نتایج تحقیقات اخیر محققان کشور
به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» گونه‌های بیگانه، گونه‌هایی هستند که در خارج از محیط زیست طبیعی دارای پراکنش بالا هستند به طوری که وقتی یک منطقه را مورد تهاجم زیستی قرار می‌دهند بخش ویژه‌ای از آن اشغال می‌کند.
گونه‌های بیگانه ممکن است عمدا وارد بوم سازگان جدید باشند و یا به طور اتفاقی به آن راه بافته باشند در هر صورت اثراتی را در یک منطقه برجای می‌گذارند و با گذشت زمان تغییراتی را در آن به وجود خواهند آورد.
Streblospio gynobranchiata یا «کرم پرتار» به عنوان گونه‌ای جدید است که برای اولین بار در سال 1383 در دریای خزر و خلیج گرگان گزارش شده است در حالی که در 35 سال اخیر گزارشی از حضور آن یا دیگر اعضای این جنس در دریای خزر موجود نیست.
هرچند که دلیل این امر می‌تواند نبود اطلاعات و یا کمبود متخصصان در این زمینه باشد ولی نمی‌توان فرضیه بیگانه بودن این گونه را نیز نادیده گرفت.
کرم پرتار، گونه مهاجم خلیج مکزیک و سواحل فلوریدای آمریکا است و در سال 1998 ثبت شده است. در سال 2003 نیز گزارشی از تهاجم این گونه در خلیج ازمیر ترکیه منتشر شد و آخرین گزارش از ورود این گونه به دریای خزر تا سال 2003 گزارش شده است.
از آنجایی که تفاوت شوری در دو منطقه دریای خزر و خلیج مکزیک وجود دارد و از سوی دیگر دامنه تحمل وسیع شرایط محیطی از جمله شوری یکی از معیارهای بیگانه بودن گونه‌ها است، از این رو به نظر می‌رسد گونه Streblospio gynobranchiata نیز دارای تحمل دامنه وسیعی از شوری را دارد.
محققان معتقدند اثبات این موضوع نیاز به تخقیقات وبررسی بیشتر دارد از این رو بررسی‌هایی از سوی مهندس درویش بسطامی از محققان پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی در فاصله زمانی 1383 و 1390 در خلیج گرگان انجام شد.
نتایج این بررسی‌ها افزایش گونه Streblospio gynobranchiata بیش از چند برابر را در منطقه خلیج گرگان نشان می‌دهد.
بر اساس نتایج به دست آمده این محققان بر این باور هستند که این گونه یک گونه فرصت طلب بوده که دارای رشد سریع و تولید مثل بالا است.
این موضوع علاوه برآن که در مدت زمان کوتاهی سبب می‌شود تا فراوانی این کرم پرتار چند برابر شود باعث خواهد شد که به دلیل رقابت غذایی با سایر گونه‌ها از تراکم آنها بکاهد.
ارسال نظرات