به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، بقیه هم به فراخور شرایط و امکانات زندگی و شرایط مالیشان یا آبتنی در استخر خصوصی خانه‌شان را انتخاب می‌کنند یا ساکشان را برمی‌دارند و راهی یکی از استخرهای سطح شهر با فهرست بلندبالایی از انواع خدماتی که به مشتریان ارائه می‌دهد، می‌شوند که البته هر کدام نرخ‌های نجومی مخصوص خودشان را دارند.
هرچه باشد، همان آبتنی کردن خودمان است که وقتی علاوه بر جنبه تفریحی قرار باشد آموزش حرفه‌ای هم چاشنی آن شود، اسمش می‌شود آموزش شنا.
امروزه دنیا آن را ورزشی حرفه‌ای می‌شناسد که طرفداران پرو پا قرص خودش را دارد، اما در کشور ما بیشتر جنبه تفریح و سرگرمی دارد. به هر حال چه به‌عنوان تفریح و سرگرمی انتخابش کرده باشید، چه قرار باشد مثل یک ورزش حرفه‌ای آن را بیاموزید، باید بدانید ورزش شنا از همان مرحله تصمیم برای یادگیری تا زمان انتخاب استخر و مربی و حتی حین آموزش هم الفبایی دارد که اطلاع از آن به شما برای یک انتخاب درست کمک خواهد کرد.
قدم اول از کودکی
درست مثل پله‌های نردبانی است که باید یکی یکی از آن بالا بروی. آموزش شنا مثل خیلی چیزهای دیگر فوت و فن خودش را دارد. مربیان باتجربه‌ای که عمری را برای یاد دادن شنا به هنرجویانشان گذاشته‌اند، معتقدند آموزش شنا مانند پله‌های یک نردبان است که برای حرفه‌ای شدن در آن، باید گام به گام آن را طی کنی تا به بالا‌ترین نقطه ـ که همان شناگر ماهر شدن است ـ برسی.
محمد بیداریان، عضو سابق تیم ملی شنای کشور و مربی فعلی مدرسه شنای ورزشگاه شهید شیرودی در این‌باره به جام‌جم می‌گوید: بهترین سن برای شروع یادگیری شنا از هفت یا هشت سالگی است.
او برایمان توضیح می‌دهد که اگر قرار است کسی شنا را به طور حرفه‌ای و دقیق بیاموزد، باید همه مراحل یادگیری را به ترتیب طی کند.
آسیاب به نوبت
کرال سینه، کرال پشت، قورباغه و پروانه چهار مهارتی است که شما به‌عنوان کارآموز شنا باید دوره‌های آن را به ترتیب بگذرانید.
به گفته بیداریان برای آموزش هر کدام از این انواع شنا، 12 جلسه زمان نیاز است.
دلیل رعایت این ترتیب هم این است که باید اصول اولیه شنا را بیاموزی. این‌که با آب دوست باشی و از آن نترسی. این‌که چطور روی آب شناور بمانی، چطور چشم‌هایت را داخل آب باز نگه داری، چطور در آب تنفس کنی و نگرانی از احساس خفگی در آب را از خودت دور کنی و همه این‌ها مستلزم یادگیری حرفه‌ای است.
این مربی تاکید می‌کند هیچ محدودیتی برای آموختن شنا وجود ندارد. نه محدودیت سنی و نه جسمی، مثلا این‌که یک نفر چاق و قد کوتاه باشد یا لاغر و قد بلند، درشت هیکل باشد و قوی یا نحیف و ریز، کافی است با استعداد باشید.
این مربی باسابقه توصیه می‌کند، اگر مبتلا به بیماری خاصی هستید بهترین کار این است که صادقانه با مربی شنا در میان بگذارید تا در صورت لزوم او در مراحل آموزش شنا شرایط خاص جسمانیتان را لحاظ کند.
اما اگر خانواده‌ها می‌خواهند فرزندشان حرفه‌ای شنا بیاموزد، باید مانند هر کلاس آموزشی دیگری آموزش را با جدیت پیگیری کنند یعنی نه فقط در طول تابستان بلکه در طول سال این آموزش را دنبال کنند تا او با تمرین و پیگیری دوره‌ای نتیجه لازم را از آموخته‌های خود بگیرد.
اگر می‌خواهید در کلاس‌های آموزشی ثبت‌نام کنید
متاسفانه این روز‌ها استخر‌ها برای گردانندگانشان جنبه درآمدزایی پیدا کرده، یعنی تمرکز اصلیشان را روی بلیت فروشی و جذب مشتری می‌گذارند.
بیداریان توصیه می‌کند: اگر قرار است خودتان یا فرزندتان در کلاس آموزش شنا ثبت‌نام کنید، درباره استخری که انتخاب کرده‌اید تحقیق کنید، از مهارت مربیان گرفته تا رعایت اصول بهداشتی و... مطمئن شوید مربی که کار آموزش را به عهده دارد، کارت مربیگری داشته باشد.
میزان شهریه کلاس‌های آموزشی جدا از این‌که تابع برخی مسائل حاشیه‌ای مانند منطقه است، بسته به این‌که مربی دارای مدرک مربیگری درجه یک، دو یا سه باشد، متفاوت است.
بیداریان توضیح می‌دهد: قطعا شهریه استخری که برای آموزش از مربی درجه یک استفاده می‌کنند، با استخری که مربی درجه سه را به کار گرفته متفاوت است. هرچند متاسفانه دیده شده در برخی موارد استخری برای تبلیغ روی عنوان مربی درجه یک مانور می‌دهد در حالی که آن مربی ممکن است، کارت مربیگری درجه سه داشته باشد.
وی این را هم می‌گوید که تعیین قیمت دوره‌های آموزش شنا در استخر‌ها به عهده فدراسیون شناست، اما این فدراسیون مسوولیتی در قبال نظارت بر نحوه رعایت نرخ‌ها ندارد و این کار به عهده وزارت ورزش و جوانان است.
صلاحیت حرفه‌ای برخی مربیان زیر سوال
آنهایی که از دور یا نزدیک، دستی بر آتش شنا و بازار داغ استخرهای ورزشی دارند، از نگاه خاصی که در کشور ما به این ورزش می‌شود، گلایه‌مند هستند. آن‌ها می‌گویند ورزش شنا جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده است.
می‌گویند در ایران نگاه‌ها به شنا صرفا به‌عنوان یک بازی، تفریح و سرگرمی است در حالی که در بسیاری از کشورهای دنیا به این مقوله به‌عنوان یک ورزش مهم و پرطرفدار نگریسته می‌شود.
آمار‌ها از فعالیت 2000 استخر در کشور ـ که 800 مورد آن‌ها در تهران است ـ حکایت دارد. با این حال متاسفانه هیچ مدیریت قانونمندی درباره آن‌ها اعمال نمی‌شود و این مشکل هم به وجود متولیان مختلفی که موضوع شنا در کشورمان دارد، برمی‌گردد؛ شرایطی که زمینه وقوع برخی تخلفات را در سایه نظارت کمرنگ بر فعالیت استخر‌ها و نبود متولی مشخص در این‌باره فراهم آورده و این تازه اول ماجراست.
امیرداوود کمالی، مدیر روابط عمومی فدراسیون شنای کشور با اشاره به این مشکلات از به کارگیری مربیانی در برخی استخرهای آموزش شنا خبر می‌دهد که در تائید صلاحیت حرفه‌ای آن‌ها اما و اگر وجود دارد. وی توضیح می‌دهد: برخی مربیانی که هم‌اکنون در مجموعه‌های استخری مشغول کار هستند، مربیان تجربی و بدون تحصیلات آکادمیک هستند یا سال‌ها پیش این دوره‌ها را گذرانده‌اند که باید هر سه سال یکبار به فدراسیون شنا مراجعه کرده، با گذراندن دوره‌های بازآموزی نسبت به تمدید کارت مربیگری خود اقدام کنند، اما متاسفانه در این زمینه کوتاهی می‌کنند.
منبع: جام جم سرا
ارسال نظرات