انتخاب موش صحرایی برای سفینه حامل موجود زنده/ آغاز مرحله ساخت سفینه

گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»؛ طرح کلان ملی طراحی و ساخت سفینه حامل موجود زنده که مصوب شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری (عتف) است، با مشارکت پژوهشکده علوم و فناوری فضایی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و به سفارش سازمان فضایی ایران در دستور کار قرار دارد.

 

هدف از اجرای این طرح، استخراج تکنولوژی‌های لازم برای ارسال یک سفینه حامل موجود زنده به مدار و نگهداری آن در مدار به مدت حداقل یک هفته و بازگشت سالم سفینه در نقطه مشخص روی زمین است.

 

توانمندسازی در ارسال و کنترل و بازگردان سفینه‌های فضایی برای کشور، به کارگیری نخبگان و نیروهای تحصیل کرده، ارتقای دانش مهندسی در زمینه‌های مواد با قابلیت تحمل دمای بالا، کنترل دقیق پرتابه‌ها، کنترل پرتابه‌های با سرعت 24 ماخ، کنترل در مدار با زمان طولانی و توسعه تکنولوژی پیشرانی از جمله دستاوردهای این طرح خواهد بود.

 

 

منصور کبگانیان، رئیس گروه پژوهشی دینامیک فضایی و کنترل پژوهشکده علوم و فناوری فضا دانشگاه صنعتی امیرکبیر در گفتگو با خبرنگار علمی «خبرگزاری دانشجو»، با بیان اینکه دانشگاه صنعتی امیرکبیر به عنوان دانشگاه محوری در این طرح معرفی شده است، گفت: دستگاه بهره بردار این طرح سازمان فضایی ایران است که برای اجرایی کردن این طرح و تقسیم کار ملی، تفاهم نامه‌ای با این سازمان امضا رسید.

 

وی با بیان اینکه در این طرح دانشگاه‌های دیگر نیز همکاری دارند، افزود: در بخش تراستر موتور با دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی همکاری داریم؛ ضمن آنکه در زمینه موجودات زنده مورد استفاده در این سفینه از همکاری گروه دامپزشکی دانشگاه تهران بهره مند شدیم.

 

 

کبگانیان به بیان جزئیات این سفینه پرداخت و ادامه داد: ابعاد این سفینه یک تا 1.5 متر و وزن آن 100 کیلوگرم است.

 

مجری با تاکید بر اینکه این سفینه قرار است با کاوشگر بومی در مدار پایین لئو (250 کیلومتری) قرار گیرد، اظهار داشت: بازگشت سفینه به جو و دریافت علائم حیاتی از سفینه به سطح زمین از جمله ماموریت‌های مورد نظر در این پروژه است.

 

 

کبگانیان به بیان مراحل اجرای این پروژه ملی پرداخت و گفت: پرتاب ماهواره، استقرار در مدار پس از جدایی، کاهش مدار، بازگشت به جو و فرود و بازیابی از ماموریت‌ها و فازهای مختلف تعریف شده‌ سفینه حامل موجود زنده دانشگاه صنعتی امیرکبیر است.

 

وی با اشاره به آخرین وضعیت پیشرفت پروژه کلان سفینه حامل موجود زنده افزود: طراحی مفهومی این پروژه به پایان رسیده است و آماده اجرای مرحله بعد هستیم.

 

رئیس گروه پژوهشی دینامیک فضایی و کنترل پژوهشکده علوم و فناوری فضا دانشگاه صنعتی امیرکبیر،‌ اجرای طراحی و ساخت سفینه را مرحله بعدی اجرای این پروژه کلان نام برد.

 

 

کبگانیان با اشاره به جایگاه فناوری فضایی در اسناد بالا دستی نظام خاطرنشان کرد: بر اساس این اسناد فناوری فضایی جزو فناوری‌هایی با اولویت الف است و بر اساس نقشه جامع علمی کشور اعزام انسان به فضا هدفگذاری شده، از این رو طراحی و ساخت سفینه حامل موجود زنده و بازگشت به زمین از جمله اقداماتی است که با اهداف سند چشم‌انداز همخوانی دارد.

 

وی ادامه داد: از این رو داده‌های بدست آمده از این پروژه کلان می‌تواند در طرح اعزام انسان به فضا ما را یاری کند.

 

رئیس گروه پژوهشی دینامیک فضایی دانشگاه امیرکبیر اضافه کرد: در این راستا در طرح کلان سفینه موجود زنده از موش صحرایی استفاده خواهد شد.

 

 

این عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به مشکلات پیش روی این طرح یادآور شد: از مهمترین گلوگاه‌های طراحی این سفینه بخش ترمزگیری و تقلیل مداری است.

 

وی با بیان اینکه تا کنون محققان کشور در این زمینه تجربه‌ای بدست نیاورده‌اند، ادامه داد: ماهواره‌ها و کاوشگرها به دلیل آن که به زمین بازنمی‌گردند، از این رو نیازی به مطالعه در این حوزه وجود نداشت، ولی از آنجایی که طرح سفینه موجود زنده قرار است به زمین برگردد نیاز به کسب دانش فنی در این حوزه داریم.

 

کبگانیان تصریح کرد: در حال حاضر پایان نامه‌های زیادی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری در این حوزه تدوین شده است.