به گزارش گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، دکتر نصرالله سجادی، معاون ورزش جرفه ای و قهرمانی وزارت ورزش جوانان در گفتگویی با پایگاه خبری وزرات ورزش و جوانان در خصوص رابطه دوستانه خود و وزیر ورزش و جوانان صحبت کرد.
متن این گفتگو را در ذیل بخوانید.
آقای دکتر سجادی ، این دوره در دولت تدبیر و امید فرصتی شده که متخصصین آمده اند و در ورزش ایران مسئولیت دارند چیزی که سالها منتظرش بودیم ، آقای دکتر گودرزی وزیر ورزش و جوانان و شما که چهره شناخته شده هستید آیا اگر بخواهیم یک قضاوت بی طرفانه داشته باشید واقعا این گروه توانسته تا امروز موفق باشد یا نه ؟
بسم الله الرحمن الرحیم ، ببینید این موضوع همیشه مطرح بوده ، ورزشی ها می آیند ، غیر ورزشی ها می آیند . می خواهم بگویم که اولا زمان خیلی زیادی نیست دراین وزارتخا نه شروع بکارکردیم یعنی کمتراز یکسال ، زمان برای ارزیابی وجود دارد.
من فکر می کنم که اگر قرار است هر اتفاقی بیافتد باید فرصت باشد ، یعنی هم اکنون وهفت هشت ماه گذشته و این دستگاه ورزش با چالش های بسیار مواجه بوده است.
اما حالا به غیر از این چالش ها ، بالاخره اگر قراراست برنامه ای اجرا شود حاصل آن برنامه را در مرور زمان و در آینده ببینیم ، من فکر می کنم که یک مقدار باید فرصت داده شود و می توانیم در آینده نتایج را ببینیم .
یک مقدار عجله درقضاوت و کسب نتایج مطلوب در کشور ما وتوقع از مدیر زیاد است در حالی که او فرصت می خواهد .ضمنا مگر قراراست در دستگاهی که ماموریت اصلی آن ورزش است ، غیرورزشی ها بیایند.
شاید به این دلیل باشه که عمر مدیریت ها در کشورما کوتاه است. یه مدیر معمولا گلدانی و گلخانه ای نتیجه می گیرد قبول دارید ؟
بله
این نگران کننده است ، چه کارهایی کرده است ، خروجی اش چه بوده است ، آقای گودرزی چه کرده ؟
عجله نداشته باشند ، انشاءالله یک سالی که گذشت ، بعد می بینم. می گویم اگر بخواهند می شودعملکرد یکساله یا دوساله داد . مگر گذشته ها چه کار کرده اند که حالا توقع این چنین دارند ضمنا ما در یک شرایط واقعا حساسی در کشورمان قرار داریم . شما نگاه کنید سال 89 درزمان بازیهای آسیایی گوانگ ژو به طور مثال این دستگاه برای امورورزش نزدیک به 256 میلیارد تومان بودجه داشته است . ما همین امسال که این همه فعالیت داریم مثل بازی های آسیایی اینچئون وسایر مسابقات و فعالیتها توانستیم تا الان فقط 20 میلیارد را بین 47 فدراسیون توزیع کنیم ، بازی های ساحلی را هم داریم و مسابقات قهرمانی جهان هم باید تعدادی از رشته های ما شرکت کنند ودرمجموع بودجه سال93برای فدراسیونها ی ورزشی 75میلیاردتومان است می شود مقایسه کرد.
اینها بهانه است برای موفق نشدن در آینده یا واقعیتهاست ؟
چرا بهانه ؟ مجموعه مدیریتی امروز ورزش ایران با همین منابع کم، کارها را مدیریت می کند. با همین منابع کم کارمون را جلو می بریم .البته بحث مالی مهم است مثلا اعتبارات عمرانی وزارتخانه در سالجاری220 میلیارد تومان است و الان که چهار ماه از سال گذشته 5/4میلیارد دریافت کردیم آنهم به سبب مشکلاتی که کشور دارد. من نمی خوام بگویم که باید به ما بیشتر بدهند نه.
ولی شما می خواهید با این کمبود شدید مالی چه کارکنید ؟
با این حال اینجا مجموعه مدیریت کنونی فعالیت را اداره می کند. الان در همه مسابقات حضور داریم . بازی های آسیایی را هم با تمام توانمان شرکت خواهیم کرد تیم هایمان دراردو هستند و منظم کار می کنند .
بنده به عنوان مسوول فدراسیون ها می گویم فدراسیونها ، با همه توان دارند کار می کنند تا به حال هم که نتایج شان بد نبوده ، اگر نتیجه گرا هم باشیم .
می خواهم بگویم پس کار در حال انجام شدن است این قدر دنبال این نباشیم که چه کسانی چه حرفهایی می زنند ؟
یعنی ناامید نباشیم ؟
نه ناامید نباشید . ولی با همه ی این محدودیت ها که داریم، کار می کنیم . چرا ناامید باشید .کدام تیم ما به مسابقات نرفته ؟در همه مسابقات قهرمانی آسیا درهمه رده های سنی اش حضور پیدا می کنیم .همه مسابقات قهرمانی جهان را در در آن حضور می یابیم .
چند تا نقد این روزها را بهتون بگم ، دچار روز مرگی هستید ؟
نیستیم ، دلیلم این است که انهایی که می گویند دچار روز مرگی هستیم حرف کارشناسی نمی زنند انجام امور چاری هر سازمان را نمی توان روزمرگی نامید.
این حرفها را مسئولان قبلی ورزش مثل آقای هاشمی طبا می گوید ...
فرقی نداره ، ارزیابی شما چیست؟ چه طور شما می خواهید ارزیابی کنید و بگویید دچار روز مرگی هستیم ؟ کدام فدراسیون دچار روز مرگی است ؟
آنها دارند کارشان را انجام می دهند تمام برنامه های پیش بینی شده را دارند دقیقا اجرا می کنند . چه روزمرگی وجود دارد ؟
. یک بحث قدیمی هست که کارشناسان اجرایی ورزش خیلی دانشگاهی ها را قبول ندارند و معتقدند انها بیشتر نظریه پردازند تا ادم اجرایی ، اتفاقا امروز مدیریت وزارت ورزش و جوانان در تمامی سطوح عالی در اختیار دانشگاهیان است آیا این فرضیه را قبول دارید و امروز ان حمیت سازمانی وجود دارد ؟
من قضاوتم این است که کارشناسانی که داریم با هاشون کار می کنیم، واقعا با تمام توان دارند کار می کنند . من چنین چیزی رو نمی بینم که شما می گویید . بالاخره این جا دارم کار می کنم. من اتفاقا حمیت سازمانی را می بینم ،اتفاقا کوشش می بینم ، اتفاقا تلاش همه رو می بینم و کار می کنند ..من بازم باز می گردم به سر حرف اولم .می گویم در ورزش همیشه این حرف و سخن ها هست . یعنی تا یک مدیری عوض می شود یا یک عده ای دیگر می آیند همیشه این چیزها بوده است . می خواهیم مثلا یک مقدار این طرز نگرش را اصلاح کنیم .
روی صحبت شما با چه کسانی است ؟
با فرد خاصی نیست ، شما می گویید اینگونه است من هم پاسخ می دهم.
کسانی که می گن روز مرگی وجود دارد ، برنامه نیست . خودشون بیایند بگویند چه بر نامه ای رو اجرا کرد ند . طرح جامع رو گذاشتند تو قفسه درش را بستند . گفتن که اصلا به درد نمی خوره . طرح جامعی که آنهمه وقت بر رویش گذاشته شد متاسفانه نگاه برخی منتقدان صفر و صدی است.
نباید اینجوری باشیم . به نظرم به جای نگرش یکطرفه بیایید بررسی کنیم و به مجموعه مدیران کشور کمک کنیم نه اینکه هر روز برایشان حاشیه ایجاد کنیم این رفتار چندان درست نیست. البته در انجام هر کاری امکان است اشکال وجود داشته باشد اگر اشکالات گفته شود باید به آنها توجه کرد و سعی در برطرف کردن آنها داشت.
می خواهم اتفاقا همین مورد را بگویم . گاهی وقت ها بحثهایی که می شود ادم های ورزشی می کنند ، مثلا خود آقای هاشمی طباء در یک برنامه تلویزیونی در مورد ..
حالا اسم نبرید .
نه من می خوام بگم که قضاوت شما را بدونم، در مورد آقای گودرزی و یا روسای قبلی: عبارات رو می گم ، مثلا ایشان وزیر را شاه سلطان حسین می داند . وقتی یک مدیر ارشد ورزشی در مورد یک متخصص ورزش این نظر را می دهد چه قضاوتی باید کرد ؟
به نظرمن اصلا این ادبیات درست نیست یه موقعی شما نشستی جلوی من از من سوال می کنی و می گویید هر چی من می گویم شما در یک جمله بگو دریک کلمه پاسخ بدهید، دلیلی نداره که شما من را مدیریت بکنید.
مدیران قبلی ورزش در یک دوره زمانی هر کدام آمدن زحمت کشیدن و با یک کلمه یا دوکلمه و با ادبیاتی خاص نمی شود قضاوت کرد. روی صحبتم با مدیران قبلی است که همه زحمت کشیدند .شما با یک کلمه یا دو کلمه بیایید به راحتی مدیریت آنها را زیر سوال ببرید این خوب نیست به نظرمی رسد در نقد نباید اخلاق را فراموش کنیم
منتصب کردن وزیر ورزش و مدیران ارشد سازمان تربیت بدنی به یک سری صفتهایی و مثالهای تاریخی ، آنهم در یک رسانه ی ملی که این همه بیننده دارد چه معنی خواهد داشت ؟
می گویم حتی اگر اختلاف نظر دارند بیایند در یک فضای منطقی حرف بزنیم و به ورزش ایران کمک کنیم آقای هاشمی طبا هشت سال زحمت کشیده است خوب است با دو کلمه من مدیریت آقای هاشمی طباء رو تعریف بکنم ؟
ولی ایشون این کار را کرد .
من دارم از شما سوال می کنم ، این کار خوبه ؟
نه به نظر من درست نیست همه ما یک عمر مدیریتی داریم و آیندگان در مورد ما قضاوت میکنند
خود شما در این دستگاه بودی و می دانید اینجا چقدر زحمت دارد ، به نظرم تعریف منصفانه ای در مورد بعضی از مدیریتهای ارشد ورزش جمهوری اسلامی ایران در تلویزیون توسط ایشان ارائه نشد . با این کلمات واقعا ورزش در جمهوری اسلامی ایران برایندش چه بوده است؟
آقای سجادی ، میخواهم یه مقدار صریح تر صحبت کنم شما تا وزیر ورزش شدن سه رای کم داشتید اتفاقا همان نگاه بیرونی منتقد با پیش داوری از بروز مشکل شما با دکتر گودرزی صحبت میکند
بله نوشتند و مصاحبه کردند که سجادی برکنار شد ، با گودرزی نمی سازد با هم اختلاف دارند. اتفاقاّ بعضی از دوستان به من توصیه کردند که شما کار کن اگر همکاریمان مشکل بود همان روز دوم خداحافظی می کردم و می رفتم .من امده ام اینجا کار کنم . اول که به عنوان وزیر نیامدم و از همان ایتدا به عنوان معاون وزیر آمدم .
اصلا خیلی ساده است . معادله ی ریاضی و پیچیده نیست . دنبال چی هستم ؟ مثلا با این سن دیگه بعد از این مدیریت در ورزش می خواهم چی کاره بشم؟ واقعا دلم می خواهد برای جوا نهای کشور کار کنم از کسانی هر چند وقت یک بار این مسایل را مطرح میکنند می خواهم که کمک کنیم فضای ورزش در کشور با سلامت حرکت کند.
چند ساله با دکتر گودرزی وزیر ورزش رفیق هستید؟
نزدیک به سی سال با هم آشنا و دوست هستیم. بیش از سی سال !
مهمترین نقدی که به ایشان دارید چیست؟ تعریف ها رو بذاریم کنار . نقد به عنوان دوست و همکار دانشگاهی و دوست سی ساله .
هر کسی ، هر فردی را می تواند نقد کند . همه ی ما ممکنه اشکالاتی داشته باشیم ولی اینکار رو نمی کنم برای اینکه من هم الان اشکال دارم . معاون وزیر هستم اگر فرضا اشکالی هم درکار ببینم باید بروم به جای رسانه به خود ایشان بگویم . همه ما باید کمک کنیم این سازمان به سمت جلو حرکت کند ، بنده این جوری می بینم . البته در هر کاری اشکال وجود دارد و اگر همکاران در یک سازمان خودشان، اشکالات را نبینندومتذکر نشوند این برای سازمان ضرر دارد.
آقای سجادی حالا که اهل نقد هستید به نظرم در نگاه اول یک ادم مغرور ، دیکتاتور به نظر می آید واقعا اینطور است ؟
چه کسی این را می گوید، به نظر شما این دو صفت جهت دار نمی باشند!؟
بله، اما حالا به عنوان ادمی که نزدیکتره می بینم که پشت چهره ی سید نصرالله سجادی اتفاقا یک ادمی هست با تمایلات عاطفی و خیلی مهربان .ولی خوب ظاهر شمابه این شکل است این ظاهر خسته تون نمی کند؟
ظاهر من همین است . می گویم و اعتقاد دارم در کار باید جدی بود. ما توی سازمان هامون شوخی و جدی مون معلوم نیست، زمان کار باید جدی بود.
نه اونجایی که باید لبخند بزنم، می زنم اشکالی نداره، شما نیمکتهای جام جهانی فوتبال رو نگاه کنید مربی تیم اش رو مدیریت می کند. کدوم یکی از این ادمایی که دارن یک کار جدی انجام می دهند اونجا کار را شوخی می گیرند مثلا همین روزها برای بازیهای آسیایی آماده می شویم.
مگه ما چه قدر وقت داریم باید کشور را با درایت و جدیت جلو برد این فرصت خدمت فقط مال من نیست برای تیمهای ملی است، باید استفاده درست بکنم .
می گویند شما خیلی دوست داشتین به کمیته ملی المپیک برویدحالا به طریقی، گروهی نگذاشتن برای همین شما (در وزارت ورزش و جوانان ) خیلی با جان و دل کار نمی کنید ؟
اگه میخواستم می رفتم . نه این گونه نیست . آقای گودرزی کاملا در جریان است.
این طور نیست . من خودم نخواستم. من اگر میرفتم نه به جهت اینکه معاون ورزش قهرمان حرفه ایی هستم به من رای میدادند و به من لطف میکردند.. من 28 یا29 سال در کمیته ی ملی المپیک بودم .سابقه ام کم نبوده در عرصه بین الملل ورزش کار کردم در آسیا شناخته شده بودم. در جمع بندی خودم به اینجا رسیدم که در وزارت ورزش بمانم و کمک کنم . با آقای دکتر گودرزی صحبت کردم و به این نتیجه رسیدم. میتوانستم کاندید شوم ،هرچند بعضی ها می گفتند شما نمی توانید . اما میتوانستم به عنوان نماینده ی یکی از نهاد ها کاندید شوم . مشکلی هم نبود .
چرا نخواستید ؟ به همین دلایل که گفتید؟
آقای ناظمی در ورزش هرکه بخواهد کار کند خیلی فرق ندارد، اینجا یا صد متر پایین تر در آن ساختمان .بعضی ها فکر میکردند مشکل ایجاد می شود اما واقعیت این است که هم اکنون بی سر و صدا با هم کار می کنیم.
بازی های آسیایی اینچئون را با هم به پیش می بریم . شما حداقل در جلسه ی هئیت اجرایی با شورای معاونین بوده اید . آقای هاشمی رییس کمیته ملی المپیک گزارش دادند من هم گزارش کارهای انجام شده را دادم. دیدید که کاملا هماهنگ هستیم .من از آن مدیرانی هستم که درهر زمانی دوره ی کارم تمام شده است بی سر و صدا رفته ام . هیچ داد و بی دادی هم نکرده ام . چیزی از این پست ها نمی خواهم . ما آمده ایم کار کنیم . کسی که دنبال منفعت است دچار مشکل میشود. سه روز و چهار روز که نیست . هشت سال پیش معاون وزیر بوده ام . خود معاون وزیر با وزیر شدن یک پله فرق دارد . تازه درد سر و گرفتاری های وزیر بیشتر است . مسئولیت و چالش هایش بیشتر است . هزار و یک مشکل در کار وجود دارد.
آقای گودرزی وزیر ورزش به رغم پیشنهاد برخی که در هر دو نهاد وزارت ورزش و کمیته رییس باشد اینکار را نکرد آیا کار درستی کرد ؟
اگر این کار درست بود در قانون می نوشتند وزیر ورزش و رییس کمیته ی ملی المپیک یک فرد باشد. اما هیچ جا این را ننوشتند به طوری که الان وزیر وزارت میکند و رییس کمیته ملی المپیک جای خود را دارد. این دو پست یک کار تمام وقت است .درگذشته هم کسانی که هر دو مسئولیت را داشتند چندان کار صحیحی نبوده است. در بیش از 90 درصد از 205 کمیته ملی المپیک در جهان هم این دو پست از هم جدا نیست. و هر کدام مسئول خود را دارند.
قضاوت کنید دکتر گودرزی به عنوان اولین متخصص دانشگاهی که آمده مسئولیت گرفته چه قدر موفق خواهد بود . پیش بینی شما در این خصوص چیست .
من خودم چون شریک کار هستم بگذارید کارت تبریک برای خودمان نفرستیم. در سوالات قبلی شما هم گفتم باید یک فرصت چهارساله داد و بعد قضاوت کرد کار مدیریتی کلان با این سرعت جواب نمی دهد.
چه کسانی قضاوت خواهند کرد ؟
آینده گان قضاوت میکنند . چه اشکالی دارد؟ همین الان هم قضاوت کنند . الان که دارند پیش داوری به جای قضاوت میکنند و مدام میگویند این ها موفق نمی شوند ، برنامه ندارند .آقای گودرزی الان به دو سال آخر برنامه پنجم رسیده است .در این برنامه پنجم توسعه ی ورزش هیچ اولویتی ندارد و به خوبی دیده نشده است. ما باید کارمان را در برنامه ی ششم ببینیم و هنرمان این باشد که برنامه ی خوبی برای برنامه ی پنج ساله در برنامه ی ششم توسعه که دو سالش بر عهده ی ماست پیش بینی کنیم . اگر هم مسئولیت را از دوش ما بر میدارند که میگوییم خدا حافظ.
اهل استعفا هستید ؟
تا حالا استعفا ندادم .استعفا برای چه .اگر نخواستم به راحتی خواهم رفت . وقتی مسئولیتی را قبول میکنیم باید کار کنیم . شرایط سنی من هم طوری نیست که برای مقام آمده باشم . من آمده ام تا کار کنم . به خاطر منافع شخصی و مادی نبوده است . نه تاجر هستم و نه شرکت دارم . آمده ام کار کنم و تا هر موقع که خواستند می مانم و هر موقع که نخواستند تشکر و خداحافظی می کنم .
وقتی آدم را انتخاب می کنند یعنی شما آمده اید و جایی را در سازمان گرفته اید . بنا بر این باید کار کنید، مگر اینکه شما را نخواهند یا شرایط جوری باشد که نتوانی به کارت ادامه دهی، آنوقت مسئولیت از شانه های شما برداشته شده است .
البته یک نکته قابل ذکر است که مدیریت های کوتاه مدت یک ساله و دو ساله برای پست های مدیریتی خوب نیست . چون یک نفر تا بیاید جا بیافتد زمان می برد . خود من با دستگاه ورزش غریبه نبودم .اما می بایست وقت می گذاشتم . کار خیلی بزرگی است . خیلی وسیع است . افراد باید کمک کنند .