به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، امام محمد باقر علیه‌السلام:
از نجواهاى خداوند متعال با موسى علیه‌السلام در کوه طور این بود: اى موسى! به قوم خود برسان که تقرّب جویان، با چیزى جز مانند گریستن از ترس من، به من نزدیک نشدند.
و متعبدان به چیزى مانند پرهیز از حرامهاى من مرا عبادت نکردند.
و آراستگان، به چیزى مانند بى اعتنایى به چیزهایى از دنیا که بدان نیاز ندارند، خویشتن را نیاراستند.
موسى عرض کرد: اى گرامیترین گرامیان! چه چیز آنان را در این راه، استوار و ثابت قدم گرداند؟ فرمود : اى موسى ! امّا آنان که با گریستن از ترس من جویاى تقرّب به من هستند، در اعلى علیّیناند و هیچ کس در این (مرتبه) با آنان شریک نیست.
متن حدیث:
کانَفیما ناجى بهِ اللّهُ موسى علیه‌السلام على الطُّورِ أن: یا موسى ، أبلِغْ قَومَکَ أ نّهُ ما یَتَقَرَّبُ إلَیَّ المُتَقرِّبونَ بمِثلِ البُکاءِ مِن خَشیَتی ، وما تَعَبَّدَ لی المُتَعبِّدونَ بمِثلِ الوَرَعِ مِن مَحارِمی ، ولا تَزَیَّنَ لی المُتَزیِّنونَ بمِثلِ الزُّهدِ فی الدنیا عمّا بهِمُ الغِنى عَنهُ . فقالَ موسى علیه السلام : یا أکرَمَ الأکرَمینَ ، فماذا أثَبتَهُم على ذلکَ ؟ فقالَ : یا موسى ، أمّا المُتَقرِّبُونَ إلیَّ بالبُکاءِ مِن خَشیَتی فَهُم فی الرَّفیقِ الأعلى لا یَشرَکُهُم فیهِ أحَد
«ثوابالاعمال و عقابالاعمال، جلد1، صفحه205»
منبع: تسنیم
ارسال نظرات