کد خبر:۲۹۶۵۹۸
مادر شهید «بهروز صبوری» به آرزویش رسید / پیکر بهروز بعد از 30 سال شناسایی شد
مادر شهید «بهروز صبوری» در مراسم تقدیر از عوامل فیلم «شیار 143» گفته بود: آرزوی من این است که بعد از این همه سال تنها یک بند انگشت از فرزندم برای من بیاورید.
به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، هویت شهید «بهروز صبوری» شهید مفقود الاثر دوران دفاع مقدس بعد از سالها شناسایی شد.
مادر این شهید شب چهارشنبه هفته گذشته در مراسم تقدیر از عوامل فیلم «شیار 143» گفته بود: آرزوی من این است که بعد از این همه سال تنها یک بند انگشت از فرزندم برای من بیاورید.
نهایتاً تحقیقات در این زمینه مشخص کرد که پیکر مطهر شهید بهروز صبوری در جریان به خاک سپاری جمعی از شهدای گمنام در دانشگاه خلیج‌فارس بوشهر در اردیبهشت ماه سال 1389 به خاک سپرده شده است.
جزئیات شناسایی این شهید، به این صورت بوده است که پس از نمونه‌گیری از خون مادر شهید و دیگر اعضای خانواده وی و تطابق با نمونه DNA اخذ شده از استخوان‌های شهدای گمنام که در یک بانک نگهداری می‌شود، نتیجه آزمایشات بدین گونه اعلام شده است که تمامی اطلاعات با پیکر شهیدی که در دانشگاه خلیج‌فارس بوشهر در سال 1389 به خاک سپرده شده است، تطابق دارد.
شهید بهروز صبوری 18 ساله در عملیات مسلم بن عقیل در منطقه سومار به شهادت رسیده است.
مادر این شهید شب چهارشنبه هفته گذشته در مراسم تقدیر از عوامل فیلم «شیار 143» گفته بود: آرزوی من این است که بعد از این همه سال تنها یک بند انگشت از فرزندم برای من بیاورید. جمع زیادی از مردم ایران مادر این شهید را در کلیپی معروف که نمایانگر گریه‌ها و انتظار این مادر در استقبال از شهدای گمنام است مشاهده کرده‌اند. این کلیپ با عنوان «گمنام 61» بارها در فضای مجازی و رسانه ملی منتشر شده است.
جمع زیادی از مردم ایران مادر این شهید را در کلیپی معروف که نمایانگر گریه‌ها و انتظار این مادر در استقبال از شهدای گمنام است مشاهده کرده‌اند. این کلیپ با عنوان «گمنام 61» بارها در فضای مجازی و رسانه ملی منتشر شده است.
لازم به ذکر است که امروز مراسم ملاقات با خانواده این شهید و اعلام این خبر خدمت آنان برگزار می‌شود.
رئیس ستاد معراج شهدای گمنام تهران با حضور در گلزار شهدای بهشت زهرا(س) تهران پس از ملاقات با مادر این شهید خبر شناسایی او را به او اعلام می‌کند.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
من سالها بود چشمم به هر مزار شهيد گمنامي مي افتاد به اين مادر فکر ميکردم...
حلا ديگه دلش اروم ميگيره
خدا را 100 هزار مرتبه شكر
خدا کنه يه روز مادر بزرگ منم حداقل يه بند انگشت پسرشو بعد از 27 سال ببينه
شهيد خليل رمضان نيا 27 ساله رفته و هنوز برنگشته
مادر جان تمام ذرات وجودم بدنبال پيکر پاکت ميگردند....نشانه اي ندارم جز يک صورت کبود و پهلويي شکسته... کجايي مادر؟؟؟؟؟
السلام عليک يا فاطمه الزهرا
،ديشب وقتي خبر رو شنيدم انگار دنيارو بهم دادن
،مادر جون برات خيلي خوشحالم.دعاکن ماهم شهيد بشيم.
کاش مادرشهيدميدونستندکه اگه بخوان شهيدشونو ازدانشگاه ما ببرن چندتااز دانشجوهايي مث من تاابد معشوقي که سالهاست باهاش خوگرفتند روازدست ميدن
دل مارضانيست ولي خب ايشون مادرن اختيارشودارن
ماهم چند روز باقي مانده رو باهاش سپري ميکنيم
الوداع شهيد بهروز صبوري
خدايا شکرت...............