آیا آسیب‌های فضای مجازی رصد می‌شود؟
به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، اوقات فراغت جوانان یکی از دغدغه‌های ذهنی خانواده‌ها و مدیران بوده و در حال حاضر اغلب زمان فراغت و همچنین بطالت جوانان در قبضه شبکه‌های اجتماعی است به طوری که به اذعان کارشناسان و مشاوران امور تربیتی، اغلب زمان تفریح و سرگرمی جوانان در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی سپری می‌شود. حلقه مفقوده اوقات فراغت و فراهم نکردن تفریحات مناسب موجب شده تا ردپای شبکه‌های مجازی و اجتماعی و بازی‌های رایانه‌ای در میان سرگرمی‌های جوانان و نوجوانان بویژه دانش‌آموزان خراسانی به چشم بخورد و این امر در حالی است که شبکه‌های اجتماعی نباید به عنوان ابزاری برای گذران اوقات فراغت تعریف شوند زیرا کارکرد این شبکه‌ها با مقوله فراغت همخوانی و هماهنگی ندارد.
به راه افتادن سونامی تفریحات مدرن
امروزه سونامی تفریحات مدرن موجی از نگرانی را در میان خانواده‌ها به‌وجود آورده و بی‌تردید در چنین شرایطی رسالت آموزش‌و پرورش و دستگاه‌های فرهنگی در غنی‌سازی اوقات فراغت از سایر نهادها و بخش‌ها سنگین‌تر است. بسیاری از کارشناسان معتقدند؛ در عصر پیچیده ارتباطات و اطلاعات، جوانان و نوجوانان جامعه ما به دلیل ناآشنایی با فرهنگ غنی کشور خود بسیار زود به دام فضاهای مجازی و شبکه‌های اجتماعی می‌افتند و با نوعی اختلال و دوگانگی در شخصیت و رفتار روبه‌رو می‌شوند اما این کارشناسان بر مفید بودن کارکرد این شبکه‌ها نیز اذعان دارند و می‌گویند؛ این شبکه‌ها اثرات مطلوب و کارکردهای مفیدی هم دارند اما به دلیل تعریف نشدن خط قرمزها، میزان آسیب‌پذیری از این فضاها بیش از نقاط مثبت آن خودنمایی می‌کند.
فضاهای مجازی، تهدید و فرصتی برای جوانان
یک کارشناس امور تربیتی با انتقاد از نبود تعریف مناسب نسبت به اوقات فراغت در جامعه به مهر گفته است: اغلب جوانان و نوجوانان بویژه دانش‌آموزان در ایام تعطیلات تابستان با مشکل نحوه گذراندن اوقات فراغت روبه‌رو هستند و از طرف دیگر به دلیل نقش و تاثیر بالای فضاهای مجاری و شبکه‌های اجتماعی در زندگی آحاد جامعه، این فضاها به اشتباه جای زمان فراغت و استراحت جوانان را گرفته و این امر هم تهدید و هم فرصتی بزرگ برای ما محسوب می‌شود. المیرا کاهانی ادامه داد: متاسفانه گاه به دلیل سنتی بودن خانواده‌ها و گاه به علت نبود فرهنگسازی در مدارس و محیط‌های آموزشگاهی، نحوه استفاده و کارکرد این شبکه‌ها برای جوانان ما توضیح داده نمی‌شود و یک جوان با حس کنجکاوی و رقابت با هم سن و سالان به صورت خودسرانه به سمت این فضاها کشیده می‌شود.
نامناسب بودن شبکه‌های اجتماعی برای فراغت
این کارشناس امور تربیتی عنوان کرد: آنچه که مسلم است ما نمی‌توانیم از چنگال تکنولوژی و امکانات روز فرار کنیم اما باید خانواده‌ها و مدارس را با اینگونه فضاها آشتی دهیم و کاری کنیم که فرزندان جامعه ما نه به صورت پنهانی بلکه به صورت آشکارا در زیر چتر نظارت خانواده و مدرسه نحوه استفاده درست از این فضاها را بیاموزند البته باید در نظر داشت که شبکه‌های اجتماعی نباید به عنوان ابزاری برای گذران اوقات فراغت تعریف شوند.
چالش جدی سپری کردن اوقات فراغت در اینترنت
یک کارشناس امور اجتماعی خاطرنشان کرد: به اعتقاد من سپری کردن زمان‌های استراحت و اوقات فراغت در شبکه‌های مجازی و اینترنت یک چالش جدی تربیتی است و نباید این رویه ادامه داشته باشد زیرا متاسفانه در جامعه ما نحوه استفاده از شبکه‌های اجتماعی و ورود به اینترنت به درستی تبیین و اطلاع رسانی نشده و در این میان اغلب خانواده‌ها نیز به دلیل ساختار سنتی با اینگونه فضاها آشنایی و ارتباطی ندارند. به باور میثم عسگری، امروز دانش‌آموزان، نوجوانان و جوانان با شبکه‌های اجتماعی به صورت سلیقه‌ای و مطابق میل خود برخورد می‌کنند در حالی که در این زمینه مدیران مدارس و خانواده‌ها باید ورود پیدا کرده و به آنها بیاموزند که چگونه می‌توانند از این فضاها استفاده‌های مفیدی داشته باشند زیرا در غیر این صورت فرزندان جامعه از مولفه‌های تربیتی و فرهنگی کشور ما دور می‌شوند و به شیوه و روش غیروطنی و غیر اصیل بار می‌آیند.
سرگردانی فرزندان در شبکه‌های اجتماعی
عسگری معتقد است؛ اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، جوانان و نوجوانان را با دنیای دیگری روبه‌رو می‌کند و ما نباید اجازه دهیم فرزندان ما در این دنیای جدید بدون نظارت ما سرگردان و گمراه شوند. دغدغه‌های کارشناسان و نگرانی آنان نسبت به ناآشنایی جوانان و نوجوانان نسبت به کارآیی شبکه‌های اجتماعی رسالت آموزش‌وپرورش را سنگین‌تر می‌کند.
برداشت‌های متفاوت جوانان و نوجوانان از اوقات فراغت
نظرات کارشناسان و دست اندرکاران در زمینه تفریح و اوقات فراغت در حالی مطرح می‌شود که اغلب جوانان و نوجوانان تعریف‌های متفاوتی نسبت به این موضوع دارند. کورش محمدی که نوجوانی 15 ساله است در این باره بیان داشت: مدیران مدام از تفریحات و ایجاد اوقات فراغت سخن می‌گویند اما نسخه‌ای که آنان برای تفریح ما می‌پیچنند مطابق با خواست و نیاز ما نیست و به عنوان نمونه تعریف من از اوقات فراغت تنها کتاب خواندن یا تفریح در پارک نیست بلکه من رفتن به پیست اسبدوانی، اتومبیلرانی و پینت‌بال را برای گذراندن وقت فراغت مناسب می‌دانم و در کنار اینها ورود در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی یکی دیگر از تفریحات بچه‌های هم سن و سال من است.
وی ادامه داد: به نظر من هر جوان و نوجوانی بنا به شرایطی که در آن قرار دارد می‌تواند اسباب فراغت و استراحت را برای خود فراهم کند و معتقدم من و هم سن و سالانم نیازی به تهیه برنامه برای گذراندن اوقات فراغت خود نداریم و امروزه ورود به شبکه‌های اجتماعی هم برای ما نوعی سرگرمی هستند.
دنبال کردن علاقه‌مندی‌ها در اینترنت
علی مقدادی هم که امسال وارد مقطع دوم راهنمایی می‌شود معتقد است؛ مقوله اوقات فراغت نیازمند برنامه‌ریزی گسترده از سوی مدیران فرهنگی نیست زیرا هر فردی می‌تواند بنا به وضعیت خانواده خویش زمان‌های فراغت خویش را تنظیم کند.
وی اظهار داشت: بی‌تردید فردی که متعلق به خانواده متوسط است نمی‌تواند با توجه به هزینه‌های بالا در کلاس‌های آموزشی یا تفریحی شرکت کند به همین دلیل بسیاری از نوجوانان متعلق به طبقات متوسط یا پایین جامعه تمایل دارند در تعطیلات تابستان بازی‌های رایانه‌ای انجام دهند یا اینکه در فضای اینترنت علاقه‌مندی‌های خویش را دنبال کنند.
مکانی برای گذران اوقات فراغت نداریم
حسین سرویها هم که در مقطع پیش‌دانشگاهی قرار دارد با اشاره به کارکرد شبکه‌های اجتماعی، بیان کرد: این شبکه‌ها دارای کارکردهای مثبت و منفی است و اعتقاد دارم این شبکه‌ها وسیله‌ای برای گذراندن اوقات فراغت نیست اما به دلیل اینکه مکانی برای فراغت جوانان در جامعه وجود ندارد آنان ناچار به گذراندن و سرگرم کردن خود از این طریق هستند.
منبع: وطن امروز
ارسال نظرات