کریمی در گفتگو با «خبرگزاری دانشجو»:
به گزارش خبرنگار آزاداندیشی «خبرگزاری دانشجو»؛ جهت بررسی بیشتر مشکلات و موانع برگزاری کرسی آزاداندیشی در دانشگاه‌ها به سراغ امیر حسین کریمی، مسئول بسیج و دانشجو رشته مهندسی صنایع در دانشگاه شریف رفته و به گفتگویی کوتاه در این باره پرداختیم.
«خبرگزاری دانشجو»- روند برگزاری کرسی های آزاداندیشی را در دانشگاه شریف چگونه ارزیابی می‌کنید؟ به نظر شما آن چه که مد نظر مقام معظم رهبری بوده است، اکنون اجرا می شود؟
کریمی: کرسی های آزاد اندیشی دغدغه و موضوعی است که رهبری چند سالی است آن را مطرح کردند؛ مطلبی که به ذهن می رسد این است که در ابتدا که این مطالبه مطرح شد هم در لایه های نظری و تئوریک و هم در استخراج مدل های عملیاتی ابهامات زیادی وجود داشت.
درون جمع ها و تشکلاتی که دغدغه پرداختن به مطالبات رهبری را داشتند، برنامه های متفاوتی وجود داشت؛ ما به تدریج درباره بحث ها تئوریک و نظری و بحث درباره مدل های عملی که می تواند مورد استفاده قرار می گیرد، پیشرفت های خوبی داشتیم و توانستیم به محتواهای خوبی در لایه های نظری برسیم و مدل های خوب عملی را نیز به دست آوردیم.
تجربه‌ای که ما در چند سال اخیر در دانشگاه شریف داشتیم، روند رو به رشدی را نشان می دهد خصوصا در سال تحصیلی گذشته نیز با شیب بهتری توانستیم به این دغدغه بپردازیم؛ ما چند قالب متفاوت را برای بحث کرسی های آزاداندیشی داشتیم؛ از مباحثات و آزاداندیشی هایی که سعی می شد در نشریات و بردهای دانشگاه شکل بگیرد تا مراسم های سالنی و بزرگ که به شکل تریبون آزاد حول یک مستند یا سخنرانی شکل می گرفت.
دوستان مراسم های دفتری و محدود تر نیز ارائه می دادند؛ 6-7 قالب متفاوت را برای بحث کرسی های آزاداندیشی داشتیم که با یک نخ تسبیح اما در اشکال مختلف، این دغدغه پی گیری شد.
«خبرگزاری دانشجو»- با توجه به این که روند برگزاری کرسی آزاداندیشی را رو به رشد می بینید تا چه اندازه این مسئله را مکفی می دانید؟
کریمی: با موضوعی که مد نظر مقام معظم رهبری است فاصله ی زیادی داریم. خصوصا این که دغدغه آزاد اندیشی را نمی توان به برگزاری چند برنامه یا نشر چند نشریه تقلیل داد؛ باید بتوانیم در روحیه و خلق و خوی آزاد اندیشی و نوع نگاه و تفکر جامعه دانشگاهی تغییر ایجاد کنیم؛ این امر چیزی نیست که در قالب چند برنامه در یک یا دو سال اتفاق بیفتد.
افقی که تعیین شده است افق بلندی است، منتها این که این امر مورد توجه جامعه دانشگاهی بوده است و مدل های زیادی برای پیگیری آن ابداع و اجرا شده است نشان از روندی امیدوارکننده دارد هر چند با مطلوبی که مد نظر رهبری است فاصله زیادی وجود دارد.
«خبرگزاری دانشجو»- عمده مشکلات و موانع در برگزاری کرسی های آزاداندیشی چیست؟
کریمی: مهم ترین مشکلی که ما خود با آن برخورد کردیم مشکلی است که دوستانی که نوع نگاه های متفاوتی با جریانات همگراتر داشتند، دچار واهمه و عدم تمایل همکاری و همیاری برای برگزاری این کرسی ها شدند؛ بخش عمده ای از این عدم تمایل ها نتیجه تصویر نادرستی است که از شرایط دانشگاه و کشور از جهت امنیتی، در ذهن این افراد شکل گرفته است.
این افراد گمان می کنند اظهار نظر و ابراز نظراتی که ممکن است با برخی نگاه های مرسوم در جامعه زاویه داشته باشد، مشکلاتی را ایجاد می کند؛ تصور بنده این است بخش عمده این امر ساخته و پرداخته اذهان است و مبنای واقعی ندارد و شاید فضای رسانه ای اندکی به این امر دامن زده است البته گاهی برخوردهای اشتباه در این زمینه نیز بی اثر نبوده است.
از جمله مشکلاتی که می توان گفت درون گفتمانی تر است، این است که بعضا در برخی از دوستان با تعلق خاطر بیشتر به جبهه انقلاب و نگاه متفکرین انقلابی و اسلامی نیز روحیه تعامل با مخالف و دگراندیشان و گفت وگو با آن ها وجود نداشته است؛ این مسئله ای است که باید در خود اصلاح کنیم و سعی شود با نگاه های متفاوت به گفت و گو نشست بدون این که برای خود یا آن افراد مشکل ایجاد شود.
طیف دگر اندیش در دانشگاه داریم که خیلی احساس خوشایندی ندارند که بیایند در صحنه و به گفتگو بنشینند؛ چرا که تصور می کنند این مسئله باعث مشکلات و محدودیت هایی خواهد شد؛ بخش زیادی از این امر ناشی از یکسری تصویر سازی های ذهنی است که مبنای واقعی ندارد، اما بخش کوچکی از آن هم ناشی از برخوردهای اشتباه بوده است.
«خبرگزاری دانشجو»- رویکرد مسئولین دانشگاه چگونه است؟
کریمی: این مسئله در دانشگاه های مختلف، متفاوت است؛ من گمان می کنم در دانشگاه شریف شرایط خوبی وجود داشته است؛ طیف های مختلف در دانشگاه ما این امکان را دارند که بتوانند نظرات خود را بیان کنند.
به عنوان مثال در دانشگاه شریف علی رغم این که در بسیاری از دانشگاه ها اجازه اکران مستند «من روحانی هستم» داده نشده است، نه تنها این مستند اکران شد بلکه تریبون آزاد و گفتگوی دانشجوی بسیار خوب و مفصلی را نیز برگزار شد که در خبرگزاری شما نیز انعکاس پیدا کرد.
نمونه دیگر این است که تریبون آزادی حدود 2 هفته گذشته با موضوع «رفع حصر» برگزار شد که خود موضوع نشان می دهد که دغدغه و مسئله چه طیفی از دانشجویان دانشگاه است و دوستان نیز توانستند به راحتی وارد دانشگاه شوند و اظهار نظر کنند و محدودیت و مشکلی از قبل این موضوع متوجه کسی نبود.
«خبرگزاری دانشجو»- پس مسئولین دانشگاه شریف همکاری لازم را در برگزاری کرسی های آزاد اندیشی دارند؟
کریمی: این مسئله باید با متوسطی که در دانشگاه های مختلف وجود دارد سنجش شود؛ حتما با آن چه ایده آل و مطلوب ما است فاصله زیادی وجود دارد ولیکن من گمان می کنم با توجه به برداشتی که نسبت به دانشگاه های دیگر دارم، وضعیت بهتری در دانشگاه شریف وجود دارد.
نکته ای که ما نیز همواره بر آن اصرار داشتیم این بود که، درباره بحث کرسی های آزاد اندیشی باید نقش نهادها و مجموعه های مختلفی که در دانشگاه ها حضور دارند معین شود؛ این که تشکل های دانشجویی، معاونت های فرهنگی دانشگاه، نهاد مقام معظم رهبری، نهادهای بیرونی دانشگاه و... چه نقشی دارند، باید روشن شود.
آن چه به نظر ما رسیده است و به نظر می آید تناسب بیشتری با نگاه های رهبری دارد این است که، به هر حال مسئولیت برگزاری و اجرا و تصمیم گیری و اقدام برای امر کرسی های آزاد اندیشی به طور کامل باید به دانشجویان و در حد امکان به تشکل های دانشجویی سپرده شود.
به عنوان مثال نقش معاونت فرهنگی در نهاد رهبری بیشتر می تواند نقش ستادی و حمایتی از برگزاری کرسی های آزاد اندیشی باشد؛ این نهادها باید در کنار و عرض بقیه تشکل ها و دانشجوها ایفای نقش کنند؛ اگر در دانشگاه های مختلف تقسیم کار این چنینی شود، سمت و سوی خوبی برای برگزاری کرسی های آزاد اندیشی تعیین می شود.
من فکر می کنم آن جایی که باید بحث کرسی آزاداندیشی از آن مطالبه شود خود تشکل های دانشجویی و مشخصا خود بسیج دانشجویی است؛ بیش از این که مسئولیت برگزاری کرسی های آزاد اندیشی را متوجه یکسری نهادها همانند معاونت های فرهنگی، نهاد رهبری و... بدانم، تشکل های دانشجویی را در قبال این امر مسئول می دانم؛ بنابراین باید وظیفه خود را تا حد امکان به خوبی انجام دهیم و بعد از تشکل ها و نهادهای دیگر این مسئله را مطالبه کنیم.
ارسال نظرات