رژه گزارشگران صدا و سیما روی مغز فوتبالی‌ها

به گزارش خبرنگار ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، چند وقت قبل زمانی که اعلام شد ویژه برنامه جام جهانی 2014 برزیل با عنوان «بیست چهارده» با تهیه کنندگی عادل فردوسی پور قرار است روی آنتن برود، خیلی خوشحال شدیم؛ چون با شناختی که از این گزارشگر توانمند داریم، مطمئن بودیم که او برنامه ای در خور جام جهانی به مخاطبانش عرضه می کند.

شرایط به همین گونه نیز بود و عادل با دکور منحصر به فرد، دعوت از چهره های سرشناسی همچون دونگا، هسلر و ... و همچنین بیان آخرین اطلاعات و ارقام و تصاویر مربوط به بازی ها، یک برنامه جذاب را روی آنتن برد. با این وجود بخشی از کار برنامه 2014 لنگ می زند و آن بخش جایی نبود به جز گزارشگرانش.

به نظر می رسید فردوسی پور همان گونه که برنامه اش را با آخرین اخبار پخش می کند، گزارشگرانش را نیز به به سلاح اطلاعات به روز شده مجهز می کند، اما شاید او آنقدر سرش شلوغ بوده که نتوانسته خیلی به این قسمت ها تسلط پیدا کند.

جام جهانی شروع شد و دوباره اطلاعات کهنه و حرف های تکراری برخی روی مغز هواداران جام جهانی رژه رفت. دوباره حرف از دفاع خطی زده شد و دوباره صحبت های مربوط به تاریخ های قدیمی به گوش رسید. اما جلوتر از همه اینها بیان نام بازیکنان است که با توجه به سرشناس بودن آنها معلون نیست چرا دوباره اشتباه گفته می شود.

برای این موضوع چند مثال می آوریم تا روشن شود:

1- گزارشگر بازی بلژیک و الجزایر در نیمه اول نام مدافع بلژیک را فرتونگن بیان کرد و در نیمه دوم از لفظ فرتونخن آن هم برای چند بار استفاده کرد.

2- گزارشگر بازی کلمبیا و ساحل عاج گلزن اول کلمبیا در این مسابقه را "خامس" خطاب کرد. در حالی که همه می دانند این بازیکن کسی نیست به جز "جیمز رودریگز" مهاجم جوان باشگاه موناکو. شاهد گزارشگر که بدون شک تا پیش از این حتی یکبار هم نام این بازیکن را نشنیده، تشخیص داده "JAMES" را خامس تلفظ کند.

3- اظهر من الشمس است که نام کوچک ماتویدی هافبک فرانسه "بلایز" است، اما گزارشگر بازی این تیم با سوئیس اصرار عجیبی بر استفاده از کلمه "بلایسته" به نام بلایز داشت.

این فقط سه نمونه دز میان ده ها مثالی بود که برای این موضوع می شد به آنها اشاره کرد.

همچنین باید به اصطلاحات عجیب و غریب نیز اشاره کرد؛ اصطلاحاتی که نامانوس هستند. "ضربه آرام و پنبه ای"، "مهندس الکتریک" و ... برخی از این اصطلاحات هستند که بدون شک بیشتر افراد برای اولین بار آن را شنیدند.

اما اوج رژه رفتن در دقیقه 93 بازی فرانسه و سوئیس بود؛ یعنی همین زمانی که کریم بنزما گل ششم را زد، اما داور هلندی چند ثانیه قبل از آن سوت پایان را زده بود و بنابراین گل بنزما مردود اعلام شد. گزارشگر بازی بدون آنکه خم به ابرو بیاورد، همراه با بنزما خوشحالی کرد و اصلاً حواسش به سوت داور و تمام شدن مسابقه نبود. نکته جالب توجه اینکه تلویزیون برزیل نیز بلافاصله نتیجه نهایی (5-2 به نفع فرانسه) را حک کرد تا شائبه ای پیش نیاید، اما گزارشگر اعتقاد راسخ به 6-2 شدن نتیجه داشت و از این اعتقادش نیز کوتاه نیامد.

انتظار می رفت برنامه ای به این بزرگی حداقل گزارشگرانش را نیز تجهیز کرده و با آنها قبل از شروع جام جهانی هماهنگی کند. شاید این یکی از معدود نقاط ضعف برنامه ویژه جام جهانی است که امیدواریم برای دیدارهای آینده برطرف شود.