به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، سیروس محمودیان طی یادداشتی در روزنامه «وطن امروز» آورده است:
1- بررسی مجموعه اظهارنظرهای تهدیدآمیز ریز و درشت مقامات آمریکایی موید آن است که آمریکا در موضوع هستهای ایران هیچ اعتقادی به مذاکره منتج به برد- برد ندارد. تسلیم بیقید و شرط ملت ایران در مقابل زیادهخواهیهای روزافزون دولت تروریستی آمریکا تنها رهاورد مدنظر طرف آمریکایی از مجموعه مذاکرات هستهای است. اگر طرف آمریکایی کمترین اعتقادی به حل مسالمتآمیز موضوع تلاش ایران برای دستیابی به حق مسلم فناوری هستهای داشت هرگز زبان به تهدید و تحریم نمیگشود و عملا تحریمهای غیرانسانی را بر ملت ایران تحمیل نمیکرد یا راسا به حمایت از فتنهگران وطنفروش نمیپرداخت. مبرهن است که تحریم بخش دارو و درمان کشور و ایجاد ممانعت در مسیر مداوای بیماران صعبالعلاج نمای روشنی از روح خبیث دولت تروریستی آمریکاست.
2- اگرچه مسؤولان سیاست خارجی در دولت یازدهم به بهانه پیشبرد مذاکرات در مقابل تهدیدات بیشرمانه دولت فاسد آمریکا عموما سکوت پیشه کرده و از ابراز علنی هرگونه واکنش متناسب با تهدیدات طرف مقابل امتناع ورزیدهاند اما روشن است این رفتار نامتوازن مطلقا برای عامه مردم قابل قبول نیست. تجربه 35 سال مقاومت ایران اسلامی در برابر نظام سلطه اثباتا مبین آن است که هرگونه انفعال در مقابل غرب موجب تشدید تظاهرات بیرونی خوی استکباری آنان در مواجهه با مواضع اصولی ملت ایران میشود. لاپوشانی تهدیدات آمریکا از سوی برخی مسؤولان سیاست خارجی کشور با توسل به واژه تکراری و بیمبنای «مصرف داخلی این تهدیدات» سناریوی نخنمایی است که عینا به معنای دادن رنگ و لعاب کاذب سیاسی به تهدیدات بیشرمانه دولت شرور آمریکاست. دولت روحانی باید بپذیرد در متن اقدام مشترک، تهدید باید پاسخ روشن تهدید طرف مقابل باشد.
3- اصالتا نظام سلطه کمترین اعتقادی به حقانیت ملل دیگر ندارد و ایجاد وابستگی ملل به اردوگاه غرب در همه زمینهها رئوس سیاستهای راهبردی نظریهپردازان غربی را شکل میدهد. براساس برنامهریزیهای صورت گرفته از سوی نظام سرمایهداری نحوه توزیع، دسترسی و میزان برخورداری کشورها از ثروت جهانی در حوزههای مختلف انرژی، علم و... از جمله فناوری هستهای باید بهطورساختاری و اختصاصی در ید کنترل غربیها باشد. هر حرکت برخلاف رویه مذکور محکوم به شکست است. درواقع در چارچوبهای نظری و عملی نظام بردهداری نوین غرب، مجموعه ملل باید مطیع فرامین صادره از اتاقهای فرمان تحت سیطره غرب باشند. طبیعی است مبتنی بر چنین نگاه استعماری اتکای صرف بر مذاکره با طرف غربی هیچ حاصلی نمیتواند برای یک ملت و نظام آزادیخواه در پی داشته باشد. روشن است که مذاکرات اخیر ایران با 1+5 از این قاعده مستثنا نیست. بازبینی سیاهه جنایات آمریکا شاهد زندهای براین منطق استنتاجی است.
4- بررسی بخشی از مواضع اتخاذی دولت یازدهم در مقابل سیاست تهدیدی – تخریبی آمریکا در ماجرای نفی حقوق مسلم هستهای ملت ایران در یک ماه اخیر بسیار غیرقابل هضم مینماید. در این میان ناهمخوانی این مواضع با مطالبات حقیقی ملت ایران بر میزان این هضمناپذیری بیش از گذشته میافزاید. به نظر میرسد سیاستپردازان دولت یازدهم از درک مطالبات واقعی مردم در موضوع فناوری هستهای دور بوده و اتخاذ رفتارهای ناهماهنگ با مردم منبعث از این فاصله است.
5- از منظر دیگر توجه دولت یازدهم به نگرانیهای موجود در میان آحاد ملت درباره حاکمیت تدریجی یک جریان منفعل در برابر قدرت پوشالی غرب و تزریق نگاه تسامحی- تساهلی در بخش پاسخگویی به تهدیدات غربیها به کشور بسیار ضروری است. هرگونه تلاش دیپلماتیک توجیهی برای بزککردن چهره زشت و جنایتپیشه آمریکا در داخل ایران رگههای روشنی از خط مذکور است که دولت مکلف به برخورد قاطع با جریان نفوذی مزبور است.
6- غیرقابل کتمان است که برخلاف رویه هزینهساز دولت یازدهم، ملت رشید ایران که با حساسیت و هوشیاری انقلابی به رصد متن و حواشی مذاکرات هستهای اهتمام اختصاصی دارد در هر فرصت ممکن به تبیین مواضع انقلابی خویش مبادرت کرده است. راهپیمایی عظیم 22 بهمن امسال نمونه بارزی از اعلام مواضع عینی ملت در مقابل تهدیدات بیشرمانه دولت تروریستی آمریکاست. ایستادگی ملی در برابر زیادهخواهی استکباری آمریکا و مقابله فراگیر منطقی با تهدیدات دولتمردان آمریکا تنها گزینه ملت ایران در این عرصه است.
بیتوجهی به خواست ملت میتواند تبعات و عواقب سوء غیرقابل پیشبینی برای مروجان سیاست انفعال در مقابل ددمنشیهای اوباما در پی داشته باشد. به هر صورت ناتوانی دولت از شنیدن صدای بحق ملت ایران یا عدم وجود یک اراده دولتی برای درک پیام منتشره از سوی ملت در راهپیمایی 22 بهمن یک اشتباه تاریخی میتواند باشد.
7- تهدید نظامی – تحریمی ملت ایران توهین بیشرمانهای است که سکوت دولت در مقابل این تهدیدات موجب جسارت دشمن شده و حتی زمینه را برای مداخله خلاف عرف دیپلماتیک در امور کشور فراهم کرده است. دولت باید متوجه باشد که مجموعه دستاوردهای علمی- سیاسی کشور محصول بصیرت انقلابی و صبر و استقامت ملت ایران در 35 سال گذشته است و غرب هیچ دلخوشیای نسبت به این دستاوردها ندارد. از نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی نظام سلطه به سرکردگی آمریکا سر ستیز با ملت ایران داشته و در این راه از هیچ دشمنی نیز فروگذار نکرده است. متقابلا بدیهی است هیچ بخشی از دستاوردهای ایران اسلامی در مقابل غرب در سایه وادادگی سیاسی به دست نیامده است لذا بهطور معمول هرگونه انفعال در مقابل تهدیدات آمریکا ضمن تشدید ضرباهنگ و تغییر نوع تهدیدات میتواند تبعات سهمگینی برای کشور و ملت در پی داشته باشد. در حقیقت تنها رمز موفقیت دولت یازدهم در مذاکرات پیشرو اتکا به ملت و توجه جدی به تنها گزینه مدنظر آنان یعنی ایستادگی در برابر آمریکاست.