یادداشت/
گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»؛ حسین کیانی طادی؛ آرمانخواهی،کلمه ای ست که گاهی فراموشمان می شود، و شاید به تبع غفلتی ست که همه را فرا گرفته و یا به دلیل اینکه ما نسل سوم وچهارم به بعد انقلابمان هستیم این اصل را بر باد فراموشی سپرده ایم... در اینجا به آرمانخواهی دانشجویی که دو اصل محکم هستند، خواهیم پرداخت، چراکه ثابت شده است که در هر شرایطی دانشجویان مخصوصا جنبش دانشجویی نقش ویژه ای در رسیدن به آرمان ها ایفا کرده اند که نمونه بارز آن را در شکل گیری انقلاب اسلامی شاهد بودیم.
چه جالب است آرمانخواهی ودانشجو، هر دوکلمه برای خودشان دنیایی دارند، دانشجو به ماهو دانشجو که بدون آرمانخواهی معنا ندارد وآرمانخواهی که امروزه بدون در میدان بودن دانشجو بدست نمی آید. اما دانشجو؟ نامی ست که با علم آموزی برای ساخت آینده، احساسات وهیجان، مطالبه گری، عدالت خواهی، نوآوری، استکبارستیزی و...گره خورده ودیگر نیازی به تعریف آرمانخواهی نیست، چراکه آرمان معنایی جزاین کلمات وعبارات دارد، پس دانشجو یعنی آرمان وآرمان یعنی دانشجو.
دانشجو یعنی رقم زدن 16آذر درتاریخ، یعنی به درخشش درآوردن روز 13آبان، یعنی فتح بازی دراز، یعنی آقای سازندگی، بدان که با توسعه اقتصادیت صاحبان انقلاب زیر چرخ توسعه له شدند، یعنی 23تیر87، دانشجویعنی لبیک سرخ گفتن برای نشان دادن نقاب سبز88، دانشجو یعنی دلواپسیم در سال93...ودر یک کلام دانشجو یعنی همیشه در میدان ایستادن.
من وتو ما می شویم وما دانشجوییم، اما در این دریای پرتلاطم کشتی‌بانی هست که اگر سر تاپا چشم وگوش شویم، با هم میتوانیم قفل سکوت را بشکنیم، توشه ات را آماده کن وبعد به فرموده خودش هرکجا که هستیم آنجا را مرکزعالم قرار دهیم وشروع کنیم..! گوش کن حکیم عصر غیبت کبری چه می‌گوید:
حال که رهبر معظم انقلاب خصوصیاتی را درباره بیداری(جنبش)دانشجویی مطرح کردند، این ما هستیم که باید در جایگاهمان به این فرمایشات دل داده و حرکت کنیم؛ زمانی که ایشان تاکید کردند که باید "آرمان گرایی در مقابل مصلحت گرایی، عشق به آرمانها و مجذوب شدن در آرمانها" باشد، من و تو موظفیم تا دلسوزانه و منصفانه به آرمان ها عشق دهیم و به مصلحت بیندیشیم و مطالبه گری کنیم. یعنی باید وقتی که مطالبه کردیم پای حرفمان بایستیم و عمل کنیم و هر راهی را که به مصلحت نظام است، به مسئولان ارائه دهیم و بخواهیم کشور را پیش ببرند.
وقتی رهبر فرزانه تاکید می کنند که باید "صدق وصفا وخلوص در جنبش دانشجویی" حضور داشته باشد و "آزادی و رهایی از وابستگی های گوناگون حزبی وسیاسی ونژادی" در جنبش دانشجویی موج بزند و اینکه ایشان تعریف می کنند که "این حرکت(جنبش دانشجویی)مبتنی براشخاص نیست"، این ما هستیم که باید با توجه به این فرمایشات رهبر عزیزمان قدم در مسیر الهی و اسلامی نظام انقلابی مان برداریم.
رهبر معظم انقلاب که در فرمایشاتشان درباره خصوصیات جنبش دانشجویی فرموندند "در مقابل مظاهری که از نظرفطرت انسانی زشت است مثل ظلم، زورگویی، تبعیض، بی عدالتی، تقلب ودورویی ونفاق، حساسیت منفی دارد وآن را دفع می کند" باید دقت نظر به خرج دهیم تا از مظاهر انسانی دفاع کرده و هر گونه مسائلی چه در داخل و چه در خارج، راههای عروج را به انسانها و مستکبران گوشزد کنیم.
از آنجایی که احساس از هیچ آدمی جداشدنی نیست و هر فردی برای رسیدن به تمایلاتش خواسته و یا ناخواسته، از این نعمت الهی بهره می گیرد اما باید حواسمان را جمع کنیم که مسیر آرمانهای انقلاب اسلامی شوخی بردار نیست بلکه باید با جدیت و کنترل احساسات و کاملا منصفانه و عاقلانه و با دانشی که واقعی است، راهبردهای جمهوری اسلامی و حتی تمامی جهان را طراحی کنیم که رهبری نیز در فرمایشات شان تاکید کردند "این است که فقط احساسات ،حکومت نمی کند ضمن اینکه احساس هست،بینش ،منطق وتفکر،تحصیل ومیل به فهمیدن نیز وجود دارد."
آفاتی که هر لحظه جنبش دانشجویی را تهدید می کند را باید جدی گرفت که رهبر معظم انقلاب نیز در فرمایشان در دیدار با دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف1/8/1378، به این آفات اشاره و جلوگیری از ورود آنها به جنبش دانشجویی تاکید داشتند به شرح ذیل است:
· عناصر ومجموعه های ناباب به آن طمع بورزند وبخواهند ازآن سوءاستفاده کنند
· دورشدن از آرمانها وسطحی شدن
· به دام احزاب وگروه‌ها افتادن
آری با نگاهی به تعریف خلف صالح حضرت روح الله به جنبش دانشجویی و همچنین تاکیدات ایشان درباره خصوصیات دانشجویان که همواره باید حفظ شود و همچنین آفتهایی که رهبر فرزانه با تدبیرشان برای ما آشکار ساختند، مسیر و راه رستگاری جنبش دانشجویی بر ما روشن شد که در این غفلت‌زدگی عالم مدرن نباید به بیراهه برویم ونگذاریم خواب شیرینِ پشت میزنشینان طولانی شود.
همانطور که رهبر معظم انقلاب دردیدار با وزیر علوم ورؤسای دانشگاها17/10/1383 فرمودند: "جوان دانشجو احساساتش در درجه ی اول متوجه عدالت است، آنچه بیش ازهمه چیزدانشجو را به خود متوجه می کند عدالت خواهی ست...همچنین ایشان در دیدار با دانشجویان در ماه مبارک رمضان،10/8/1383بیان داشتند که گفتمان عدالت یک گفتمان اساسی است وهمه چیز ماست، منهای آن جمهوری اسلامی هیچ حرفی برای گفتن نخواهد داشت...این گفتمان را باید همه گیر کنید... به گونه ای که هرجریانی، هرشخصی،هرحزبی وهرجناحی بر سرکاربیاید، خودش را ناگزیر ببیند که تسلیم این گفتمان شود، یعنی برای عدالت تلاش کند ومجبور شود پرچم عدالت را بر دست بگیرد؛ این را شما باید نگه دارید وحفظ کنید؛ این مهم است...هرچه میتوانید، شعار عدالت وآنچه را که مربوط به عدالت است، تقویت وهمگانی، ودر ذهن ها تعمیق کنید"
همراه من، با شنیدن صدای دلنشین فرزند روح الله که نوای همصدایی و عدالت طلبی را به ما گوشزد کردند؛ حجت برما تمام شد وکارمن وتوشروع! حالا خودمان باید نقطه چین را از بین این دوکلمه (سیب زمینی یا دانشجو) پر کنیم که ........هستیم یا نیستیم، مسئله این است.
قندآخر(البته اگردانشجو را انتخاب کردی)؛ آن هم از عزیزی که رهبر فرزانه مان، سید شهیدان اهل قلمش خواند؛ باید به گوش جان بسپاریم تا مسیر عدالت خواهی توام با دانش بیشتر باشد و این است که "آرمانخواهیِ انسان مستلزم صبر بررنج‌هاست، پس ای برادر خوبم برای جانبازی درراه آرمانها یاد بگیر که در این سیاره رنج، صبورترین انسانها باشی." سید مرتضی آوینی(ره)
والسلام
ارسال نظرات