به گزارش گروه سیاست خارجی «خبرگزاری دانشجو» به نقل از ایران هسته ای، محمد جواد ظریف و کاترین اشتون روزهای دوشنبه و سه شنبه 5 و 6 خرداد 1393 (26 و 27 مه 2014) در هتل چراغان استانبول به طور دو جانبه دیدار کردند.
این دیدار بدون حضور دیگر اعضای 1+5 در سطح معاونان وزیر برگزار شد.
هم زمان حمید بعیدی نژاد مدیر کل سیاسی وزارت خارجه با استفان کلمنت معاون اشتون نیز مذاکراتی درباره مسائل فنی انجام داده است.
کارشناسان در تهران می گویند دیدار دوجانبه استانبول بیش از هر چیز نتیجه مذاکرات دشوار وین 4 بوده است.
در مذاکرات وین 4 به دلیل بازگشت مواضع امریکا به «دوران ما قبل مذاکرات» و همچنین به دلیل دشواری های ناشی از توافق ژنو، دو طرف در آغاز نگارش متن توافق جامع ناکام ماندند.
همچنین در این مذاکرات تیم مذاکره کننده ایرانی خطوط قرمز مهمی را مطرح کرد که شرایط توافق نهایی قابل قبول برای ایران را معین می کرد.
کارشناسان در تهران می گویندمهم ترین هدف دیدار دوجانبه در استانبول سرعت دادن به مذاکرات هسته ای بوده است.
یک کارشناس به «ایران هسته ای» گفت: «با توجه به حجم عظیم اختلافات، دو طرف نگران هستند که نتوانند تا قبل از 30 تیر به توافق نهایی برسند. هر دو طرف می دانند که تمدید توافق ژنو مشکلات سیاسی زیادی ایجاد خواهد کرد. بنابراین به نظر می رسد ایران و 1+5 می خواهند با سرعت دادن به مذاکرات از طریق افزایش دیدارهای دوجانبه، نشست های کارشناسی بیشتر و همچنین رایزنی های مسیر 2، سرعت کار را بالا ببرند».
برخی منابع غربی در روزهای گذشته حتی احتمال داده اند دور جدیدی از مذاکرات محرمانه دو جانبه میان ایران و امریکا با حضور ویلیام برنز قائم مقام وزارت خارجه و جیک سالیوان مشاور امنیت ملی بایدن برگزار شود.
برخی منابع می گویند در ماه های آینده از لحاظ تقویمی مشکلاتی بروز خواهد کرد. کاترین اشتون باید در شهریور ماه مسئولیت خود در اتحادیه اروپا را به فردی جدید واگذار کند. مهم تر از این، انتخابات میاندوره ای کنگره امریکا از روز 2 نوامبر 2014 آغاز خواهد شد و احتمال پیروزی جمهوری خواهان در انتخابات سنا که به از دست رفتن اکثریت جمهوری خواهان در این مجلس منجر خواهد شد، دولت اوباما را نگران کرده است.
امریکایی ها می گویند هرگونه توافق نهایی باید در کنگره تصویب شود.
کارشناسان معتقدند هرگونه توافق –اگر اساسا توافقی در کار باشد-،حتما در دقایق آخر دور آخر مذاکرات به دست خواهد آمد.
در عین حال این موضوع روشن است که اگر 1+5 به خط قرمزهای ایران پای بند نباشد، توافقی رخ نخواهد داد.