به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، دختران و پسران بسیاری وجود دارند که در فضای مجازی به دنبال دوستانی بی شمار هستند. دوستانی که بهانه یافتن آنها در کلام آنان، رسیدن به یک تفریح مناسب است. اما نمی دانند این تفریح چه بلایی بر سر سرنوشت و آینده آنان خواهد آورد. دنیایی از دوستانی که هیچ گونه شناختی از آنان وجود ندارد و حتی نمی توان به راحتی ماهیت آنان را تشخصی داد. از این دست از افراد در فضای مجازی کم نیستند که هر روز به دنبال افزایش تعداد دوستان و دنبال کنندگان خود هستند. دوستان و دنبال کنندگانی که عموما می توان پیش از هر چیز خواسته و هدفشان را پیش بینی کرد.
از نگاه جامعه شناسی یکی از مهمترین عللی که زمینه ساز ایجاد ارتباط جنون آمیز و بدون حد و حصر دختران و پسران جوان در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی می شود تنوع گرایی شدید و فقر عاطفی عمیق است.
دنیای مجازی به این افراد این اجازه را می دهد که با گستاخی آن چیزهایی را که در محیط واقعی نمی توانند بیان کنند و یا به دست بیاورند به صورت نوشتار به مخاطب خود تحویل دهند تا لایک و کامنت و پیام دریافت کنند و از این طریق اشتهای سیری ناپذیرشان را تحریک کنند.
هر روز آدم هایی جدید در فضای مجازی کنارشان قرار می گیرد تا نه تنها بر تعداد دوستانشان افزایش یابد بلکه پیام هایی که عموما در حوزه عاشقانه می گنجد به دستشان برسد تا آنها بیش از پیش با تنوع طلبی و توهم برتری نسبت به دیگران رو به رو شوند.
این توهم چنان بر کردار و رفتار فرد رسوخ پیدا می کند که حتی شاکله های ادب نیز از رفتار آنان رخت می بندد تا در دنیای واقعی او از هر حیث به آن یگانگی که مد نظرش بود برسد. چرا که آنقدر پیام های محبت آمیز به دستش رسیده که دیگر نیازی به محبت دیگران ندارد برای همین در برابر دیگران پرخاشگر شده و به هیچ وجه نمی تواند قبول کند که جایی از زندگیش دچار مشکل است. پیام هایی که برای وی ارسال می شود همگی حکایت از کمال بی چون و چرای وی در حوزه زیبایی بصری دارد. زیبایی که تمام عناصر فرهنگی را با خود می بلعد و دیگر جایی برای " خود " واقعی فرد باقی نمی گذارد. " خودی " که در پشت نقاب تصاویر فیس بوکی پنهان می شود.
جدا شدن از شخصیت واقعی یک بعد ماجراست. متاسفانه تعریف ها و کلمات پر از عشق و محبت که از هزاران نفر به صورت روزانه به دست این تعداد از جوانان می رسد سطح توقعات آنان را به صورت جنون آمیزی بالا می برد و عرصه را چنان بر آنان تنگ می کند که دیگر هر کسی را همتراز خود نمی یابند و و نمی توانند به گزینه هایی صحیح از انتخاب برای آینده خود دست یابند لذا برای زندگی فردای خود قصرهایی پوشالی از پیام های عاشقانه می سازند.
همین رویه ناصحیح کار را تا جایی برای فرد مشکل می کند که نه تنها سن ازدواج برای وی بالا می رود بلکه در صورت انتخاب یک فرد به عنوان مرد و یا زن زندگی پس از مواجهه با اولین مشکل این تردید برایش ایجاد می شود که اگر کمی بیشتر دقت می کرد گزینه بهتری را می توانست به دست بیاورد بر همین اساس برای رفع دردهای زندگی باز هم دلخوش به فضایی می شود که پیش از آن ساعت ها عمر خود را پای آن می گذاشت و چشمان خویش را محصور پیام هایی از جنس مجازی می کرد.
به هر صورت آن دسته از جوانانی که هزاران دوست را در کنار خود جمع کرده اند باید به این نکته بیاندیشند که دنیای مجازی با دنیای واقعی فاصله ای از زمین تا آسمان دارد پس نباید خود را دلخوش به کلماتی کنند که به صورت ذهنی و غیر قابل باور چشم نوازی می کنند و آنان را به برده هایی که هر روز خواهان تغییر شکل دادن هستند مبدل سازد. شاید به جرات بتوان گفت فیس بوک برده پروری نوینی را به وجود آورده تا افراد هر روز در قالبی جدید ظاهر شوند تا زندگیشان پر از انسان هایی جدید شود. انسان هایی که گاه می توانند مرز خطر را درنوردند و حادثه ساز باشند.
منبع: ندای انقلاب
ارسال نظرات