به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، نیکآهنگ کوثر سالهای طولانی با نشریات متعدد اصلاحطلب همکاری داشت و از اعضای هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامهنگاران بود. وی دوم خرداد را توهم تغییر توصیف کرده و نوشت: آن زمان بسیاری از ما روزنامهنگاران که یادمان رفته بود کارمان اطلاعرسانی است، تبدیل به تبلیغاتچیهای خاتمی شده بودیم. خیال میکردیم با انتخاب ناطق، همه چیز تمام خواهد شد در نتیجه تنها راه چاره، از خودگذشتگی و فعالیت به نفع خاتمی بود.
وی میافزاید: مشکل اما از جایی شروع شد که بسیاری آن روزگار حاضر نبودند به کم بسنده کنند و حدانتظارشان را پایین نگاه دارند و میخواستند از خاتمی «عبور» کنند. آن زمان بود که میشد فهمید بسیاری از کسانی که مدعی «اصلاح» هستند، محافظهکارانی نسبتاً تکنوکراتاند که بقای وضع موجود و روابط اقتصادی ایجاد شده برایشان مهمتر بود از تغییر. دانشجویانی که میخواستند از او عبور کنند، یکی یکی درو شدند.
کاریکاتوریست نشریات زنجیرهای ادامه میدهد: با خیال راحت میگویم که از رأی خودم پشیمانم. و کاش دیگر در سال 80 به او رأی نمیدادم... خیال میکردم با رأی مجدد به خاتمی، حاکمیت عقبنشینی میکند، غافل از اینکه رأی ما، عملاً مشروعیت بخشیدن به نظام و حاکم آن بود. دوستی میگفت «اشتباه» و «خطا» وجود ندارد. وضعیت ما نتیجه انتخابهایمان است. به هر حال، امروز با روحی درد کشیده، تأسف میخورم برای وقتی که به خیال خودم برای اصلاحات تلف کردم. کدام «اصلاحات»؟ خودمان را مسخره کردیم. جماعت تنها قدرت را برای خود میخواستند و بعضاً انحصار طلبتر از راستها از آب در آمدند. کاش در دام این حیلهگران نمیافتادیم.
وی در پایان نوشت: اگر بعد از این همه سال نفهمیده باشیم که ساختار حاکمیت تن به «اصلاحات» مورد نظر ما نمیدهد، یا قرصمان را به موقع نخوردهایم یا هنوز روانشناس و روانپزشک متوجه روانپریشیمان نشده است.
در همین حال آذر منصوری عضو مرکزیت حزب منحله مشارکت به پیام نو گفت: «مهمترین آسیبی که در خصوص جریان اصلاحات وجود داشته، تبیین نکردن مبانی اصلاحطلبی و حرکت آنها است که به دلیل این تشریح نشدن بعضاً دیده شده است که برخیها تکرویها و تندرویهایی انجام دادهاند که به نام جنبش مدنی و جریان اصلاحطلبی به آن نگاه شده است. به همین دلیل اصلاحات در برخی مقاطع دچار آسیبهایی شده است.»
از سوی دیگر وبسایت بیبیسی فارسی در تحلیلی به قلم مرتضی کاظمیان از اعضای فراری گروهک ملی-مذهبی نوشت: دوم خرداد خاتمی درسی برای دولت اعتدال است.
بیبیسی افزود: تحصن نمایندگان اصلاحطلب مجلس با همراهی نیروی اجتماعی اصلاحطلب همراه نشد. ریزش و فاصلهگیری بدنهای که قرار بود «فشار از پایین» را برای «چانهزنی در بالا» سامان دهد، از خیلی پیشتر شروع شده بود.
در ادامه این تحلیل آمده است: سقف و حد مانور و اختیارات دولت تقریباً محسوس است. تجربه دولت احمدینژاد به خصوص این مفهوم را انظمامیتر کرده است و این همه به معنای دشوار و پیچیدگی پیشبرد دموکراتیزاسیون است.
منبع: کیهان