به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، باید از محرمات اجتنباب نمود،در این باب ائمه(ع) می فرمایند:
1- از امام صادق (ع) که در تفسیر قول خدا عز و جل (46 سوره الرحمن): «و براى هر که از مقام پروردگار خود ترسد دو بهشت است» فرمود:
هر که بداند که خدا عز و جل او را بیند، و بشنود هر چه گوید و کند، از خوب و بد، و این دانش او را از کردار زشت باز دارد، هم او است که از مقام پروردگارش ترسیده و خود را از هواى نفس باز داشته است.
2- از امام باقر (ع) فرمود:
هر چشمى در روز رستاخیز گریان است جز سه چشم، چشمى که در راه خدا (چون جهاد) بیدارى کشیده و چشمى که از ترس خدا اشک ریخته و چشمى که از آنچه خدا حرام کرده فرو خفته است .
3- از امام صادق (ع)، فرمود: در آنچه خدا عز و جل بدان با موسى راز گفت: این بود که:
اى موسى، هیچ کس به من تقرب نجست به مانند خوددارى از محرمات من که من به آنها مباح کنم بهشت هاى عدن را و کسى را با آنان شریک نکنم.
4- از امام صادق (ع) فرمود:
سخت ترین چیزى که خدا بر خلقش فرض کرده است این است که خدا را بسیار به یاد آرند، سپس فرمود: مقصود این نیست که بسیار بگویند:
سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا الله و الله اکبر،
گرچه آن هم از ذکر خدا است ولى مقصودم یاد خدا است در آنچه حلال کرده تا اگر اطاعت است به کار بندد و اگر گناه است وانهد.
5- از سلیمان بن خالد، گوید: از امام صادق (ع) پرسیدم از تفسیر قول خدا عز و جل (23 سوره فرقان): «و پیش آوردیم هر آنچه به جا آورده بود از کردار و آن را گردى پراکنده ساختیم».
فرمود: هلا به خدا کردارشان پاک بود و سفیدتر از جامه هاى سپید و نازک مصرى باف ولى چون حرامى جلوشان مى آمد آن را وانمى گذاشتند.
6- رسول خدا (ص) فرمود:
هر که گناهى را براى ترس از خدا تبارک و تعالى وانهد، خدا روز قیامت او را خشنود سازد.
منبع:أصول الکافی / ترجمه کمرهاى، ج4، ص246.
منبع: افکارنیوز
ارسال نظرات