فرش قرمزی که دیکتاتورها زیر پای صهیونیست‌ها می‌اندازند

به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، طی یادداشتی که به قلم »عبدالباری عطوان» تحلیلگر برجسته مسائل خاورمیانه در «وطن امروز» به چاپ رسیده، آمده است:
 

تزیپی لیونی، وزیر دادگستری و رئیس هیات مذاکره‌کننده رژیم صهیونیستی با تشکیلات خودگردان فلسطین اعلام کرد در مدت 50 روز گذشته یازده بار به چند کشور عربی سفر کرده است. وی 3 روز پیش در گفت‌وگو با کانال دهم تلویزیون اسرائیل گفت مقامات این کشورها به وی تضمین داده‌اند از فلسطینی‌ها و شهر اشغالی قدس حمایت مالی نکنند. لیونی به اسامی این کشورها اشاره‌ای نکرد اما براحتی می‌توان حدس زد منظور وی همان کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس است نه کشورهای فقیری مانند سودان، یمن و موریتانی، زیرا این کشورها خود نیازمند کمک مالی هستند. علاوه بر این، این کشورها همچنان به مبادی عربی در پرهیز از عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی پایبند هستند به گونه‌ای که کشور موریتانی در اقدامی که در بین کشورهای عربی بی‌سابقه است، سفارت این رژیم را تعطیل کرد.

کمک‌های مالی کشورهای عربی به تشکیلات خودگردان فلسطین به طور چشمگیری کاهش یافته و طی ماه‌های اخیر نیز بسیار کمتر شده است؛ این مساله ممکن است در راستای پاسخ به درخواست‌های تزیپی لیونی باشد و این امر از فشارهای کشورهای عربی نفت‌خیز بر محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان نیز کاملا نمود پیدا می‌کند. آنها به کرات از او می‌خواند پیش از هرگونه تصمیمی درباره پایان دادن به روند صلح و خروج از مذاکرات، صبر پیشه کند. محمود عباس در حالی که احتمال می‌دهد کشورهای کمک‌کننده بویژه آمریکا ممکن است در اقدامی انتقامی به‌خاطر عقب‌نشینی از مذاکرات سازش با اسرائیل، کمک‌های مالی خود را به این تشکیلات قطع کنند، به کشورهای عربی نفتخیز متوسل شد اما این کشورها به او پشت کردند و همواره از او می‌خواهند با وجود فشارهای آمریکا و اسرائیل، حتی اگر هیچ پیشرفتی در روند مذاکرات حاصل نشود اما بر سر میز باقی بماند.

منطق حکم می‌کند کشورهای عربی باید درهای خود را به روی لیونی ببندند، زیرا کابینه متبوع وی به طرح صلح کشورهای عربی که بدنه اصلی آن در سال 2002 پایتخت عربستان بنا شد، اهانت کرد، لیونی جنایتکار جنگی و وزیر خارجه کابینه‌ای بود که به نوار غزه حمله و از بمب‌های فسفری علیه ساکنان آن استفاده کرد اما پرسش این است که چه زمانی سیاست‌ها و مواضع کشورهای عربی مبتنی بر منطق بوده است؟ جای بسی تاسف است که برخی کشورهای عربی به اسرائیل به عنوان متحد نگاه می‌کنند و آن را دشمن به حساب نمی‌آورند و علاوه بر آن برای ایجاد جبهه‌ای متحد یا رهبری آن علیه قدرت نظامی و سیاسی ایران تلاش می‌کنند.

در این راستا گزارش‌های زیادی حاکی است مسؤولان کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس دیدارهای محرمانه‌ای به تل‌آویو داشته‌اند تا در زمینه‌های نظامی و امنیتی علیه ایران، با صهیونیست‌ها هماهنگ شوند و اکنون نیز نوبت لیونی است که در پاسخ به این سفرها، به این کشور سفر کرده و مورد استقبال گرمی قرار گرفته است. لیونی از مقامات این کشورها خواسته است برای در تنگنا قرار دادن تشکیلات خودگردان فلسطین، با یکدیگر هماهنگ عمل کنند. امضای توافقنامه بین ایران و 1+5، آمال و آرزوهای برخی کشورهای عربی منطقه خلیج‌فارس را که خواهان حمله نظامی به ایران مانند عراق و افغانستان بودند، بر باد داد. این امر سبب شد برخی از این کشورها به اسرائیل به عنوان قدرت جایگزین روی بیاورند که می‌تواند نقش «سگ نگهبان آمریکایی» که دولت باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا از آن عدول کرد، ایفا کند.

ما بارها انحلال تشکیلات خودگردان فلسطین را خواستار شده‌ایم زیرا این تشکیلات به ابزار سرکوب اراده ملت فلسطین به نیابت از اسرائیل و دستگاه‌های امنیتی آن تبدیل شده و روح مقاومت را در اعماق آن خفه کرده است. این تشکیلات ملت فلسطین را ملتی متکدی تبدیل کرده است که منتظر حقوق ناچیز آخر ماه است. رئیس تشکیلات خودگردان حتی در تحقق وعده‌هایش درباره تشکیل کشور مستقل فلسطین از طریق مذاکره، ناکام مانده است. از این‌رو، ما خواهان حمایت از این تشکیلات خودگردان نبوده‌ایم بلکه از همان ابتدا انحلال آن را خواستار شده‌ایم. تفاوت ما با برخی کشورهای منطقه که به درخواست آمریکا و اسرائیل، به حمایت‌ها از تشکیلات خودگردان فلسطین پایان داده‌اند، این است که ما خواهان گزینه جایگزین مقاومت علیه اشغالگری این رژیم با همه ابزارها و راهکارها هستیم. محمود عباس که به شکایت عادت دارد و سعی می‌کند از بی‌توجهی کشورهای عربی به عنوان بهانه‌ای برای عدم اتخاذ هرگونه تدبیری در مسیر مقاومت در برابر اشغالگران استفاده کند، خواستار برگزاری نشست وزرای خارجه کشورهای عضو اتحادیه عرب شد. برای ما تعجب‌آور نخواهد بود که اگر کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس درهای خود را به روی محمود عباس ببنند و در مقابل از لیونی و دیگر مقامات رژیم صهیونیستی به طور علنی استقبال کنند و زیر پای آنها فرش قرمز پهن کنند، زیرا با توجه به فرومایگی کنونی عربی، تحقق این امر در آینده عجیب نیست، این در حالی است که لیونی به علت هراس از احتمال بازداشت‌شدن به اتهام جنایتکار جنگی که دست‌هایش به خون کودکان فلسطینی آغشته شده است، مانند «گربه» به برخی کشورهای اروپایی سفر می‌کند.
 

منبع: وطن امروز