گروه سیاست خارجی «خبرگزاری دانشجو»؛ حسن هانی زاده در یادداشتی اختصاصی نوشت: در مذاکرات وین تیم مذاکره کننده ایرانی با جدیت برای تهیه مقدمات پیش نویس نهایی وارد عمل شد، اما کار شکنی طرف آمریکایی برای اعمال نفوذ در بندهای این پیش نویس به توقف روند مذاکرات منجر شد.
دلیل این امر نیز این بود که آمریکا همواره سیاست های خارجی خود را براساس خواست و اراده لابی صهیونیستی تنظیم می کند، بنابراین هر تصمیم کلانی در این خصوص نیازمند پشتوانه لابی صهیونیستی است.
در مذاکرات گذشته نیز حضور غیر فیزیکی، اما فعال لابی صهیونیستی روند مذاکرات را تحت تاثیر قرار داد، در حالی که توافقات ژنو نقشه راه مذاکرات را کاملاً مشخص کرده است.
متأسفانه اعضای کنگره آمریکا از دو طیف جمهوریخواهان و دموکراتها در آستانه برگزاری انتخابات جدید که در سپتامبر آینده صورت خواهد گرفت بشدت به حمایت سیاسی و رسانه ای لابی صهیونیستی نیاز دارند.
به همین دلیل تیم مذاکره کنده آمریکایی در مجموعه 5+1 خارج از اراده اعضای تندرو کنگره نمی تواند تصمیم مستقلی اتخاذ کند، لذا در مذاکرات وین 5 برخلاف خوش بینی هایی که وجود داشت طرف های شرکت کننده نتوانستند به یک نقطه تفاهم مشترکی برسند ولذا دور بعدی مذاکرات در 20 ژوئیه آغاز خواهد شد.
در مذاکرات آینده سیاست های تیم مذاکره کننده آمریکایی در مقایسه با گذشته تغییر چندانی نخواهد داشت، اما قطعاً جامعه جهانی به حقانیت ایران برای شفاف سازی و پایان دادن به موضوع هسته ای ایران پی خواهد برد.
در چنین فرایندی اگر کارشکنی تیم آمریکایی ادامه یابد قطعاً ایران به نقطه صفر باز خواهد گشت؛ زیرا این کارشکنی ها سرانجام به شکست روند مذاکرات منجر خواهد شد.
با این حال به نظر می رسد تا 20 ژوئیه توافقات باید نهایی شود و همه طرفها باید برای تهیه یک سند جامع و توافق نهایی تلاش کنند؛ زیرا توقف روند مذاکرات به مفهوم باز گشت به نقطه صفر خواهد بود.
ایران در طول شش ماه گذشته همواره تعامل سازنده ای با 5+1 و آژانس بین المللی انرژی هسته ای داشت، اما این تعامل نباید به مفهوم تسلیم شدن ایران تلقی شود.
اگر دور ششم مذاکرات نتواند چارچوب کلی توافق نهایی را عملیاتی کند قطعاً همه طرف های شرکت کننده در مذاکرات آسیب خواهند دید، بنابراین پرهیز از طرح مسائل حاشیه ای و منع برخی تیم های مذاکره کننده از ادامه تخریب روند مذاکرات می تواند در رسیدن به یک توافق نهایی کمک کند.