به گزارش خبرنگار سیاست خارجی «خبرگزاری دانشجو»، حسن هانیزاده در یادداشتی اختصاصی در مورد دور چهارم مذاکرات ایران و 1+5 در وین اظهار داشت: مذاکرات ایران و کشورهای 1+5 در وین اگر چه به نقطه مطلوبی نرسید اما این امر به مفهوم شکست کلی روند گفتگوها نیست.
در جریان مذاکرات وین تهیه پیشنویس یک توافق نهایی مورد بحث قرار گرفت اما سفر همزمان خانم سوزان رایس مشاور امنیت ملی آمریکا به فلسطین اشغالی روند گفتگوها را تغییر داد.
خانم رایس در جریان دیدار با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی موضوع پیشرفت مذاکرات ایران وکشورهای 1+5 را مطرح کرد که نخست وزیر رژیم صهیوینستی از مشاور امنیت ملی آمریکا خواست تا موضوع موشکهای دوربرد ایران رادر دستور کار قرار دهد.
با اینکه توافقات ژنو بین ایران وکشورهای 5+1 کاملا شفاف ودر بر گیرنده تنها موضوع هسته ای ایران است اما تیم مذاکره کننده آمریکا در مذاکرات وین بطور ناگهانی مسائل غیر مرتبط با فعالیت هسته ای ایران را مطرح کرد.
طبیعی است هیچیک از بندهای توافقنامه ژنو اشاره ای به موضوع موشکهای دور برد ایران ندارد وطرح این موضوع با روح این توافقنامه مغایرت دارد.
آنچه که در فرایند مذاکرات 6 ماه گذشته ایران و 1+5 روی داد این بود که ایران همه مسیرهای شفاف سازی را طی کرد وتیم مذاکره کننده ایرانی توپ را در زمین کشورهای1+5 پرتاب کرد. همکاری شفاف وجدی ایران با آژانس بین المللی انرژی هسته ای نشان داد که جمهوری اسلامی برای حل موضوع هسته ای ایران از رهگذر مذاکره با آژانس و کشورهای 5+1 کاملا جدی است.
اما این جدیت وشفاف سازیها به مفهوم عقب نشینی مطلق از حق ایران برای داشتن چرخه غنی سازی نیست بلکه تاکید مجددی بر حق مسلم ایران برای داشتن فناوری هسته ای است.
ظاهرا آمریکا وغرب در خصوص پی آمدهای تحریم های اعمال شده علیه ایران دچار توهم شده اند و در صدد باجگیری از ایران برآمده اند. به همین دلیل تیم های مذاکره کننده آمریکا و فرانسه که چسبندگی بیشتری با لابی صهیونیستی دارند در جریان مذاکرات وین ماهیت واقعی خود را نشان دادند.
تلاش آمریکا و فرانسه این است تا رضایت لابی صهیونیستی را جلب و موضوعات حاشیه ای را برای انحراف مسیر مذاکرات مطرح کنند.
اما هوشمندی تیم مذاکره کننده ایرانی تلاش امریکا وفرانسه را برای انحراف مسیر مذاکرات نقش بر آب ساخت که این امرموجب شد تا طرف های مذاکره کننده نتوانند گام نهایی را برای تهیه طرح نهایی بر دارند.
اکنون شرایط مذاکرات سمت وسویی نا مطلوب پیدا کرده و اگر آمریکا و فرانسه به اصرار خود برای طرح مسائل حاشیه ای ادامه دهند قطعا این مذاکرات به یک سرز انجام مطلوبی نخواهد رسید.
طرح موضوع موشکهای دوربرد ایران از سوی آمریکا و فرانسه با روح تفاهمنامه ژنو کاملا مغایرت دارد واگر این روند ادامه یابد بطور طبیعی ایران ناچار خواهد شد به نقطه صفر باز گردد و این به مفهوم بازگشت به فرمول باخت- باخت خواهد بود.