از کنایه به فتنه‌گران تا دعوت رقبا؛
به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، حجت الاسلام حسن روحانی امسال نخستین سالگرد پیروزی خود در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری را تجربه کرد. روحانی در سالگرد این رویداد مهم با سه حرکت معنادار نگاه‌ها را متوجه خود ساخت. اولین حرکت سخنرانی قابل تامل و شنیدنی او در جشن امید و انتظار بود. دیگر اقدام کنفرانس مطبوعاتی در سالگرد پیروزی و سومین حرکت، خلق یک سنت حسنه توسط او بود: دعوت از رقبای انتخاباتی سال گذشته.
در دو حرکت فوق، یعنی سخنرانی در همایش امید و انتظار و کنفرانس مطبوعاتی هر چند که برخی صحبت‌هایی که شنیده شد دلچسب نبود، اما یک سیر مشخص در این سخنرانی‌ها وجود داشت و آن ضرورت احترام اقلیت به رای اکثریت بود؛ چیزی که در انتخابات سال 1388 از سوی طیفی خاص در کشور – که امروز متاسفانه در ظاهر خود را حامی روحانی می‌خوانند – نادیده گرفته شد. در ادامه به بحثی اجمالی پیرامون این سه رخداد می‌پردازیم:
1. سخنرانی در همایش انتظار و امید: کنایه‌های مستقیم به دیکتاتوری اقلیت در فتنه 88
« به خود من هم می‌گفتند که چرا به صحنه آمده‌ای و ثبت‌نام کرده‌ای، مگر کشور را نمی‌شناسی و نمی‌دانی مکانیزم صندوق رای چگونه است؟ ... اما شور و حضور مردم و آن سخن تاریخی رهبر که گفت صندوق رای حق‌الناس است و آنهایی که به نظام نیز علاقه ندارند برای ایران خود پای صندوق رای بیایند آنچنان فضایی در کشور ایجاد کرد که روزهای خرداد گویی خرداد دیگری است. ... ما به همه جهانیان اعلام کردیم که در کشور ما رقابت جوانمردانه خواهد بود و رو در روی هم صف نمی‌کشیم بلکه در کنار صندوق رای به صف می‌ایستیم... اقلیت حق ندارد آنچه اکثریت تصمیم گرفته مورد بی‌احترامی قرار دهد.»[1]
اصلاح‌طلبان و فتنه گران هر چقدر هم ژست سیاسی و ... بگیرند باید بپذیرند این حرف‌ها را رئیس جمهور کشورمان بر زبان رانده است. آن هم نه در جایی که گمان شود وی حالت محافظه‌کاری به خود گرفته است؛ بلکه درست برابر دیدگان بسیاری از طرفداران خود؛ این یعنی رئیس جمهور کشورمان با صراحت چند نکته را عنوان کرده است:
اول اینکه حتی بعد از انتخابات سال 1388 که عده‌ای نظام را متهم به تقلب کردند، این اتهام را بی پایه و اساس دانسته و نه تنها خود در انتخابات شرکت می‌کرده بلکه اعتماد او به سلامت انتخابات در کشور و اینکه اتهام تقلب در سال 88 دروغ آشکار و ظلم به نظام بوده هیچ تردیدی نداشته و به همین دلیل هم نامزد انتخابات می‌شود. او حتی در پاسخ به بسیاری از افراد که به او گفته‌اند « چرا به صحنه آمده‌ای و ثبت‌نام کرده‌ای، مگر کشور را نمی‌شناسی و نمی‌دانی مکانیزم صندوق رای چگونه است؟»؛ در عمل پاسخ می‌دهد و در انتخابات ثبت‌نام و وارد رقابت می‌شود.
دوم اینکه حجت الاسلام روحانی سخن رهبر انقلاب درباره انتخابات را از مهم‌ترین دلایل برگزاری انتخابات پر شور در سال گذشته بر می‌شمارند و این ابطال توهم افرادی بود که دلایل واهی و حضور فتنه‌گران را توجیهی برای این امر بر می‌شماردند.
سوم اینکه؛ رئیس جمهور تاکید می‌کند که در سال گذشته به دنیا نشان داده شد که رقابت در کشور ما «رقابت جوانمردانه » خواهد بود؛ بدون شک رقابت جوانمردانه هنگامی شکل می‌گیرد که طرفین رقابت به قوانین آن رقابت احترام بگذارند و برابر داور خاضع باشند. نه اینکه تنها هنگامی که قانون به نفع آنان عمل کرد شعار قانون بدهند و در غیر این صورت یادشان برود که تا دیروز چه گفته‌اند. پس آنچه در این رقابت مهم است این است که بازنده رقابت، قانون را همچنان محترم بشمارد. امری که در انتخابات سال 1388 عملی نشد و بازندگان رقابت کشور را برای 8 ماه دچار بحران و فتنه کردند.
چرا رئیس جمهور بر این تاکید دارد که انتخابات سال 1392 نشان داد که رقابت انتخابات در کشورما جوانمردانه بود؟ چون بازندگان این انتخابات به رای مردم حتی پس از شکست احترام گذاشتند؛ امری که در سال 88 انجام نشد؛ از این روست که انتخابات سال 92 در برابر انتخابات سال 88 انتخابات و رقابتی جوانمردانه است.
چهارم اینکه دکتر روحانی از کنایه‌ای استفاده کرد که اقلیت نباید برابر خواست اکثریت بایستند؛ و این همان امری است که در سال 88 رخ داد و حال رئیس جمهور به صراحت، درس بزرگی را به فتنه‌گران می دهد. هر چند که رسانه‌های زنجیره‌ای و فتنه گران تلاش کنند این سخن رئیس جمهور را محدود به امروز کنند، اما این سخن رئیس جمهور یک قاعده کلی است و طبیعی است وقتی او از احترام اقلیت به اکثریت در این انتخابات سخن می‌گوید منظور همه انتخابات‌ها است.
2. کنفرانس مطبوعاتی: رد مجدد ادعای تقلب
« مردم در این انتخابات به نظام اعتماد کردند؛ اگر ملتی به نظام خود، صندوق رای آن و دولتش اعتماد نداشته باشد و نداند سرنوشت رای او چه می‌شود، از صبح زود در صف نمی‌ایستد و با لبخند و افتخار رای خود را به صندوق نمی‌اندازد که بعد از آن منتظر بماند که از صندوق چه کسی بیرون بیاید.»[2]
این جملات نیز سخنان رئیس جمهور کشورمان در کنفرانس مطبوعاتی 24 خرداد است. بدون شک شنیدن این جملات برای اصلاح طلبان تندرو و فتنه گران امری دشوار است؛ اما باید بپذیرند که این ها جملات دکتر حسن روحانی است. این جملات را نیز ببینید:
« اگر بالاترین هدف تحریم‌کنندگان آن بود که مردم را از نظام جدا کنند مردم پای صندوق‌های رای اعلام کردند که از نظام و منافع آن جدا نخواهند شد. این ملت را نمی‌توان از اهداف بلند و آرمان‌های مقدسش بازداشت.»[3]
این جملات روحانی تکرار همان صحبت هایی که او در همایش انتظار و امید مطرح ساخت؛ تاکید بر رای مردم؛ تاکید بر عدم دلسردی مردم از نظام و تاکید بر اینکه ملت به سازوکار انتخابات باور دارد.
این جمله روحانی یکی از صریح‌ترین اظهارات در رد توهم تقلب در انتخابات سال 1388 است: « اگر ملتی به نظام خود، صندوق رای آن و دولتش اعتماد نداشته باشد و نداند سرنوشت رای او چه می‌شود، از صبح زود در صف نمی‌ایستد و با لبخند و افتخار رای خود را به صندوق نمی‌اندازد که بعد از آن منتظر بماند که از صندوق چه کسی بیرون بیاید».
فقط یک سوال از حامیان تقلب در انتخابات سال 88 : آیا صریح‌تر از این می‌توان توهم تقلب در انتخابات ریاست جمهوری را رد کرد؟
3. دعوت از رقبای انتخاباتی سال گذشته: سنت نیکوی رئیس جمهور
رئیس محترم جمهور در روز سالگرد پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری در اقدامی تحسین برانگیز و ابداعی، از همه رقبای انتخاباتی سال گذشته اش که از جناح ها و جریان های مختلف کشور نیز بودند جهت برگزاری یک جلسه هم اندیشی دعوت کرد. این اقدام نمادین و بسیار پسندیده از سنت های حسنه ای بود که جای خالی آن در ساختار گردش نخبگان و مخصوصا در سطح ریاست جمهور در کشور احساس می شد.
حجت الاسلام روحانی در 24 خرداد 1393 از همه رقبای انتخاباتی اش در 24 خرداد 1392 در یک جمع صمیمانه و دوستانه میزبانی کرد. البته در پاسخ به دعوت روحانی همه رقبای انتخاباتی اش این دعوت را پذیرفتند و نشان دادند همان طور که سال گذشته نیز نشان دادند رقابت شان پایان یافته و ضمن احترام به رای مردم، به رئیس جمهورشان نیز کمک می کنند.
محمدباقر قالیباف، سعید جلیلی، محمدرضا عارف، حداد عادل، محسن رضایی، سیدمحمد غرضی همگی در این نشست صمیمانه حضور پیدا کردند؛ البته دکتر ولایتی به خاطر سفر خارج کشور در این جلسه حاضر نبود. این نشست علاوه بر حرکت بسیار نیکوی روحانی روی دیگری نیز داشت؛ پذیرش این دعوت از سوی رقبای دیروز؛ همان ها که سال گذشته نیز در برابر رای مردم سر تسلیم فرو آوردند و از منتخب آنان حمایت کردند؛ نه بیانیه علیه نظام دادند و نه پیروزی با چند دهم درصد اختلاف روحانی را علامت تقلب عنوان کردند.
آنان شکست را پذیرفتند و به دنیا « رقابت جوانمردانه » را نشان دادند. انتخاب عنوان زیبای « همیشه در کنار هم هستیم» خود گویای همه چیز هست. روحانی نیز در این دیدار عنوان کرد : «دولت از توان همه جناح‌ها و گروه‌های سیاسی دلسوز نظام برای تحقق آرمان‌های مردم و انقلاب، استفاده خواهد کرد. در اولین سالگرد انتخابات ریاست جمهوری با برگزاری این نشست، بار دیگر کنار همدیگر بودیم و توانستیم همدیگر را ببینیم و اگر روزی با یکدیگر رقابت می‌کردیم، امروز در کنار هم برای ملت و اهداف ملی هستیم. ما امروز همه هدف واحدی را دنبال می‌کنیم.»[4]
تصور کنید اگر نامزدهای سال گذشته نیز از بدعت غلط نامزدهای سال 88 پیروی می‌کردند و کشور را به آشوب می کشیدند، روحانی می‌توانست با قاطعیت در جمع هواداران خود بایستند و انتخاباتی را که منجر به پیروزی وی شد « رقابت جوانمردانه» بخواند؟ آیا اگر این نامزدها به راه باطل شکست خوردگان سال 88 می‌رفتند، روحانی مجال می‌یافت که از آنان دعوت کند و نشست صمیمانه برگزار کند؟ و ...
پس نباید رقابت جوانمردانه سال 92 را فراموش کرد، سالی که هم پیروز میدان و هم بازنده به قانون و رای اکثریت احترام گذاشتند؛ آن هم اکثریت مطلقی با چند دهم درصد تفاوت و این اعتماد مردم و نامزدهای انتخابات به سلامت انتخابات در جمهوری اسلامی ایران رانشان داد.
منبع: مشرق
ارسال نظرات