به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، از آغاز فعالیت دولت یازدهم مشخص شده است که حسن روحانی اختیار برخی از وزارت خانه‌ها را به اصلاح طلبان سپرده است؛ در واقع اصلاح طلبان به دلیل دست کشیدن از نامزد اصلی خود یعنی دکتر عارف در انتخابات و حمایت از دکتر روحانی برای خود سهمی در دولت قائل بودند، هرچند مقاومت‌هایی از سوی رئیس جمهور و تیم همراهش در این زمینه شد اما اصلاح طلبان توانستند چند وزارت خانه مهم را از آن خود نمایند از این میان می‌توان به وزارت رفاه اشاره نمود که علی ربیعی چهره‌ای امنیتی از میان اصلاح طلبان عهده دار آن شد، وزارت آموزش و پرورش، مسکن و شهر سازی، نفت و... نیز از جمله این وزارت خانه‌ها بودند که هریک از جنبه‌ای از نظر استراتژیک برای اصلاح طلبان از اهمیت بالایی برخوردار هستند.
اما شاید مهم‌ترین وزارت خانه‌ای که اصلاح طلبان دولت را مجبور نمودند برای تصاحب آن در ابتدای کار خود با مجلس درگیر شود و چالش جدی پیدا کند، وزارت علوم بوده است به صورتی که دولت تحت فشار عناصر تندرو اصلاح طلب، افراطی‌ترین گزینه ممکن که نقش جدی در فتنه داشته است یعنی دکتر توفیقی را به عنوان وزیر پیشنهادی معرفی نمود و با مخالفت مجلس روبرو شد؛ پس از آن میلی منفرد از عناصر افراطی و مارک‌دار اصلاح طلب را معرفی نمود و با این اقدام مجلس این پیام را از سوی اصلاح طلبان دریافت نمود که تندرو‌های داخل دولت حاضر نیستند این وزارت خانه مهم را از دست بدهند و از همین رو برای تصاحب آن هزینه می‌دهند و به همین جهت بود که وقتی این بار هم با مخالفت مجلس روبرو شد گزینه افراطی دیگر یعنی فرجی دانا معرفی شد تا این بار مجلس تحت فشار افکار عمومی مجبور باشد با وزارت وی موافقت نماید. فرجی دانا نیز در ابتدای کار در دهن کجی آشکاری به نمایندگان مردم، دکتر توفیقی را به عنوان مشارو خود انتخاب کرد! این انتخاب از همان ابتدا بیانگر آن بود که این وزارت خانه توسط یک فرد اداره نخواهد شد و تیم دانشگاهی اصلاح طلبان برای آن برنامه ریزی نموده‌اند.
فرجی دانا از همان ابتدای وزارت بدون توجه به تذکرات جدی مجلس، شورای عالی انقلاب فرهنگی، ائمه جمعه و حتی در یک مورد تذکر شخص رئیس جمهور اقدامات افراط گرایانه‌اش را در وزارت خانه پی گرفت. تغییر اتوبوسی روسای دانشگاه‌ها و انتصاب چهره‌های سیاسی افراطی در دانشگاه‌ها، تغییر در مدیریت دانشگاه آزاد، اخراج دانشجویان بورسیه که در دولت قبل جذب شده بودند، تاسیس قارچ گونه تشکل‌های به اصطلاح دانشجویی اصلاح طلب، بازگرداندن دانشجویان اخراجی مساله دار به دانشگاه‌ها، تنها بخشی از اقدامات یک ساله فرجی دانا بوده است. بی‌توجهی به تذکرات جدی و تحدید به استیضاح مجلس، این پیام را به سیاسیون می‌دهد که اصلاح طلبان از این وزارت خانه حساس دست نخواهند کشید.
* میوه افراط در وزارت علوم چه زمانی چیده می‌شود؟
با توجه به این اقدامات احتمالا در سال تحصیلی جدید در دانشگاه‌ها باید میوه اقدامات فرجی دانا توسط اصلاح طلبان چیده شود. در ترم آتی تحصیلی که هم مسئولین دانشگاه‌ها حتی تا رده‌های میانی مدیریتی تغییر نموده‌اند و عناصر افراطی جایگزین آن‌ها شده‌اند و هم تشکل‌هایی با نام دانشجویی اما مرام سیاسی و حزبی و غیر دانشجویی در دانشگاه‌ها ایجاد شده‌اند، اصلاح طلبان افراطی خوش بین هستند تا بتوانند بار دیگر دانشگاه را آبستن حوادثی از جنس آنچه در ۱۸ تیر ۸۷ اتفاق افتاد، نمایند و بار دیگر بتوانند از دانشگاه و دانشجو به عنوان یک پیاده نظام جهت فشار به نظام جمهوری اسلامی استفاده نمایند.
اصلاح طلبان حتی در پی مخفی کردن اقدامات خود نیز نیستند، در چند ماه گذشته با رد صلاحیت دانشجویان عضو انجمن اسلامی دانشگاه علامه مقدمات احیای انجمن افراطی طیف علامه که رسما فعالیت ضد انقلابی داشت را فراهم نموده‌اند، تشکلی جدید با نام انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان را در چندین دانشگاه از جمله دانشگاه علامه، علوم پزشکی شیراز و دانشگاه شیراز شکل داده‌اند، در دفتر تحکیم وحدت انشقاق ایجاد نموده‌اند و بسیاری مجموعه‌های بی‌هویت دانشجویی نظیر تشکل «امید ایرانیان» را به وجود آورده‌اند تا نفوذ از دست رفته خود را در میان دانشجویان احیا نمایند.
جا دارد در اینجا یادآوری نماییم که در زمان زمام داری اصلاح طلبان دانشگاه‌ها چه دورانی را تجربه نمودند. در آن دوران نشریات دانشجویی منتشر شد که وقیحانه اسلام و احکام اسلامی را مسخره می‌کرد، خوابگاه‌های دانشجویی هر روز شاهد تحصن و تجمع‌های غیر قانونی بود و حتی مسئولین دولت وقت نیز برای تحریک دانشجویان در میان آن‌ها حاضر می‌شدند. تشنجش و التهاب فضای دانشگاه به حدی بود که بار‌ها و بار‌ها در طول یک ترم تحصیلی کلاس‌های درس به تعطیلی کشیده می‌شد و عملا دانشگاه‌های محلی برای علم آموزی نبود. در آن مقطع دانشگاه نه تنها بازوی علمی نظام جهت دسترسی به پیشرفت و توسعه به شمار نمی‌آمد بلکه سعید حجاریان از دانشگاه به عنوان یکی از ابزار‌های تئوری «فشار از پایین و چانه زنی در بالا» نام می‌برد.
حال جای این سوال است که اینگونه اقدامات با اعتدال چه رابطه‌ای دارند؟ امام خمینی (ره) فرموده بودند تا دانشگاه اصلاح نشود کشور اصلاح نمی‌شود؛ آیا دولت در پی اصلاح دانشگاه است یا بهره برداری سیاسی از آن به نفع جریانی خاص؟ در این میان باید از تمام دستگاه‌های مسئول در کشور خواست تا اجازه ندهند جو علمی دانشگاه‌ها تبدیل به فضای سیاست بازی شود و در برابر فتنه انگیزی در دانشگاه‌ها بایستند، مجلس محترم باید استیضاح وزیر خاطی و افراطی را به صورت جدی‌تر پیگیری نماید و شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز دقت بیشتری در انتصاب روسای پیشنهادی وزیر علوم در دانشگاه‌ها به خرج دهد.
همچنین باید به رئیس محترم دولت ماجرای ۱۸ تیر ۷۸ را یادآوری نمود که در جریان آن کشور چه هزینه گزافی را در برابر فتنه انگیزی عده‌ای که شخص حسن روحانی آن‌ها را «ارازل و اوباش» خواند پرداخت. آقای رئیس جمهور نگذارید بار دیگر چنین حوادثی در کشور رخ دهد که در صورت وقوع دود آن اول از همه به چشم دولت خواهد رفت و در واقع شما هزینه اقدامات اصلاح طلبان افراطی را خواهید پرداخت و آن‌ها میوه این هزینه را در انتخابات ریاست جمهوری بعدی با پشت پا زدن به شما خواهند چید.
منبع: فرهنگ نیوز
ارسال نظرات