ایران بود که در ساعات ابتدایی 30 دی (20 ژانویه) گام نخست را برداشت و آبشارهای غنی‌سازی 20 درصد خود را پلمب و روند از بین بردن ذخیره اورانیوم 20 درصد را آغاز کرد. بنابراین نخستین اقدامی که در چارچوب برنامه اقدام مشترک انجام گرفت از بین رفتن ظرفیت اورانیوم 20 درصد ایران و رفع بزرگ‌ترین نگرانی رژیم صهیونیستی بود. این گام نخست همان چیزی بود که اسرائیل می‌خواست. از سوی دیگر ایران متعهد شده است که سانتریفیوژهای پیشرفته خود (مربوط به غنی‌سازی 20 درصد به بالا) را فعال نکند. به عبارتی چه به لحاظ کمی و چه کیفی، نگرانی رژیم تل‌آویو از اورانیوم 20 درصد ایران مرتفع شد. لذا اگر قرار باشد نتانیاهو یک بار دیگر یک نقاشی از نگرانی‌های رژیم متبوعش از برنامه هسته‌ای ایران بکشد؛ قطعا در ترسیم خط قرمز با مشکل مواجه خواهد شد.
این یک واقعیت و البته تنها یک استدلال نیست. این موضوع حتی بارها از سوی مقامات آمریکایی نیز مورد تاکید قرار گرفته است. جان کری که قبل از توافق ژنو، به تل‌آویو سفر کرده و در فرودگاه تضمین‌های لازم را به نتانیاهو داده بود، پس از انجام توافق بارها تصریح کرد «توافق ژنو امنیت اسرائیل را بیشتر کرده است». او هفته گذشته و در گفت‌وگو با سی‌ان‌ان نیز همین را گفت. وزیر خارجه آمریکا درباره توافق ژنو گفت: «ما برنامه آنها را در جا خشکانده و آن را به قدری عقب رانده‌ایم که ایرانی‌ها دارند بخشی از ذخایر (اورانیوم) خود را نابود می‌کنند. خوب می‌توانم اینجا بنشینم و به چشم شما خیره شوم، به چشم‌های بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل هم خیره شدم و گفتم به نظر من امروز وضع اسرائیل و منطقه امن‌تر از زمانی است که این توافقنامه را امضا کردیم چون این برنامه (برنامه هسته‌ای ایران) متوقف شده و ایرانی‌ها آن را محدود کرده‌اند و ما نگاه وسیع‌تر و مسؤولیت‌پذیرتری به برنامه (هسته‌ای ایران) داریم.»
قرار است موضوع اسرائیل در توافق ژنو واقع‌بینانه ارزیابی شود و به همین دلایل گزاره‌های مشهود و قطعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در غیر‌این صورت حضور وزیر نیرو در کنار همتای صهیونیست خود در کنفرانسی در امارات و نیز اظهارات بی‌سابقه ظریف درباره رژیم صهیونیستی و هولوکاست نیز می‌توانست مورد استفاده قرار گیرد.
***
آقای هاشمی در جلسه‌ای انتخاباتی با حضور تعدادی از جوانان اصلاح‌طلب، درباره دیدگاه خود در قبال رژیم صهیونیستی گفت: «ما با اسرائیل سر جنگ نداریم. عرب‌ها خودشان نزدیک‌تر از ما هستند. اگر از ما کمک خواستند به آنها کمک می‌کنیم.» در یادداشت مذکور تاکید شد که این اظهارات آقای هاشمی می‌تواند به نوعی پاسخی باشد به ابراز نگرانی بنیامین نتانیاهو در سازمان ملل. نتانیاهو سال 2012 یعنی در همان سالی که آن نقاشی معروف را نشان داد، در سازمان ملل جمله عجیبی خطاب به آمریکایی‌ها گفت. او در میانه اظهارات خود علیه برنامه هسته‌ای ایران ناگهان گفت: «حتی اکبر هاشمی رفسنجانی که آیت‌اللهی میانه‌رو محسوب می‌شود، گفته است اسرائیل با یک بمب نابود می‌شود». این جمله آقای هاشمی که «ما با اسرائیل سر جنگ نداریم» وقتی در مقابل اظهارات نتانیاهو قرار گیرد، می‌تواند به نوعی پاسخ هاشمی به او تلقی شود. آقای هاشمی که با چنین دیدگاه‌هایی خود را برای رقابت آماده می‌کرد از سوی شورای نگهبان احراز صلاحیت نشد اما اکنون در توافق ژنو ایران فرآیند غنی‌سازی اورانیوم 20 درصد خود را متوقف و ذخیره آن را نابود کرده است.
منبع: وطن امروز
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.