پایگاه اینترنتی عرب زبان البوابه با انتشار این تحلیل نوشت: با تشکیل دولت جدید عراق که پس از سقوط صدام شکل گرفت، ارتباط این کشور با ایران تقویت شده است. آمریکا در جریان جنگ اول خلیج‌فارس در سال 1991 از براندازی رژیم صدام حسین خودداری کرد از ترس اینکه مبادا نخبگان شیعه وفادار به ایران قدرت را در عراق تصاحب کنند. حتی با وجود برقراری دمکراسی در عراق، شیعیان در اکثریت بودند و احزاب وابسته به آن‌ها قوی‌ترین و سازمان یافته‌ترین نیروی سیاسی در میان مخالفان صدام به شمار می‌رفتند. اما رویدادی که راه را برای شیعیان عراق به منظور ایفای نقش مهمتری در تاریخ کشورشان هموار کرد، در سال 2003 روی داد.
این رسانه می‌افزاید: آمریکا می‌خواست عراق نمونه الهام‌بخشی در منطقه شود و به ویژه نخبگان شیعه این کشور یک مدل سیاسی جدیدی را در تضاد با مدل شیعیان ایران ارائه دهند. واشنگتن همچنین امیدوار بود که شیعیان عراق در مقابل نمونه کلیشه‌ای جنبش ضدغربی اسلام شیعه که بعد از انقلاب اسلامی در ایران پدیدار شد، قرار گیرند.
البوابه، نوشت: مقامات دولت عراق دوشادوش ایران، سوریه و حزب‌الله قرار گرفتند زمانی که غرب تحریم‌های اقتصادیش علیه ایران را شدت داد، همگان انتظار داشتند که عراق کشوری باشد که بیشترین نفع را از قبل خروج تهران از بازار نفت برد. در عوض، رهبران عراق به جای اینکه از غیبت ایران بهره‌برداری کنند، همان‌طور که این کشور از خروج عراق از بازار نفت در دهه 90 میلادی انجام داد، از تهران حمایت اقتصادی به عمل آوردند.
منبع: کیهان
ارسال نظرات