به گزارش گروه علمی »خبرگزاری دانشجو»، نسوزهای بی‌شکل مثل آجرهای دیرگداز به طور گسترده در صنایع مصرف کننده نسوز از جمله فولاد و فلزات غیر آهنی استفاده می‌شوند. بتن‌های نسوز سهم عمده‌ای از دیرگدازهای بی شکل را به خود اختصاص داده‌اند.
با پیشرفت فناوری نانو، در سال‌های اخیر تلاش شده است که از مواد نانومتری مانند سیلیس کلوئیدی به عنوان جایگزینی برای سیمان نسوز در این بتن‌ها استفاده شود. با این حال استحکام خام پایین حاصل از ژلاسیون عامل کلوئیدی، استفاده از این بتن‌ها را محدود کرده است.
محققان دانشگاه علم و صنعت با همکاری پژوهشگران برزیلی در مطالعات اخیر خود تلاش کردند با بهره‌گیری از افزودنی‌های خاص و تشدید ژلاسیون نانوذرات سیلیس، استحکام خام دیرگدازهای ریختنی را افزایش دهند.
دستاوردهای این محققان با کمک به توسعه نسل جدیدی از دیرگدازهای ریختنی با اتصال نانو و دستیابی به استحکام خام فوق‌العاده، راه را برای استفاده هر چه بیشتر این محصولات در صنایع مصرف کننده هموار کرده است.
از صنایع مصرف کننده نسوز در کشور می‌توان صنایع فولاد، فلزات غیر آهنی، سیمان و پتروشیمی را نام برد. برای مثال می‌توان با ساخت قطعات نسوز پیش ساخته مصرفی در این صنایع، عملکرد این قطعات را بهبود بخشید.
این پژوهشگران در این تحقیق با استفاده از افزودنی‌های مناسب، فرآیند ژلاسیون سیلیس کلوئیدی را تشدید کردند به طوری‌که استحکام خام بدنه‌های ریخته شده تا حدود 2 و نیم برابر افزایش یافته و به سطح یک دیرگداز ریختنی حاوی 4 درصد وزنی سیمان نسوز رسیده است.
به گفته تیم تحقیقاتی ایت پروژه نوآوری‌های این کار سبب شده است تا این پژوهش، شایسته‌ی دریافت جایزه بین المللی گوستاو- ایریش 2014 معرفی گردد. این جایزه هر ساله با حمایت مرکز نسوز اروپا و شرکت آلمانی آیریش به سه مورد از برترین پروژه‌های تحقیقاتی انجام شده در زمینه دیرگدازها اعطا می‌شود. این طرح به عنوان نماینده‌ی جامعه علمی نسوز ایران برای اولین بار مفتخر به دریافت این جایزه گردید.
ارسال نظرات