به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، آقای روحانی قبل از آنکه رئیس‌جمهور باشد؛ یک روحانی است. خود ایشان هم قاعدتا قائل به همین است و پس از انتخابات نیز در جمع روحانیون اعلام کرد رای مردم به او به معنای اعتماد آنها به روحانیت است. بنابراین بدیهی است که ایشان در مدیریت اجرایی کشور باید توجه جدی به مشی و زی طلبگی خود داشته باشند.
اگر آقای روحانی علاقه دارد از مواهب طلبگی خود در ساختار سیاسی کشور بهره‌مند باشد قاعدتا باید به لوازم آن هم پایبند باشد چراکه در غیر این صورت روحانی بودن نه‌تنها امتیازی برای آقای روحانی محسوب نمی‌شود بلکه باعث حساسیت شدید جریان مستحکم روحانیت نیز خواهد شد. آقای روحانی از هر مسیری که به سعدآباد رفته است؛ باید مختصات رفتاری یک روحانی را در عملکرد مدیریتی خود به منصه ظهور برساند. ا
گر وی به آزادی بیان اعتقاد دارد و آن را مقوم امنیت ملی در نظام دینی می‌داند، این نافی ضرورت حساسیت وی نسبت به نفوذ جریان‌های دین‌ستیز و دین‌گریز در جامعه نیست. پای دولت آقای روحانی در مقوله فرهنگ می‌لنگد. شاید به همین دلیل است که بزرگان نسبت به همین موضوع حساسیت نشان داده و خواستار توجه یک رئیس دولت روحانی نسبت به این نقیصه می‌شوند. وقتی یک روحانی رئیس‌جمهور می‌شود انتظار آن است که جریان‌های مدافع نظام دینی و جریان انقلابی تقویت شوند و در سایه دولت او احساس امنیت کنند.
هنرمند ارزشی باید در دولت یک روحانی فضا را برای ترویج ارزش‌ها مساعد ببیند نه اینکه با عدم تمایز میان هنرمند ارزشی و غیرارزشی مواجه شود! مشی کلان دولت آقای روحانی در مقوله فرهنگ نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است. این جهت‌گیری‌های کلان نگرانی رهبر معظم انقلاب و مراجع عظام تقلید را باعث شده است یعنی همانگونه که گفته شد این روحانیت است که در مقابل انحراف دولت یک روحانی می‌ایستد.
صحبت‌های آقای روحانی درباره مقوله آزادی بیان بویژه در انتقاد تلویحی او از توقیف یک روزنامه حامی او واقعا ناامیدکننده بود. توقیف روزنامه‌ای که نص صریح قرآن درباره قصاص را «غیرانسانی» می‌داند، جای دفاع دارد؟ آقای روحانی از توقیف رسانه‌ای انتقاد می‌کند که امام خمینی(ره) به خاطر همان حرف، یک جریان سیاسی باسابقه در ایران را «مرتد» اعلام کردند؟ آقای روحانی به عنوان یک رئیس‌جمهور روحانی باید بداند دلیل توقیف رسانه حامی او زنده بودن «خط امام (ره)» بوده است. در واقع روزنامه حامی آقای روحانی توقیف شد تا نشان داده شود خط امام زنده و بالنده است. شاید گلایه آقای روحانی از توقیف روزنامه هتاک به حکم خداوند متعال، هزینه معنوی برای وی دربر داشته باشد. آقای روحانی به جای آنکه نسبت به روزنامه هتاک اعلام برائت کند، اکنون تلویحا از توقیف آن گلایه می‌کند و این زیبنده یک روحانی نیست.
منبع: وطن امروز
ارسال نظرات