به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، شاید چیزی حدود 50 روز به آغاز جام جهانی مانده ولی متاسفانه وزارت ورزش به دنبال شعارهای تبلیغاتی است و برایش فرقی نمیکند در این میان روح و ذهن بازیکنان ملیپوش قربانی شود، واقعا برای وزارتخانه و مشاورانش ذرهای نگرانی درباره شرایط روحی-روانی و حضور آبرومندانه تیم ملی در بزرگترین تورنمنت فوتبال وجود ندارد، واقعا چرا همیشه باید سطحینگری کنیم و بعد عمق فاجعه را درک کنیم و جرقه این فاجعه همیشه از منشأ حاشیهسازها شروع میشود، همیشه برای این ناآرامیها پای یک برنامه زنده در میان میآید و باید گفت چرا یک برنامه زنده ورزشی تبدیل میشود به جولانگاه روشهای روشنفکرانه در فوتبال! هیچ کس با بحث شفافسازی مخالف نیست ولی آیا هیچ مدیری را سراغ دارید که در حساسترین شرایط فوتبالی کشورش دست به چنین روشهایی بزند؟ حتی در سال 2006 که فوتبال ایتالیا آکنده از فساد و تبانی بود پرونده کالچوپولی و حکمهایش به بعد از جام جهانی موکول شد اما در ورزش ما مدیریت از نوع هرم وارونه است و متاسفانه عدهای نیز با پزدادنهای روشنفکرانه هیزم به این آتش میریزند. نابسامانی در اردوی تیم ملی و عدم آمادهسازی روحی بازیکنان به خاطر انتشار رقم قراردادهایشان یکی از اصلیترین مشکلاتی است که کیروش و تیم ملی فوتبال با آن دست و پنجه نرم میکند. کاری که وزارت ورزش با استقلال و پرسپولیس کرد هیچ سازمان دولتی با نهادهای تحت حمایتاش نمیکند.
شاید این مساله یک دلیل عمده داشته باشد و آن این است که وزارتخانه علاقه شدیدی به دست گرفتن سکان مدیریتی باشگاه را دارد و بحث خصوصیسازی بدون فراهم کردن بستر برای آن بیشتر شبیه یک شوخی است تا واقعیت! و اینجا باید از وزیر محترم یک سوال اساسی را مطرح کرد «آقای گودرزی آیا فقط استقلال و پرسپولیس هستند که میلیاردها پول فوتبال را بلعیدهاند؟ پس تکلیف تراکتور و سپاهان و ذوبآهن و دیگر تیمها چه میشود؟ چرا شفافسازی تنها به سمت تیمهای پایتخت نشانه رفته؟ چرا بیلان کاری باشگاههای دیگر منتشر نمیشود؟ تیمهایی که حتی در آسیا هم از گرفتن یک نتیجه ساده عاجز شدهاند؟ آقای گودرزی آیا موضوع شفافسازی یک بحث سلیقهای نیست که به تازگی مطرح شده؟ چرا در آستانه یک تورنمنت حساس تا این اندازه آرامش روانی بازیکنان باید به هم ریخته شود؟ هیچکس با رقم دستمزدهای فراوان به بازیکنان درجه چندمی و فساد در فوتبال موافق نیست و اگر وزارت ورزش نیز دست به چنین اقدامی برای پاکسازی بزند کاملا پسندیده است ولی چرا راهکارهای شما مثل جنگهای چریکی درست قبل از شرایط حساس فوتبالی رخ میدهد؟ شاید باورش سخت باشد ولی بعد از آن اتفاقی که در اردوی پرسپولیس و پریشانحالی بازیکنانش رخ داد و آنها خیلی راحت به خاطر افشاگری وزارت ورزش قهرمانی را از دست دادند حالا نوبت استقلال رسیده و چند بازیکن کلیدی این تیم قصد جدایی از تیم را دارند، این مساله هواداران را نگران میکند و بازیکنان را به این فکر میاندازد که در تیمی بازی کنند که تا این اندازه مورد هجمه قرار نگیرند. این یک تذکر دوستانه است چون اگر تیم ملی و بازیکنانش در شرایط متحد و آرامش روحی به بازیهای جام جهانی نرسند بعد از این تورنمنت مقصر اصلی ناکامی را مسؤولان ورزش میدانند. همین حالا نیز گفتوگوهایی مبنی بر عدم تمرکز بازیکنان و گلایههای آنها روی خروجی خبرگزاریها موجود است پس پایان ماجرای حذف تراژیک تیم از گروه خود در برزیل را میتوان پیشبینی کرد. این مساله بیشتر موجب خواهد شد بازیکنان به کشورهای عربی و تیمهای درجه چندمی خلیج فارس رغبت نشان دهند و لیگ برتر بیش از پیش ضعیف میشود.
برنامه نود جامعه آماری نیست
این مساله که وزیر ورزش از برنامه نود به عنوان یک جامعه آماری استفاده میکند به هیچوجه درست نیست، سیاستهایی که در این برنامه دنبال میشود و خطمشی فکری که از سوی این برنامه به جامعه فوتبالی غالب شده به هیچ عنوان پوشیده نیست. (برنامهای که این روزها بیشتر به بخشهای غیر تخصصی در فوتبال میپردازد و شاید به دلیل فقر محتوایی ورود به حوزههای غیرتخصصی میکند!) حالا اگر قرار باشد رقم پیامکها و نظرسنجی در این برنامه را متر و معیار قرار بدهیم ما را از اصل ماجرا دور میکند. چند روز پیش وزیر ورزش با انتقادی به کفاشیان گفت: «در حالی که اکثریت جامعه معتقدند دستمزدها در فوتبال بالاست اما رئیس یک فدراسیون میگوید این موضوع را قبول ندارم و این رقمها بالا نیست. پس حتما آن 91 درصد مردمی که این موضوع را قبول دارند، اشتباه میکنند و آن یک نفر اشتباه نمیکند بنابراین باید دوستان از اظهارنظرهایی که مغایر با برنامههای وزارت ورزش است، جلوگیری کنند در غیر این صورت مجبوریم سخنان او را تکذیب کنیم که این زیبنده او نیست». این مساله که وزارت ورزش علاقه دارد فدراسیونهای زیرمجموعهاش طبق سلیقه وزارتخانه مصاحبه کنند چه چیزی را نشان میدهد؟ اگر قرار باشد بازیکنان و مربیان تیمها حرف دلشان را نزنند فکر میکنید چه فضایی بر فوتبال ما حاکم خواهد شد؟ راه حرفهای شدن و پیروی از یک الگوریتم درست اخلاق در فوتبال روش پسندیدهای است که همه جامعه فوتبال بویژه رسانهها از آن حمایت میکنند ولی به شرطی که این اخلاقگرایی دوطرفه باشد. چرا یک هفتهنامه وابسته به وزارت ورزش باید بعد از گذشت هفتهها پرونده مشاجره پرسپولیسیها را باز کند؟ فایل صوتی دعوای پروین و دایی با دستور چه کسی منتشر شد؟ زجر دادن تیمهایی مثل استقلال و پرسپولیس و بعد تماشاکردن به زانو درآمدنشان ضربه بزرگی به فوتبال و هواداران خواهد زد. شاید کمی باید منصفانهتر با این موضع برخورد کرد و دغدغه روحی بازیکنان ملیپوش در اولویت باشد چون با سوژهسازی در برنامههای پرحاشیه ورزشی نهتنها خدمتی به فوتبال نمیشود بلکه بیشتر صندلی را از زیر پای فوتبال خالی میکند و ثمره آن چیزی نیست جز با سر زمین خوردن.
منبع: وطن امروز