به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزار دانشجو»، شهید «مجید شهریاری» که در سال 1367 باکسب رتبه نخست در آزمون کارشناسی ارشد رشته مهندسی هسته‌ای در دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد از نظر علمی و تئوریک وارد فعالیت هسته ای شد لیکن در سال 1373 با پیشنهاد یک عضو هیئت علمی دانشکده فیزیک دانشگاه امام حسین(ع) رسما وارد طرحهای عملیاتی هسته ای شد.
دکتر «فریدون عباسی» که از ابتدای دوران دفاع مقدس وارد سپاه پاسداران شده بود بعد از این دوران مراحل علمی را طی کرد و به مرحله دکترای فیزیک هسته‌ای رسید و به موازات تحصیل علم در حساس ترین پروژه علمی کشور - فن آوری هسته ای – با سازمان انرژی هسته ای شروع به همکاری و جذب نیروهای نخبه کرد که البته به موازات حضور در دانشگاه امام حسین(ع) وارد دانشگاه شهید بهشتی شد تا در ارتباط با اساتید این دانشگاه و سایر دانشگاهها، فرایندی برای جذب نخبگان علمی کشور طراحی نماید.
در سال 1373 «مجید شهریاری» که تازه دوران کارشناسی ارشد خود را طی کرده بود و از ابتدای شروع دکترا به دنبال موضوعی برای پایان نامه خود بود با معرفی برخی اساتیدش با فریدون عباسی آشنا می شود. عباسی که «شهریاری» را فردی نخبه و متخصص در امور هسته ای می یابد او را وارد پروژه های هسته ای می نماید.
«عباسی» به طور کاربردی خود جزو متخصصین لیزری است که در طرح جداسازی و غنی‌سازی اورانیوم با لیزر به صورت تخصصی کار می کند لیکن «شهریاری» را وارد ساخت راکتورهای هسته ای می نماید.
طراحی کدهای محاسباتی راکتورهای هسته‌ای و ساخت نسل جدید راکتورهای هسته‌ای از جمله سوابق دکتر شهریاری است.به گزارش «پارس»، یکی دیگر از پروژه های مهمی که شهریاری هدایت آن را بر عهده داشت پروژه «سزامی» بود که تابش سینکروترون برای تحقیقات و علوم کاربردی در خاورمیانه را دنبال می کرد. وی همچنین از جمله کارشناسان برجسته مبارزه با کویروس رایانه‌ای استاکس‌نت بود.
بعدها فریدون عباسی به همراه شهریاری، دکتر مسعود علی‌محمدی و تعدادی دیگر از دانشمندان هسته ای، انجمن هسته ای ایران را شکل دادند که در دولت یازدهم به دلیل عدم مشورت و استفاده به حالت نیمه تعطیل درآمده است.
منبع: جهان
ارسال نظرات