به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»؛ معاون وزیر امور خارجه آمریکا بلافاصله پس از گفتگوهای ژنو به سرزمینهای اشغالی سفر کرد تا در جریان این سفر مقامات و رسانههای رژیم صهیونیستی را در جریان گفتگوهای وین قرار داد. وی در نشستی با حضور کارشناسان مسائل سیاسی و خبرنگاران ابتدا عنوان کرد آمریکا به دنبال آن است تا ایران فعالیتهای غنیسازی خود در داخل را تعطیل کند ولی این نکته را اضافه کرد که ایران میتواند در نهایت «یک برنامه غنیسازی کوچک، مجزا و محدود» و به بیان دیگر سمبلیک و در سایه نظارتهای گسترده و راستیآزماییهای دقیق، ایجاد کند.
معاون وزیر امور خارجه آمریکا در بیان ویژگیهای غنیسازی در داخل ایران با وسواس و انتخاب دقیق کلمات به دنبال ارسال این پیام بود که در ازای همه آن چیزی که آمریکا از ایران در جریان مذاکرات گام نهایی قرار است بگیرد در برنامه هستهای ایران تنها و تنها یک غنیسازی سمبلیک و آزمایشی که به مراتب از برنامه فعلی غنیسازی ایران محدودتر است، داده میشود: «دلایل زیادی برای این وجود دارد که آنها (ایران) نیازهای خود را از طریق همکاری بینالمللی در خارج از کشور خود تأمین کنند. ولی اگر در نهایت بخواهند برنامه کوچک، مجزا و محدودی داشته باشند که نیازهای عملیشان را رفع کند، این مسئله به عنوان احتمال در برنامه اقدام مشترک دیده شده است. اما لازم به ذکر نیست که ظرفیت و گستره تأسیسات و ماهیت آن باید مورد محدودیتهای شدید، مورد نظارت شدید و به طور منظم مورد راستیآزمایی قرار گیرد.»
معاون وزیر امور خارجه آمریکا همچنین با اشاره به برنامه هستهای ایران گفته است: چنانچه برنامه غنیسازی داخلی ناچیز محدود تأیید شده کوچک مجزایی وجود داشته باشد، ترتیبی خواهیم داد که به توافق محکمی برسیم که بتواند به ما اطمینان دهد که ایران به سلاح هستهای دست نخواهد یافت و برنامه این کشور منحصراً صلحآمیز است. ... همانطور که چند لحظه قبل گفتم، موضوع این کار در نهایت راستیآزمایی، راستیآزمایی، راستیآزمایی است؛ این است میخواهیم ببینیم که ایران آیا آن گامهای ملموس را برمیدارد، آیا آن گامها واقعی هستند، آیا قابل راستیآزمایی و نظارت هستند، و آیا میتوانند به ما تا حد امکان اطمینان دهند که ایران به سلاح هستهای دست پیدا نخواهد کرد و برنامه آنها منحصراً صلحآمیز است.
آمریکاییها چه میخواهند بدهند و چه میگیرند؟ البته منظور خانم شرمن از بازرسیهای سرزده و راستیآزماییهای گسترده، پذیرش پروتکل الحاقی و حتی فراتر از پروتکل از سوی ایران است. مقامات آمریکایی در جریان مذاکرات گام نهایی به دنبال آن هستند که در مقابل یک امتیاز حداقلی و محدود یعنی پذیرش غنیسازی سمبلیک در داخل ایران بزرگترین امتیازات ممکن که یکی از آنها پروتکل الحاقی است را به دست بیاورند.
به عبارت دیگر، آنچه منظور آمریکاییهاست حذف غنیسازی صنعتی در ایران و جایگزینی غنیسازی تحقیقاتی (در حد پایلوت) است.
منبع: کیهان