به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، آیا الان کمردرد دارید؟ آیا قبلاً دچار کمردرد شده اید؟کمردرد یکی از شایع ترین بیماری هاست؛ 80 درصد ما زمانی در طول عمر به کمردرد دچار می شویم. استراحت، استفاده از مسکن ها و چند حرکت ورزشی ساده این درد را برطرف می کند.
اما در بسیاری از افراد هم کمردرد بسیار شدید و ناتوان کننده می شود و بسته به علت به وجود آورنده آن ممکن است جراحی هم یک گزینه درمانی باشد.
اما تصمیم گرفتن به انجام جراحی هرگز ساده نیست، و به خصوص در مورد کمردرد کاری مشکل تر است. تحقیقاتی که در مورد تاثیر جراحی برای کمردرد انجام شده اند، پرشمار نیستند.
اثربخشی شیوه های معمول جراحی مورد پرسش بوده اند و شیوه های جدید هم هنوز آزمون خود را پس نداده اند. تغییرات فیزیکی در ستون فقرات ممکن است باعث بدتر شدن درد در یک فرد و تخفیف آن در دیگری شود.
برخی از پزشکان به جراحی اعتقاد بیشتری دارند و برخی آن را نمی پسندند. این اختلاف نظر باعث سردرگمی بیماران هم می شود.
● ستون فقراتمان را بشناسیم
ستون فقرات ما در واقع یک میله قوس دار و انعطاف پذیر متشکل از 24 مهره (اگر استخوان خارجی در انتهای ستون فقرات را متشکل از مهره های به هم چسبیده در نظر بگیریم 33 مهره) است.
این مهره ها با رباط هایی سفت و زردرنگ در کنار هم نگهداری می شوند، و نخاع از سوراخی در میان این مهره ها از بالا به پایین کشیده می شود.
پنج مهره کمری بزرگترین مهره های ستون فقرات هستند، و چنین نیز باید باشد چرا که این مهره ها باید بیشترین وزن بدن را در هنگام راست ایستادن تحمل کنند. اغلب مشکلات کمر از همین بخش تحتانی ستون فقرات که بیشترین وزن را تحمل می کند، ناشی می شود. در بین مهره ها دیسک ها یا صفحاتی قرار دارند که احتمالاً شنیده اید ممکن است دچار بیرون زدگی شوند. بخش بیرونی این دیسک ها از بافت رشته ای محکمی (آنولوس فیبروسوس) ساخته شده است که ماده نرم و انعطاف پذیری (نوکلئوس پولپوسوس) داخلی را احاطه می کند. دیسک های بین مهره ای مانند تشک های آبی کوچکی می مانند که مهره ها را می پوشانند و مانع از سایش بین مهره ها می شوند.
متاسفانه هرچه ما پیرتر می شویم، دیسک های بین مهره ای ما خشک تر می شوند، به طوری که تا سن 50 بخش سخت بیرونی با بخش نرم درونی یکی می شوند. با افزایش سن دیسک نازک تر هم می شود، که این امر فشاری اضافی بر مهره ها تحمیل می کند و باعث می شود کمر انعطاف ناپذیرتر شود.
● سه رده متفاوت کمردرد
اغلب کمردردها را می توان در سه رده عمده قرار داد:
پیچ خوردگی ها و رگ به رگ شدگی ها؛ اینها شایع ترین علل کمردرد هستند. این درد ناشی از آسیب به رباط ها یا عضلات یا همان «بافت های نرم» اطراف ستون فقرات است. پیچ خوردگی ها ناشی از آسیب به رباط ها هستند. رگ به رگ شدگی اصطلاحی کلی است که معمولاً به صدمه به عضلات اشاره دارد.
رگ به رگ شدگی یا پیچ خوردگی ها اگر چندان جدی نباشند، اغلب در طول چند روز یا هفته با استراحت دادن به کمر، مصرف مسکن های معمولی و در موارد جدی تر با کمی فیزیوتراپی بهبود پیدا می کنند. اما عود کمردرد شایع است.
بدون یک برنامه ورزشی منظم که عضلات و رباط های پشت را تحت کشش قرار دهد و تقویت کند، حدود 40 درصد بیماران در طول یک سال دوباره درد را تجربه خواهند کرد.
فشار بر ریشه اعصاب؛ این رده هر عارضه ای را شامل می شود که ریشه های عصبی را که به صورت زوجی از طرفین نخاع منشعب می شوند را تحت فشار قرار می دهد. این ریشه های عصبی چند سانتی متر بعدتر تبدیل به اعصابی می شوند که به قسمت های مختلف پا می روند.
بیرون زدگی یا فتق دیسک بین مهره ای (لغزش یا پاره شدگی دیسک) علت اصلی تحت فشار قرارگرفتن ریشه های عصبی در اطراف ستون فقرات است.
غلاف بیرونی دیسک ضعیف می شود و در نتیجه بخش ژلاتینی و نرم درونی امکان پیدا می کند که بیرون بزند و برجسته شود. اگر این بیرون زدگی شدید باشد یا قطعه ای از دیسک جدا شود، باعث تحریک ریشه عصبی می شود. گاهی این دیسک بر ریشه عصب سیاتیک بزرگ که پشت ران و ساق را عصب دهی می کند، فشار می آورد.
در نتیجه بیماری سیاتیکا به وجود می آید؛ درد و بی حسی ای که به سرین و ران و گاهی تا پنجه پا تیر می کشد. سیاتیکا ممکن است تظاهری گیج کننده داشته باشد، چرا که گاهی درد باسن و ران را مبتلا نمی کند و صرفاً در زانو ظاهر می شود. استنوز یا به تنگی افتادن نخاع یک نشانگان دیگر ناشی از فشار بر روی ریشه های عصبی است. طناب نخاعی و ریشه های عصبی از شکاف هایی درون مهره ها عبور می کنند که جای اضافی چندانی ندارند.
استنوز نخاع هنگامی رخ می دهد که خارهای استخوانی (استئوفیت ها) و سایر بافت ها این شکاف ها را باریک می کنند، بنابراین بافت عصبی تحت فشار قرار می گیرد و تحریک می شود.
علائمی که بروز می کند شامل درد، گرفتگی و ضعف عضلات پا است که هنگام ایستادن یا راه رفتن بدتر می شود. این عارضه نیز مانند سیاتیکا ممکن است علائم اش تنها در پا ظهور کند و منشاء کمری خود را نشان ندهد.
بیماری های تحلیل رفتگی (دژنراتیو)؛ با افزایش سن مهره ها شکننده و ضعیف می شوند و حتی بدون سقوط یا نوعی از ضربه ممکن است آسیب ببینند.
به علاوه مفاصل میان رویه های مهره ها که آنها را به یکدیگر جفت می کند با افزایش سن دچار آرتروز می شود.
● چه کار باید کرد
لازم نیست شما برای رگ به رگ شدگی یا پیچ خوردگی تحت عمل جراحی قرار بگیرید. استراحت مفید است، اما استراحت در بستر بیش از یکی دو روز نتیجه معکوس دارد؛ شما و ستون فقراتتان را به سرعت از حالت تناسب خارج می کند.
بازگشت به فعالیت های طبیعی در کمترین زمان ممکن بهترین دارو برای رگ به رگ شدگی کمر است.
در مورد گیرافتادن ریشه های عصبی جراحی انجام می شود. اگر شما دچار بیرون زدگی دیسک بین مهره ای شده باشید، بخشی را که روی عصب فشار می آورد می توان برداشت. این عمل را که به آن دیسککتومی می گویند یکی از شایع ترین اعمال جراحی برای درمان مشکلات کمر و پا است. گرچه عوارض این عمل کم است اما انجام آن مورد اختلاف بوده است، زیرا علائم اغلب افراد بدون این عمل هم بهتر می شود.
استنوز نخاعی را هم می توان با برداشتن خارهای استخوانی یا بخش هایی از مهره (تیغه مهره یا بخش هایی از مفاصل رویه مهره) که بر روی اعصاب فشار می آورند درمان کرد. بررسی ها بیانگر نتایج خوب این شیوه درمانی بوده است و درد باقیمانده را هم می توان با دارو کنترل کرد.
بیماری های تحلیل رفتگی را می توان با عمل اتصال دادن مهره های مجاور برای ایجاد پایداری بیشتر درمان کرد. اما اخیراً پزشکان در مورد انجام بیش از حد عمل های اتصال مهره ها ابراز تردید کرده اند و برخی پژوهش ها هم اینکه این عمل تا چه حدی موثر است را مورد پرسش قرار داده اند.
به جز در موارد اورژانس، به عنوان یک قاعده سرانگشتی در کمردردهای معمول بهتر است دست کم شش هفته جراحی را به تاخیر بیندازید. در بسیاری موارد طی این مدت باعث می شود کمردرد خود به خود بهبود پیدا می کند.
● مواردی که باید فوراً کمک پزشکی خواست
اگر دچار ضعف عضلات پا شده باشید، در ادرار کردن یا اجابت مزاج دچار مشکل شده اید، یا در اطراف مقعد و نواحی تناسلی دچار بی حسی هستید باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.
این علائم بیانگر آن است که بر بخش «دم اسبی» نخاع، دسته ای از اعصاب که از بخش انتهایی نخاع منشعب می شود و شباهت ظاهری به دم اسب دارد، فشار وارد می آید. هرگونه احتمالی در مورد تحت فشار قرار گرفتن این بخش نخاع را باید جدی گرفت. این عارضه نیاز به ارزیابی پزشکی و جراحی فوری احتمالی دارد تا از آسیب دائمی نخاع جلوگیری شود. کمردردی که به طور ناگهانی بروز می کند نیز به توجه فوری نیاز دارد.
کمردرد ناگهانی ممکن است اولین علامت بسیاری از سرطان ها باشد. اگر از داروی ضدانعقاد وارفارین (کومادین) استفاده می کنید، یک کمردرد ناگهانی ممکن است علامت خونریزی داخلی نزدیک ستون فقرات باشد.
تب و لرز به همراه کمردرد یک وضعیت هشداردهنده دیگر است؛ ممکن است اینها علامت یک عفونت باکتریایی نزدیک ستون مهره ها باشد.
منبع:سلامانه