به گزارش گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»، پوشش‌های غنی از روی به دلیل ماهیت آنها حاوی درصد بالایی از پودر روی هستند. این درصد بالا باعث افت خواص کاربردی پوشش از قبیل چسبندگی، خواص فیزیکی- مکانیکی و ایجاد حفره در آنها می‌شود. وجود حفره، مصرف سریع پودر روی فعال و کاهش طول عمر پوشش را در پی دارد.
با توجه به این مشکل محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اجرای پژوهشی تلاش کردند به کمک نانوکامپوزیت پلی‌آنیلین- رس، ویژگی نفوذناپذیری (Barrier effect) این نوع پوشش‌ها را با حفظ سایر خواص آن بهبود دهند.
در صورت استفاده از این نانوکامپوزیت در پوشش‌های غنی از روی می‌توان عمر مفید آنها را به‌طور قابل توجهی افزایش داد. این امر منجر به کاهش تعداد دفعات رنگ آمیزی، افزایش فاصله زمانی بین مراحل تعمیر و تعویض این پوشش و در نهایت کاهش هزینه‌ها خواهد شد.
نتایج این تحقیقات نشان داد که در صورت جایگزینی تنها یک درصد از پودر روی با نانوکامپوزیت پلی‌آنیلین- رس ساخته شده در این طرح، عبوردهی بخار آب به میزان بیش از 50 درصد کاهش می‌یابد. همچنین پتانسیل مدار باز نمونه‌های فولادی با پوشش اصلاح شده توسط نانوکامپوزیت پیشنهادی تا مدت زمان بالایی (حدود 180 روز) در محدوده‌ای ایمن قرار خواهند داشت.
ارسال نظرات