به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»،امام زین العابدین علیه السّلام فرمودند:
کسى که حاجت برادر مؤمن خود را برآورد، با برآوردنِ حاجتِ خداوند شروع کرده است (و سپس حاجت برادر مؤمنش را برآورده است) و خداوند بخاطر این کار صد حاجت او را که یکى از آنها بهشت است، برمى آورد.
و کسى که گرفتارى برادر مؤمنش را حل کند، خداوند گرفتاریهاى روز قیامت را برایش حل مى کند؛ هر قدر این گرفتاریها سخت باشند.
و کسى که در مقابل ستمگرى که به او ظلم مى کند او را یارى نماید، خداوند به هنگام لغزش پاها او را کمک مى کند تا از پل صراط عبور نماید.
و کسى که براى برآوردن حاجت او کوشش نماید تا آن را برآورد و او از برآورده شدن حاجتش خوشحال شود، مانند این است که رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم را خوشحال نموده است.
و کسى که تشنگى او را برطرف نماید، خداوند از نوشیدنی هاى سربسته بهشتى به او عطا مى فرماید.
و کسى که گرسنگى او را برطرف نماید، خداوند از میوه هاى بهشت به او عطا مى فرماید.
و کسى که مؤمن بى لباس را بپوشاند، خداوند لباسهایى از «استبرق» و «حریر» به او عنایت مى نماید.
و کسى که به مؤمن پوشیده لباس بدهد، تا زمانى که نخى از آن لباس باقى باشد در کفالت خداوند خواهد بود.
و کسى که به هنگام ضعف آبروى او را بخرد و به او کمک کند، خداوند «ولدان مخلّد» (کودکانى که همیشه کودک مى مانند) بهشتى را به خدمت او مى گمارد.
و کسى که او را سوار بر مرکبش نماید، خداوند در روز قیامت او را سوار بر شترى بهشتى به موقف حساب مى آورد؛ بگونه اى که بر فرشتگان خداوند مباهات مى نماید.
و کسى که پس از مرگ او را کفن نماید، گویا از روزى که از مادر متولد شده تا روز مرگ او را پوشانیده است.
و کسى که به او همسرى دهد که با او انس بگیرد و آرامش یابد، خداوند در قبرش او را با سیماى محبوبترین اعضاى خانواده اش مأنوس مى نماید.
و کسى که به هنگام بیمارى به عیادت او برود، فرشتگان گرداگرد او را گرفته و براى او دعا مى کنند تا بازگردد و مى گویند:
پاک شدى و بهشت نیز برایت پاک شد. به خدا سوگند برآوردن حاجت او را بیش از دو ماه روزه پى در پى همراه با اعتکاف آن ماهها، در ماه حرام، دوست دارم.
منبع:ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه بندرریگى، ص314.