به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، پیرو طرح این سؤال که «چرا شیعیان هنگام نماز در پیشگاه خداوند دست باز می ایستند اما اهل تسنن دست ها را می بندند؟» از سوی برخی از کاربران محترم در ذیل خبر "علت استفاده شیعیان از مهر در نماز" بر آن شدیم تا به این سؤال پاسخی مختصر و مفید بدهیم.
از آنجا که تبین احکام و دستورات دین بر عهده پیامبر و اهل بیت ایشان (سلام الله علیهم اجمعین) بوده لذا یکی از منابع برای استخراج احکام، قول، فعل و تقریر ایشان یا همان سنت است.
با رجوع به سنت به وضوح مشخص است که اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین مسلمانان را از تکتف (دست روی دست گذاشتن) در نماز بر حذر داشتند و لذا علمای شیعه همانند دیگر احکام به قول حضرات معصومین رجوع کرده و حکم به بطلان تکتف در نماز داده اند .
نظر اهل بیت (علیهم السلام) در مورد تکتّف در نماز
روایات بسیارى از ائمه اهل بیت (علیهم السلام) نقل شده که آویختن دست واجب است و دست روى دست گذاشتن (تکتف) بدعت است. به چند حدیث اکتفا مى کنیم.
1ـ محمد بن مسلم از امام باقر (علیه السلام) یا امام صادق (علیه السلام) نقل مى کند که پرسیدم: کسى در نماز دست راست را روى دست چپ مى گذارد. فرمود: «این تکفیر است، انجام نشود».(1)
2ـ زراره از امام باقر (علیه السلام) روایت کرده که فرمود: «در نمازت اقبال داشته باش، دست روى دست نگذار، که این کارِ مجوس بوده است».(2)
3ـ صدوق با سند خود از امام على (علیه السلام) نقل مى کند: «در نمازت اقبال داشته باش و دست روى دست نگذار، که این کار مجوس بوده است.»(3)
4ـ صدوق با سند خود از حضرت على (علیه السلام) نقل مى کند که فرمود: «مسلمان در نمازش در برابر خداى متعال دست هایش را روى هم نگذارد و شبیه اهل کفر یعنى مجوس نشود».(4)
5ـ روایت قاضى ابوحنیفه
قاضى ابوحنیفه نعمان تمیمى مصرى مغربى از امام صادق (علیه السلام) نقل مى کند: «هرگاه در نماز ایستاده بودى، دست راست را روى دست چپ یا دست چپ را روى دست راست نگذار. این شیوه اهل کتاب است، بلکه دست ها را آزاد و رها کن که این سزاوارتر است که تو را از فکر نماز بازندارد.»(5) *
پی نوشت ها:
(1). وسائل الشیعه، ج 4، باب 15 از ابواب قواطع الصلاة، حدیث 1.
(2). همان، حدیث 2.
(3). همان، حدیث 3.
(4). همان، حدیث 7.
(5). دعائم الاسلام، ج 1، ص 161، شماره 472 (چاپ قاهره).
* گردآوری از کتاب: سیماى عقاید شیعه، آیت الله جعفر سبحانی، ترجمه جواد محدثی، نشر مشعر، چاپ دارالحدیث، بهار 1386، ص 396.
منبع: جام نیوز
ارسال نظرات