کد خبر:۲۹۲۲۴۹
همکارانی که 15 سال است با هم قهرند! + عکس
دو همکاری که در یکی از مغازه‌های ارومیه باهم همکارند، بیش از ۱۵ سال است با یکدیگر قهرند، یعنی هیچ وقت باهم هیچ حرفی نمی‌زنند.
به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، مهم‌ترین خیابان شهر ارومیه یعنی امام (ره) کوچه‌ای فرعی از بغل سینما تربیت دارد که به نامهای مختلف چون کوچه صدر، کوچه مخابرات و... می‌شناسندش. اما اهالی ارومیه ظاهرا با هیچکدام از نام‌ها انس نگرفته‌اند. نام این کوچه در بین اهالی «یئرآلماکابابی کوچه سی» یا همان کوچه سیب زمینی کبابی است.»
اما در این بین یک نوستالژی دیگر هم وجود دارد. دو همکاری که در یکی از مغازه‌های این کوچه سالیان سال است باهم همکارند، اما به اندازه همین سال‌ها نیز با یکدیگر قهرند. یعنی هیچ وقت باهم هیچ حرفی نمی‌زنند.
اولین و معروف‌ترین مغازه این راسته با عنوان «حسن ایرانچی» یا همان حسن دوغچی سالهاست که در این کوچه می‌درخشد و جالب است شخصی که اسم او روی این مغازه گذاشته شده در واقع شغل اصلی‌اش نه سیب زمینی پز که «دوغ فروش» است.
حسن متولد 1316 است. بدون او مغازه «حسن ایرانچی» یک چیزی کم دارد. معروف است که مردم بیشتر برای نوشیدن دوغ‌های حسن ایرانچی به مغازه می‌آیند.
می‌گویند میرعلی میری، که وظیفه کباب کردن سیب زمینی‌ها را بر عهده دارد، صاحب اصلی مغازه است. اما ظاهرا این دو، سهم مشترکی هم از مغازه دارند و در واقع سهم حسن و سید پنجاه- پنجاه است.
هیچکس صحبت کردن این دو را را تا به حال ندیده و نشنیده، کلا حساب و کتاب این دونفر هم ازهم سواست. هرکس سیب زمینی کبابی خورد و دوغی نوشید باید حساب هرکدام را به صورت جدا به فروشنده‌اش بپردازد. سیب زمینی برای سید، و دوغ برای حسن.
روایت بسیار است. برخی می‌گویند این دو پانزده سال است باهم حرف نمی‌زنند، اما عده‌ای دیگر این عدد، را بالا‌تر از بیست سال عنوان می‌کنند. اما در هر حال جایتان در چنین کوچه‌ای خالی است.
منبع: آینا نیوز
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
شب هاي جمعه که خوابگاه غذا نميدادن پاي ثابت مغازه حسن ايرانچي بوديم.
دو سال از بهترين روزهاي عمرم رو مهمان اروميه اي هاي مهربون و فهيم بودم.
ياد دانشگاه صنعتي اروميه بخير...