به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، والیبال ایران در سال های گذشته پیشرفت های زیادی داشته است. با پیروزی های تیم ملی در مسابقات جهانی و فتح پیاپی قله های افتخار، والیبال به نسبت سایر رشته های ورزشی توسعه مطلوبی داشته است. گردش مالی لیگ برتر والیبال در سال ۱۳۹۲ بیش از ۱۶۰ میلیارد ریال برآورد شده که این رقم در سایر رشته های غیرفوتبالی بی سابقه بوده است. رقمی که نسبت به پنج سال گذشته رشد خیره کننده ای داشته است. برای مثال بنا بر اعلام مسئولان باشگاه باریج اسانس این تیم در سال ۱۳۸۹ با بودجه ای حدود نیم میلیارد ریال در مسابقات شرکت کرده اما همین باشگاه در سال ۱۳۹۲ حدود پنج میلیارد ریال هزینه کرده است. یعنی طی سه سال هزینه یک تیم در لیگ برتر والیبال ۱۰ برابر شده است.چنین شرایطی برای سایر باشگاه های ریشه دار در والیبال، نظیر کاله، پیکان و شهرداری ارومیه در دوره زمانی های مختلف تکرار شده است. بالارفتن هزینه تیم داری در لیگ برتر والیبال موجب شد تا در سال های گذشته باشگاه های بسیاری از مسابقات کناره گیری کنند. بسیاری از باشگاه ها که با هدف قهرمانی هزینه های سرسام آوری در این ورزش کردند بعد از مدت کوتاهی عطای تیم داری را در والیبال به لقای آن بخشیدند. باشگاهی نظیر داماش گیلان، پرسپولیس، ارتعاشات صنعتی ایران، پتروشیمی بندر امام، گیتی پسند اصفهان، پیشگامان کویر یزد، کاله مازندران، متین ورامین، شهرداری زاهدان، باریج اسانس کاشان و شفق اردکان در سال های گذشته از حضور در لیگ برتر والیبال انصراف دادند. موضوعی که زنگ خطر را برای علاقه مندان والیبال به صدا درآورده است. بدون ترید حضور باشگاه ها به ویژه بخش خصوصی در لیگ برتر والیبال نقش بسزایی در توسعه این ورزش و موفقیت های والیبال ایفا می کند. این باشگاه ها هستند که عملا دستمزد بازیکنان تیم ملی را می دهند و در طول سال آن ها را آماده نگه می دارند و تحویل تیم ملی می دهند.
سازمان لیگ فدراسیون والیبال بنا به دلایلی نامعلوم تمایل به انتشار رقم قرارداد بازیکنان و مربیان داخلی ندارد. اخبار غیر رسمی در این باره از پرداخت دستمزدهای حدوداً یک میلیارد تومانی به چند ستاره تیم ملی حکایت می کند. بر طبق همین اخبار و ادعای برخی مسئولان، به جز هفت بازیکن دستمزد سایر والیبالیست های ایران کمتر از نیم میلیارد تومان است. همچنین اختلاف قیمت بازیکنان در لیگ برتر والیبال بسیار بالاست.
بیشترین دستمزد پرداخت شده (اعلام شده به سازمان لیگ) در سال ۱۳۹۲ هفتصد میلیون تومان بوده، است. از سوی دیگر به دلیل شفاف نبودن رقم و نوع قرارداد بازیکنان والیبال، معمولا حرف و حدیث های زیادی درباره پرداخت دقیق مبلغ قرارداد نیز عنوان می شود. گاهی بازیکنان مدعی می شوند که تمام دستمزد خود را در پایان فصل از باشگاه نگرفته اند و گاهی نیز باشگاه ها مدعی هستند در نهایت با پرداخت پاداش ها و متمم ها، چیزی حدود ۵۰ درصد بیشتر از مبلغ مکتوب در قراردادها پرداخت کرده اند.
افزایش چشمگیر دستمزد بازیکنان و به دنبال آن سرمایه گذاری باشگاه های خصوصی و دولتی، گردش مالی لیگ این رشته ورزشی را هر سال چند برابر کرده و این موضوع به اعتقاد کارشناسان چالش ها و دستاوردهای زیادی را به دنبال داشته است. از یک سو برخی مخالف پرداخت دستمزدهای چند صد میلیونی به والیبالیست ها و به دنبال آن بالارفتن هزینه ها و فرار بخش خصوصی از ورزش هستند. برخی نیز مدعی اند که بالا رفتن گردش مالی در والیبال و دستمزد بازیکنان موجب بالارفتن کیفیت مسابقات و پویایی لیگ و توسعه بیشتر این ورزش می شود. گروهی بر مبنای تئوری "دست نارمرئی بازار آدام اسمیت" ، می گویند که باید بازار والیبال را به حال خود واگذار کنیم و اجازه دهیم، این بازار خودش سیستم درآمد و هزینه را تنظیم کند. برخی نیز معتقدند سازمان لیگ و فدراسیون والیبال باید در این موضوع ورود کنند و با اعمال قانون از افزایش بی رویه دستمزد ها در لیگ برتر جلو گیری کند.
خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این موضوع را با محمود افشاردوست(دبیر فدراسیون)، منوچهر پورحسن(رئیس سازمان لیگ)، جهانگیر سیدعباسی(سرمربی شهرداری ارومیه)، مجید اعتماد حسینی (سرپرست باشگاه باریج اسانس ) و امیرحسینی(کاپیتان تیم پیکان) مطرح کرد و نظر هر یک را در این باره جویا شد.
منوچهر پورحسن: مدیران باشگاه ها سقف بگذارند
رئیس سازمان لیگ برتر والیبال با اشاره به میزان گردش مالی این مسابقات و دستمزد بازیکنان گفت: خود مدیران باشگاه ها باید سقف بگذارند و آن را رعایت کنند تا قیمت ها متناسب باشد.
منوچهر پورحسن در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: هنوز هیچ کسی برای فصل ۱۳۹۳ قرارداد رسمی نبسته است. وقتی هنوز قرارداد رسمی پیش ما ثبت نشده است نمی توانم درباره مبلغ دستمزد بازیکنان اظهار نظر کنم. مهلت قانونی ثبت نهایی قراردادهای والیبال در سازمان لیگ از تاریخ ۱۱ مرداد تا ۱۱ شهریور است.
وی افزود: سال گذشته(فصل ۱۳۹۲) بالاترین قرارداد ۷۰۰ میلیون تومان بوده است و پایین ترین قراردادها هم کمتر از ۵۰ میلیون تومان بوده است. البته بنا به دلایلی ترجیح می دهم اسم بازیکنان را مطرح نکنم. قرارداد مربیان والیبال ما معمولا از گران ترین بازیکن تیم کمتر است. ما این آمار را به وزارت ورزش دادیم. گردش مالی لیگ برتر والیبال چیزی حدود ۱۶ میلیارد تومان بوده است. بازیکنان خارجی هم گاهی بیشتر از بازیکنان ایرانی دستمزد می گیرند. در پست های مختلف شاید قیمت بازیکنان تفاوت کند.
منوچهر پورحسن
رئیس سازمان لیگ در پاسخ به این پرسش که چرا بازیکنان والیبال ایران لژیونر نمی شوند و به نوعی لیگ برتر ایران یک بنگاه زیان ده است، گفت: بازیکنان ما حساب و کتاب می کنند. باشگاه های خارجی یا به اندازه تیم های داخلی پول می دهند و یا اینکه کمتر می دهند. بعد هم اگر کسی همین رقم قرارداد داخلی را از تیم های خارجی بگیرد، ترجیح می دهد از خانواده و کشورش دور نباشد. از سوی دیگر لیگ های خارجی معمولا طولانی تر است که این موضوع خارق العاده ای نیست. ما با توجه به مسابقات برون مرزی تیم ملی مجبوریم لیگ ایران را از آخر مهر شروع کنیم. اگر در مرداد شروع کنیم به اردوهای تیم ملی می خوریم. اگر ببریم آن طرف، باشگاههای آسیاست. پس مجبوریم که لیگ ایران را چهار تا پنج ماه برگزار کنیم.
وی درباره دلیل کناره گیری تیم های مختلف از سرمایه گذاری در لیگ برتر والیبال گفت: طرح های معافیت های مالیاتی از عهده سازمان لیگ خارج است. نمی توان این چنین پیش رفت. ما قبلا در جلسه شورای لیگ اعلام کردیم که خود مدیران عامل باید پول ندهند و بازار را به سوی غوغاسالاری نبرند. من خودم ۲۵ سال مسئولیت اجرایی داشتم. برای مدیران کل ها سقف می گذاشتند. باشگاه ها هم باید همین کار را انجام دهند تا قیمت ها متناسب باشد. همه تیم ها قول دادند که این کار را انجام دهند و با هم در ارتباط باشند تا هزینه بی جهت نکنند. قرار شد که با هم ارتباط داشته باشند.
رئیس سازمان لیگ در پایان گفت: باید لیگ برتر والیبال ایران را از نظر مالی و برگزاری و نظم و انضباط بررسی کنیم. ممکن است از نظر تعداد و مدت زمان یک مقدار با لیگ های معتبر جهان تفاوت داشته باشیم. اما من از رسانه ها شنیدم که می گویند ما جزو سه تیم برتر جهان هستیم. تنها سخت افزار ما خوب نیست. به نظرم ما اگر همین طور پیش برویم شرایط بهتر می شود. هم از نظر سخت افزاری و هم از نظر امکانات بهتر می شویم. در این سال ها استقبال خوبی از مسابقات شده است. همه به والیبال گرایش پیدا کردند. کاله و باریج اسانس می خواهند سالن بسازند باشگاه میزان هم زمین گرفته است این نشان می دهد که شرایط لیگ برتر والیبال خوب و رو به پیشرفت است.
مجید اعتماد حسینی: با این هزینه ها همه تیم ها به مشکل می خورند
سرپرست تیم والیبال باریج اسانس گفت: هزینه ما از ۲۰۰ میلیون در سال ۱۳۸۸ به چهار و نیم میلیارد تومان در سال ۱۳۹۲ افزایش یافته، در اوضاع بد اقتصادی کشور تیم ها با این افزایش هزینه مشکلات زیادی دارند.
مجید اعتماد حسینی در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: ما در تیم باریج اسانس آن سال هایی که در دسته یک بازی می کردیم بازیکن ساز بودیم. مسعود غلامی، امیر غفور، ناصر رحیمی و فرزاد ملابهرامی در باشگاه باریج اسانس معرفی شدند و پای ثابت تیم ما در لیگ دسته یک بودند. ما در نخستین سال حضور در لیگ برتر همین بازیکنان را داشتیم و چند مهره جدید نیز گرفتیم. آن هایی که از لیگ دسته یک آمدند لیگ برتر و دستمزدهایشان خیلی بیشتر نشد. برای شرکتی مثل برای باریج اسانس حدود یک میلیارد و دویست میلیون هزینه توجیه اقتصادی داشت. سال های بعد هم که در خدمت مرحوم حسین معدنی بودیم از بازیکنانی استفاده کردیم که خیلی دستمزد نمی گرفتند. فقط امیر غفور که بازیکن شاخص تیم ملی بود بیشتر می گرفت. همین طور که پیش رفت جهشی در والیبال پیش آمد. بهتر است بگویم جهش ناگهانی پیش آمد. سالی که گیتی پسند تیم داری کرد، مبالغ دستمزدها عجیب شد. یکی دو تیم در آن سال مقصر بودند. بعضی باشگاه ها که نمی خواستند در لیگ بمانند در سال ۹۰ دستمزدها را بالا بردند. یک تعداد بازیکن جمع کردند و همان سال هم از والیبال رفتند. حدود ۳۵ درصد از قراردادها را هم ندادند. این موضوع موجب جهش ناگهانی قراردادهای والیبال بعد از آن سال شد.
دیدار والیبال تیم‌های شهرداری تبریز و باریج اسانس کاشان
سرپرست تیم باریج اسانس کاشان خاطرنشان کرد: وضعیت اوضاع اقتصادی هم روشن است. هزینه تیم ما از ۲۰۰ میلیون در سال ۱۳۸۸ به چهار و نیم میلیارد تومان در سال ۱۳۹۲ افزایش یافته ، در اوضاع بد اقتصادی کشور تیم ها با این افزایش هزینه مشکل مالی زیادی دارند. بیشترین رقم قرارداد بازیکنان ما در سال ۹۲ حدود ۷۰۰ میلیون بود. فکر نمی کنم خیلی زیاد باشد. این دستمزدها بر اساس قیمتی بود که سایر تیم ها هم حاضر به پرداخت آن بودند. اما برای شرکت های خصوصی پرداخت این هزینه ها سخت است. باید بازیکنی که خودمان پرورش دادیم را بعد از یکی، دو سال چندین برابر بخریم. زیرا او دیگر بازیکن آزاد است. عقد قراردادهای چهار، پنج ساله برای بازیکنان جوان می تواند راهکار مناسبی باشد. اما مقوله هایی را که خود فدراسیون درست می کند چالش برانگیز است.
وی درباره هزینه تیم باریج اسانس در سال ۹۲ گفت: ما سال قبل حدود چهار میلیارد تومان هزینه کردیم. اغلب تیم های خصوصی با مشکلاتی برای هزینه برخورد می کنند. اغلب صحب طرح های حمایتی مطرح می شود اما اجرایی نمی شود. امسال که باریج اسانس اعلام کرد از لیگ برتر والیبال کناره گیری کرده، همه گفتند که کمک می کنند. هزینه هایی به تیم های خصوصی تحمیل می شود که به تیم های دولتی تحمیل نمی شود. باشگاه های دولتی از سالن ارگان های دولتی استفاده می کنند. باشگاهی مثل باریج اسانس فقط ۵۰ میلیون پول اجاره سالن می دهد. تیم های دولتی معافیت هایی برای هزینه بلیط هواپیما و تخفیف می گیرند. اسکان های تیم های دولتی در شهر های مختلف با هزینه کمی انجام می شود. سرمایه گذاران خصوصی هم خسته می شوند.
اعتماد حسینی تاکید کرد: برای مثال ما برای محمد طاهر وادی خیلی زحمت کشیدیم اما سالی که خواستیم از او استفاده کنیم قانونی گذاشتند و بر آن اساس او ۳۰ درصد قرارداد سال قبل را داد و رفت. این عدم قوانین درست هم به تیم هایی که کار پایه ای می کنند ضربه می زند. در طول دو الی سه ماه گذشته تلاش کردم که با مسئولان شهر صحبت کنیم که تیم های قدیمی و ریشه دار از بین نروند. تیم های ملی والیبال را همین باشگاه ها زنده کردند. امیر غفور و عادل غلامی از همین باریج اسانس و کاله پیدا شده اند. باید تهمیداتی از طرف فدراسیون والیبال، وزارت ورزش و مجلس اندیشیده شود. نباید این تیم ها در میانه راه دلسرد نشوند. راهکارهایی مثل معافیت مالیاتی انجام شود.
امیرحسینی : دستمزد والیبالی ها زیاد نیست
کاپیتان تیم پیکان با ارزیابی گردش مالی در لیگ برتر والیبال گفت: دستمزد والیبالی ها نسبت به دستمزد فوتبال و بسکتبال زیاد نیست. مطمئن باشید کمتر از هفت نفر در والیبال ایران خوب پول می گیرند.
امیر حسینی در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: مشکل والیبال این است که هر سال یک تیم می آید و پول خوب می دهد و بازیکنان خوب را جمع می کند و بعد از یکی دو سال می رود. در سال های اخیر معمولا یکی دو باشگاه در لیگ برتر پول خوب می دهند و بعد منحل می شوند و یا سال بعد خیلی ضعیف تیم می دهند. سال قبل متین ورامین قهرمان ایران و آسیا شد اما اصلا امسال خبری از آن نیست. سازمان و لیگ و فدراسیون والیبال باید فکری کنند. تیم هایی که می آیند باید حداقل یک پروسه پنج ساله را در والیبال داشته باشند. این که نمی شود هر باشگاهی می خواهد در لیگ برتر بیاید پول خرج کند و سال بعد منحل شود.
کاپیتان پیکان درباره میزان دستمزدهای بازیکنان والیبال تاکید کرد: بازیکن باید هرچقدر که توانایی دارد، پول بگیرد. مگر قرارداد دیگر در کشورها چطور است؟ شاید یک باشگاه به یک پاسور احتیاج داشته باشد و حاضر باشد چند برابر قیمت هم پول بدهد. نباید به آن ایراد گرفت. بعد هم این طور نیست که بازیکنان والیبال بایت چهارماه حضور در لیگ پول زیادی بگیرند. اکثر بازیکنان والیبال در طول سالی درگیر مسابقات مختلف ملی و باشگاهی هستند. واقعا زحمت می کشند. بازیکن ملی پوش ما از بیست اسفند در اردو است. بعد هم به نسبت به فوتبالیست ها بازیکنان والیبال درآمد ناچیزی دارند. برخی والیبالیست های ایران بهترین های جهان هستند و رقم دستمزدهای جهانی را هم در ایران نمی گیرند.
دیدار والیبال تیم‌های پیکان و شهرداری ارومیه
امیرحسینی ادامه داد: یکی از دلایلی که بازیکنان لژیونر نمی شوند این است که از نظر زبان انگلیسی مشکل دارند. ترس دارند که نتوانند با آن شرایط تطبیق پیدا کنند. اینطور نیست که در ایران بیشتر پول می گیرند. بیشتر به دلیل شرایط فرهنگی است که لژیونر نمی شوند. از طرفی اختلاف قیمت بازیکنان والیبال هم زیاد است. بعد هم دستمزد والیبالی ها نسبت به دستمزد فوتبال و بسکتبال زیاد نیست. مطمئن باشید کمتر از هفت نفر در والیبال ایران خوب پول می گیرند. این هم حق آن هاست که بیشتر بگیرند، هر جای دیگر هم بروند به اندازه توانایی هایشان حقوق خواهند گرفت.
وی یادآور شد: افزایش هزینه ها در والیبال موجب شد تا تیم هایی مثل پیکان و سایپا هم به مشکل بخورند ولی به دلیل اینکه این تیم ها ریشه داشتند منحل نشدند. حتی مدیرعامل کارخانه هم نتوانست آن تیم ها را از بین ببرد. البته سازمان لیگ هم باید قوانین مشخصی تنظیم کند. این حق باشگاه است که از بازیکنانی که پرورش داده استفاده کند. سازمان لیگ باید از چند نفر خبره بخواهد که قانون بگذارد. باید بپرسند که واقعا باشگاه ها به چه دلیل تیم داری می کنند؟ تمام درآمد باشگاه ها از تبلیغات نیست. یک باشگاه باید از انتقال بازیکن هم درآمد داشته باشد. مثلا میرزاجانپور آمده در پیکان رشد کرده نیاید بدون هیچ تعهدی از این تیم برود. باید سال بعد که قرارداد یک بازیکن بالا رفت باشگاهش هم منفعتی ببرد. الان هم این فقط به نفع بازیکن نیست. مطمئن باشید که اگر قرارداد بازیکنان سه ساله باشد آن ها سعی می کنند مهره خود را آماده نگه دارند.
افشاردوست: باشگاه ها به بالا رفتن قیمت بازیکنان دامن می زنند
دبیر فدراسیون والیبال با تاکید بر اینکه موافق بالارفتن دستمزدها در والیبال است، گفت: باشگاه ها به بالا رفتن قیمت بازیکنان دامن می زنند.
محمود افشاردوست در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: لیگ تعریف مشخصی دارد. لیگ باید بستری باشد که بازیکنان مختلف بتوانند در آن خودنمایی کنند. روز اولی که باشگاه بازیکن سازی را انجام داده، هدفی را برای خود ترسیم نکرده است. به همین دلیل بازیکنان والیبال بعد از یکسال می روند. باریج اسانس بودجه اش را زیاد کرد و ناگهان از دو میلیارد به پنج میلیارد رسید. گیتی پسند یکباره آمد و تیم داد و بعد کنار رفت. سال اول دنبال هزینه زیاد بود. فقط برای قهرمانی آمده بود بدون اینکه هدف درست و بلند مدتی در لیگ داشته باشد.
دبیر فدراسیون والیبال تاکید کرد: ما هم نمی توانیم به باشگاهی که سال ها در لیگ برتر فعال بوده بگوییم که چند بازیکن مورد نظرش را نگیرد تا قدرت تیم ها متعادل شود. خود مدیران باشگاه ها می توانند در جلسه شورای لیگ این مسائل را بگویند. همان جا هم می توانند تصمیم گیری کنند. من موافق این موضوع نیستم که دستمزدهای والیبالیست ها زیاد است. البته معتقدم کم هم نمی گیرند. تعداد بازیکنانی که در والیبال خوب پول می گیرند، محدود است. به نظر شما چند بازیکن می توانیم اسم ببریم که بیشتر از هفتصد میلیون می گیرند؟ شاید پنج نفر هستند که رقم خوبی قرارداد دارند. در بین اسامی ۲۲ بازیکی که به لیگ جهانی دادیم برخی قرارداد زیر دویست میلیون هم داشتند.
وی افزود: من می پذیرم که بعضی از بازیکنان پولی که در لیگ می گیرند حقشان نیست. ولی بیشتر بازیکنان به تناسب توانایی خود قرارداد می بندند. وقتی باشگاه ها درست عمل نکنند خیلی از بازیکنان هم قیمت را بالا می برند. مدیران عامل باشگاه ها باید توجه کنند که چقدر و برای چه هزینه می کنند. من خودم موافق پول خوب گرفتن بازیکنان هستم. اما معتقدم باید میزان افزایش قراردادها شرایطی داشته باشد. مدیران عامل باشگاه ها به بالا رفتن قیمت ها دامن می زنند. وقتی یک بازیکنی که در والیبال نمره ۱۰ می گیرد به اندازه بازیکنی که نمره ۱۸ گرفته دستمزد می گیرد، خب طبیعی است که قراردادها بالا برود. می خواهند تیم هایشان به هر ترتیبی در کوتاه مدت نتیجه بگیرد.
افشاردوست
دبیر فدراسیون والیبال در پاسخ به این پرسش که چرا بازیکنان ایران لژیونر نمی شوند، گفت: شروع به کار بازیکنان ایران در خارج از کشور برای نخستین بار سخت است. قطعا آن پولی که بازیکنان در ایران می گیرند بیشتر از سایر کشورهاست. مثلا بازیکنی که در ایران یک میلیارد قرارداد دارد در خارج از کشور هشتصد میلیون می گیرد. ممکن است بعد از یکسال قرارداد آن های بیشتر شود اما در گام نخست باید با مبلغ کمتری به خارج از کشور بروند. خیلی از بازیکنان بدشان نمی آید بروند و لژیونر شوند. چند باشگاه روسی به خود من زنگ زدند و چند بازیکن را دعوت کردند. رقم قرارداد آن ها دویست میلیون کمتر از دستمزدشان در ایران بود. طبیعی است که آن بازیکن نمی رود. با خود می گوید من پیش خانواده ام هستم. من نمی خواهم بگویم حرف درستی است. شاید خود من اگر بازیکن بودم می رفتم خارج از کشور بازی می کردم. اما این توجیه بازیکنان است. من موافق هستم، اگر بازیکنی برود لژیونر شود بهتر است.
محمود افشاردوست خاطرنشان کرد: الان والیبال ایران و لیگ برتر ایران و روابط بین المللی ایران با تیم های خارجی طوری است که اگر بازیکنان لژیونر نشوند هم ضرر نمی کنند. یادم می آید زمانی که بازیکن بودم تمام دلخوشی ما این بود که سالی یک بازی با تیم های مطرح کنیم. الان بازیکن تیم ملی ما در سال دهها بازی رسمی با تیم های خوب دارد. از این نظر عقب نمی ماند.
جهانگیر سید عباسی: قیمت جهانی ستاره های ایران ۶۰۰هزار دلار است
کارشناس والیبال با تاکید بر اینکه باید اجازه دهیم دست نامرئی بازار خود هزینه های والیبال را تنظیم کند تاکید کرد: قیمت جهانی ستاره های والیبال ایران ۶۰۰هزار دلار است.
جهانگیر سید عباسی در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: موضوع افزایش دستمزدهای والیبالیست ها در چهار سال گذشته تابع تورم است. ببنید دلار چقدر زیاد شده خب طبیعی است که قیمت بازیکنان هم به همان نسبت بالا برود. اما اینکه چرا تعدادی تیم از لیگ برتر کنار می کشند به دلیل آن است که سیستم ورزش سودده نیست. تیم‌های خصوصی به غیر از تبلیغات انگیزه دیگری برای تیم داری ندارند. ما در ورزش حق پخش تلویزیونی نمی گیریم. با این حال وضعیت والیبال از بسیاری از رشته ها بهتر است. من فکر نمی کنم هیچ یک از رشته های ورزشی ما لیگ سودآوری داشته باشند. همه مطبوعات و رسانه ها روی فوتبال کار می کنند و باز هم این لیگ ضرر می دهد. چه برسد به والیبال.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا بازیکنان ایران لژیونر نمی شوند، گفت: یکی از اساسی ترین دلایلی که بازیکنانی ایرانی نمی روند در خارج از کشور بازی کنند، این است که برای سال اول بازی در یک لیگ خارجی هزینه دارد. سال اول باید بازیکن هزینه کند. نظم لیگ های خارجی سخت است. لیگی مثل ایتالیا هشت ماه طول می کشد. نمی توان گفت که چون بازیکنان در لیگ ایران خوب پول می گیرند لژیونر نمی شوند. من با این کلیت موافق نیستم. قیمت بازیکنی مثل سعید معروف و موسوی و سایر ستاره های ایران خیلی بالاتر از چیزی است که در ایران می گیرند. قیمت واقعی بازیکنانی در سطح ستاره های ایران بالاتر از ۶۰۰ هزار دلار است. چنین دستمزدهایی در لیگ های اروپایی همین امسال پرداخت شد. بازیکنان ایرانی به کشورهای خارجی نمی روند زیرا زمان لیگ ایران کوتاه تر است. اینجا پیش خانواده خود هستند. هزینه زندگی در ایران پایین تر است. همچنین اکثر بازیکنان بزرگ ایران در باشگاه های داخلی حکومت می کنند. براستی در ایران ناز بازیکنان را می کشند. در ایتالیا چنین شرایطی وجود ندارد.
کارشناس والیبال خاطرنشان کرد: وقتی درباره باشگاه های خصوصی والیبال صحبت می کنیم موضوع فایده و هزینه است. فایده فقط بر اساس سوددهی مالی نیست. ممکن است که غیر از سودآوری مالی منافع دیگری داشته باشد. مثلا والیبال خیلی کمک کرد که کاله در سطح جهان برند شود.
وی بار دیگر تاکید کرد: این که دستمزدها بالا می رود به دلیل افت ارزش پولی ماست. این که باشگاه ها نمی توانند بمانند زیان ده هستند به دلیل آن است که ساختار مناسبی نداریم. تا زمانی که موضوع حق پخش تلوزیونی حل نشود ما درآمد نخواهیم داشت. با این حال فکر می کنم دست نامریی بازار است که باید مدیریت کند. دولت و سازمان لیگ نباید در هزینه باشگاه ها دخالت کنند. ما این موضوع را در فوتبال تجربه کردیم و کلی پرداخت های غیر نرمان اتفاق افتاد.
منبع: فرهنگ نیوز
ارسال نظرات