برسی آخرین وضعیت طرح کلان ملی ایجاد «مرکز هوانوردی»
به گزارش خبرنگار علمی «خبرگزاری دانشجو»، بر اساس آمارهای ارایه شده هوانوردی عمومی یکی از مهمترین منابع درآمدی برای کشورها به شمار می رود به گونه ای که در برخی کشورهای توسعه یافته بخش وسیعی از ناوگان هوایی غیر نظامی (سویل) متعلق به بخش خصوصی بوده و درصدی از تولید ناخالص ملی این کشورها از طریق این صنعت ایجاد می شود.
در میان هواپیماهای غیر نظامی موجود در دنیا بیشترین تعداد هواپیماها در بخش هوانوردی عمومی قرار دارد و از جمله در ایالات متحده آمریکا از بین 260 هزار فروند هواپیما، 240 هزار فروند هواپیما متعلق به این بخش و 20 هزار فروند متعلق به خطوط هوایی است.
علاوه بر آن اقتصاد هوانوردی عمومی بخش مهمی از اقتصاد این کشورها را تشکیل می دهد به گونه‌ای که برای بیش از یک میلیون و 300 هزار نفر اشتغال ایجاد شده و 102 میلیارد دلار درآمد معادل یک درصد تولید ناخالص داخلی را در دهه اول سال 2000 میلادی به خود اختصاص داده است.
از این رو در اواخرسال 1389 به منظور بهره مندی از فناوری‌های نرم جهت توسعه شبکه هوایی کشور با کاربردهای تاکسی هوایی، امداد و نجات، توسعه گردشگری، آموزش‌های خلبانی، حمل و نقل هوایی کارکنان شرکتهای دولتی و غیر دولتی و نظایر آن با هدف ارائه خدمات پروازی به عموم جامعه، قراردادی با عنوان" راه اندازی مراکز هوانوردی عمومی و نهادینه کردن آن در صنعت هوایی کشور"، میان معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و سازمان صنایع هوایی به عنوان مسئول و مجری طرح با اعتباری معادل 60 میلیارد ریال به امضا رسید.
بر اساس این قرارداد از اعتبار 60 میلیارد ریالی که برای این طرح در نظر گرفته شد 50 میلیارد ریال آن از سوی معاونت علمی و 10 میلیارد ریال از سوی سازمان صنایع هوایی تامین خواهد شد.
این پروژه ملی از تیرماه سال 90 از سوی شرکت سرمایه گذاری گسترش هوانوردی پارس - پادیکو و شرکتهای تابعه آن و با حمایت معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری آغاز شد.
ایجاد زمینه مناسب و دریافت خدمات و پشتیبانی فرودگاهی در شهرهای هدف، ایجاد شرکت بیمه و شرکت لیزینگ جهت توسعه هوانوردی عمومی، تکمیل و ایجاد ابنیه، پیگیری و دریافت مجوزها و هماهنگی‌های لازم با مراکز آموزش و فنون هوانوردی متعلق به شرکت فرودگاه های کشور و سایر مراکز برای آموزش و توسعه فرهنگ هوانوردی، فعال سازی و ایجاد حداقل 3 مرکز هوانوردی عمومی ظرف مدت حداکثر یک سال از جمله ماموریت‌هایی است که بر عهده مجری طرح قرار داده شده است.
تلاش برای توسعه مراکز هوانوردی عمومی درکشور
بر اساس برنامه ریزی‌های صورت گرفته در ستاد ستاد توسعه فناوری و صنایع دانش بنیان هوایی و هوانوردی در اجرای طرح کلان هوانوردی عمومی در کشور تعیین خطوط و اجرای عملیات پروازی، پشتیبانی، تعمیر و نگهداری هواپیماهای هوانوردی عمومی حداقل در 15 شهر بزرگ کشور انجام شده است.
در برنامه ریزی‌های صورت گرفته به منظور توسعه این طرح، مطالعه ایجاد 30 مرکز دیگر نیز به زودی آغاز خواهد شد که با اجرای آن 45 مرکز در کشور در حوزه هوانوردی عمومی فعال خواهند شد.
اقدام جهت تأسیس باشگاه هوایی و ارائه خدمات نگهداری با همکاری سازمان هواپیمایی کشور و مشارکت بخش خصوصی، نوسازی و توسعه ناوگان هوانوردی عمومی کشور با تأمین هواپیماهای 2 تا 6 نفره جهت تجهیز ناوگان مورد نیاز مراکز فوق، گسترش آگاهی های عمومی مربوط به اینگونه پروازها در جهت توجیه و تشویق مردم و حوزه امنیت از جمله مواردی است که در اجرای موفق این طرح کلان ملی باید مورد توجه قرار گیرد.
طرح کلان ملی هوانوردی عمومی کشور, زمینه سازی طرح برای ایجاد مراکز هوانوردی با کمک بخش های دولتی و خصوصی و حمایت حوزه معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به موازات اجرای طرح ضروری است و در این راستا، .نهادهایی مانند سازمان هواپیمایی کشوری، سازمان صنایع هوایی، شرکت فرودگاه ها و شرکتهای عضو اتحادیه صنایع هوافضایی ایران، بعنوان همکاران طرح در برنامه ریزی و اجرای آن مشارکت دارند.
ستاد توسعه فناوری و صنایع دانش بنیان هوایی و هوانوردی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری پیش بینی می‌کند با توسعه و اجرای مناسب طرح در طی مدت زمان 3 تا 5 سال تحولی اساسی در حوزه استفاده از هواپیماهای کوچک و نهادینه سازی هوانوردی عمومی در کشور به عنوان راه حلی اساسی برای حمل و نقل پیشرفته رخ داده و از سوی دیگر، رونق صنعت هوایی کشور و سایر صنایع وابسته به آن در قالب شکل گیری زنجیره تأمین و ایجاد صنایع قطعه سازی پیشرفته و نیز تامین شرکتهای خدمات هوایی و آموزشگاه‌های متعدد خلبانی و فنی به عنوان مزیتی دیگر در اجرای این طرح ملی به ثمر برسد.
توسعه فناوری با اجرای طرح کلان مراکز هوانوردی
بر اساس برنامه‌های پیش بینی شده با اجرای این طرح ملی به فناوری‌های جدیدی در این حوزه دست می‌یابیم که از آن جمله می‌توان به تولید آلیاژهای هوایی و مواد پیشرفته فلزی، فناوری نانو و کاربردهای آن در سیستم‌ها و سازه‌های هوایی،مواد کامپوزیت پیشرفته، انواع رزین‌ها و چسب‌ها و رنگ‌ها با کاربردهای پیشرفته هوایی،اویونیک و سیستم‌های الکترونیک پیشرفته هوایی از قبیل موقعیت یاب‌های اضطراری، حسگرها و نشان دهنده‌های الکترونیک، موتورهای هوایی در انواع پیستونی و نیز باتری‌های پیشرفته قابل شارژ اشاره کرد.
فناوری ارتباطات ماهواره‌ای و کاربردهای آن در سیستم‌های ارتباطی، ناوبری، مراقبت پرواز و مدیریت ترافیک هوایی (CNS/ATM)، شبیه سازهای پرواز، نرم افزارهای طراحی پیشرفته، طراحی هواپیماها و سایر وسایل پرنده. انواع دستگاه‌های آزمایش، توسعه وسایل و تجهیزات مورد استفاده در خدمات هوانوردی عمومی، استفاده از سوخت‌های جدید و تامین تجهیزات فرودگاهی جدید از دیگر فناوری‌هایی است که با اجرای این طرح به آن دست می‌یابیم.
ارسال نظرات