به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، امید حسینی در آخرین بهروزرسانی وبلاگ «آهستان» آورده است:
اکثریت مردم به هیچ جناحی تعلق ندارند. اگر مردم ایران، جناحی بودند، جناحی فکر میکردند و جناحی تصمیم میگرفتند، ما نباید شاهد تغییرات سیاسی پیدرپی در کشور خود میبودیم. مردمی که به احمدینژاد رای دادند، همانهایی بودند که چند سال قبلتر به خاتمی رای داده بودند. مردمی که به روحانی رای دادند، همانهایی بودند که به احمدی نژاد رای داده بودند و این داستان همچنان ادامه دارد. عدم درک صحیح این مساله، باعث تحلیلهای غلط در شناخت مردم و جامعه میشود.
اینکه تصور کنیم مردم بهخاطر قبیله اصلاحطلبان یا اعتدالیون نخبهسالار، به راهپیمایی 22 بهمن امسال، شکوه بیشتری دادهاند، یک توهم بیش نیست و هرکسی هم که چنین ادعایی داشته باشد، یا متوهم است یا عمدا خودش را به توهم زده! مردم ایران، چون صاحبان اصلی انقلاب و نظام هستند، نیازی به دعوت آقای روحانی و حامیان باسواد دولت ایشان برای شرکت در راهپیمایی نداشتند.
آنهایی که امروز حضور خود را در بوق و کرنا کردهاند و به همین علت بر سر مردم و انقلاب منت میگذارند، همانهایی هستند که در چند سال گذشته، بهخاطر رای مردم به کسی غیر از قبیله خود، با نظام و انقلاب و مردم قهر کرده بودند. همانهایی هستند که راهپیماییهای شکوهمند 22 بهمن را به عرصه تقابل با انقلاب تبدیل کرده بودند! همانهایی هستند که مسیرشان را از مردم جدا و چند روز بعد از 22 بهمن به خیابان میآمدند اما حالا برای زمینهسازی جهت بازگشت بیسر و صدای خود به صحنه سیاسی، دم از وحدت میزنند و شکوه مردمی راهپیمایی امسال را به حساب خودشان میگذارند! پس منتظر باشید تا جلوههای این توهم را در تیتر روزنامهها و رسانههای این قبیله ببینید. (این یک نمونه)
البته ما از بازگشت مجدد این آدمها به دامان ملت (اگر واقعا صادق باشند) ناراحت نیستیم. جای ما را که تنگ نمیکنند. ولی این چه بازگشتی است که منتش را بر سر ملت میگذارند؟ اگر مردم به دعوت اینها به صحنه آمده بودند که باید شعارهای دوست داشتنی همانها را سر میدادند! حضور مردم را باید از نوع شعارهای خودشان تفسیر کرد نه از روی دغدغههای ذهنی آدمهای سیاسی. اگر راهپیمایی امسال شکوه بیشتری داشت، بهخاطر دعوت نخبههایی نیست که هر روز به شعور ملت توهین میکنند، بلکه بهخاطر این است که مردم شرایط کشور و دنیا را میبینند. میفهمند که در عرصه سیاست داخلی و بینالمللی چه میگذرد. از توهینهای مکرر شیطان بزرگ به ملت ایران ناراحتند. میبینند که زبان گویایی برای پاسخ قاطع و محکم به این همه توهین، در دهان مسؤولان فعلی کشور وجود ندارد. میشنوند که منتقدان را بیسواد و خودشان را استاد دانشگاه میدانند! میفهمند که اگر به استادی دانشگاه باشد، آمریکاییها از همه استادترند که علوم سیاسی و روابط بینالملل را دانشمندان آنها به دنیا صادر کردهاند؛ اما ژستها و اداها و افادههای نخبههای ما را ندارند! میدانند که پاسخ مشت، مشت است نه لبخند! مردم همیشه میفهمند. چه به شما رای بدهند، چه رای ندهند. چه نظرسنجی بگذارید چه نظرشان برای شما مهم نباشد! خلاصه اینکه فعلا بتازید، دور نیست که حباب توهم شما هم بترکد....